Steve Albini, 1980'lerde, 1990'larda ve sonrasında alternatif rock müziğinin sound'unun geliştirilmesinde benzersiz bir rol oynayan, Nirvana, PJ Harvey, Pixies ve diğer yüzlerce kişinin beğenilen albümlerini kaydeden ve aynı zamanda açık sözlü bir müzisyen haline gelen bir rock müzisyeni ve saygın bir ses mühendisi. müzik endüstrisinin eleştirmeni, Salı günü Chicago'daki evinde öldü. 61 yaşındaydı.
Bay Albini'nin 1997'de kurduğu Chicago stüdyosu Electrical Audio'dan Taylor Hales'e göre bunun nedeni kalp kriziydi.
Bir grubun nasıl karşılanması gerektiği konusunda keskin bir fikri olan ve vasat veya uzlaşmaz olduğunu düşündüğü her şey için daha da keskin bir dil kullanan Bay Albini, rock müziğin en keskin zekalarından biriydi. Aynı zamanda büyük plak şirketlerinin müzik sektörünün sömürücü aşırılıklarını da sert bir şekilde eleştirdi ve 1993'te geniş çapta alıntı yapılan “The Problem With Music” makalesinde naif grupların plak şirketleri ile büyük sözleşmelere çekildiğini ve çoğu durumda onları iflasa sürüklediğini anlattı. ve borçlu.
Ancak 1990'larda, kayıt mühendisi olarak yaptığı iş – “yapımcı” olarak anılmakla alay ediyordu – yüksek talep gördüğünde, Bay Albini büyük plak şirketlerinin kayıtlarını yapmak için büyük çekleri kabul ettiği için özür dilemedi. Ancak bu gruplar bunu riskleri kendilerine ait olmak üzere yaptılar; O zamanlar Bay Albini, kaydettiği gruplarla geriye dönük olarak alay etmesiyle de tanınıyordu.
Bostonlu grup Pixies'in 1988'de çığır açan ve 1980'lerin alternatif rock klasiği haline gelen albümü “Surfer Rosa”yı kaydettikten sonra, “Burun halkaları tarafından yönlendirilmeye bu kadar hevesli dört inek hiç görmemiştim” diye yazdı. . (Yine de Bay Albini, grubun basçısı Kim Deal'ın yakın arkadaşı olarak kaldı ve solo projesi The Breeders'ı kaydetti.)
Bir müzisyen olarak Bay Albini, 1980'lerde Big Black ve 1992'den beri de Shellac gruplarını yönetti; her ikisi de gürültülü, sert gitarlara ve öfkeli, çığlık atan vokallere bayılıyordu. Her ikisi de çok fazla ticari başarı elde etmedi, ancak Bay Albini'nin hem agresif rock hem de meydan okuyan DIY çalışma ahlakının peygamberi olarak görülmesi nedeniyle geniş çapta etkili oldular.
Ayrıntılı bir ölüm ilanı aşağıdadır.
Bay Albini'nin 1997'de kurduğu Chicago stüdyosu Electrical Audio'dan Taylor Hales'e göre bunun nedeni kalp kriziydi.
Bir grubun nasıl karşılanması gerektiği konusunda keskin bir fikri olan ve vasat veya uzlaşmaz olduğunu düşündüğü her şey için daha da keskin bir dil kullanan Bay Albini, rock müziğin en keskin zekalarından biriydi. Aynı zamanda büyük plak şirketlerinin müzik sektörünün sömürücü aşırılıklarını da sert bir şekilde eleştirdi ve 1993'te geniş çapta alıntı yapılan “The Problem With Music” makalesinde naif grupların plak şirketleri ile büyük sözleşmelere çekildiğini ve çoğu durumda onları iflasa sürüklediğini anlattı. ve borçlu.
Ancak 1990'larda, kayıt mühendisi olarak yaptığı iş – “yapımcı” olarak anılmakla alay ediyordu – yüksek talep gördüğünde, Bay Albini büyük plak şirketlerinin kayıtlarını yapmak için büyük çekleri kabul ettiği için özür dilemedi. Ancak bu gruplar bunu riskleri kendilerine ait olmak üzere yaptılar; O zamanlar Bay Albini, kaydettiği gruplarla geriye dönük olarak alay etmesiyle de tanınıyordu.
Bostonlu grup Pixies'in 1988'de çığır açan ve 1980'lerin alternatif rock klasiği haline gelen albümü “Surfer Rosa”yı kaydettikten sonra, “Burun halkaları tarafından yönlendirilmeye bu kadar hevesli dört inek hiç görmemiştim” diye yazdı. . (Yine de Bay Albini, grubun basçısı Kim Deal'ın yakın arkadaşı olarak kaldı ve solo projesi The Breeders'ı kaydetti.)
Bir müzisyen olarak Bay Albini, 1980'lerde Big Black ve 1992'den beri de Shellac gruplarını yönetti; her ikisi de gürültülü, sert gitarlara ve öfkeli, çığlık atan vokallere bayılıyordu. Her ikisi de çok fazla ticari başarı elde etmedi, ancak Bay Albini'nin hem agresif rock hem de meydan okuyan DIY çalışma ahlakının peygamberi olarak görülmesi nedeniyle geniş çapta etkili oldular.
Ayrıntılı bir ölüm ilanı aşağıdadır.