27 Kasım 1977'de Washington'daki 50.000'den fazla seyirci, iki acı rakip olan Washington Redskins ve Dallas Cowboys arasındaki bir futbol maçı için Kennedy Stadyumu'nu doldurdu.
Oyunda her iki takımın playoff üssü aradığı bir drama vardı, ancak ilk ve devre arasında eğlence daha sıra dışı: Amerikan yerlisinin müzik, dans ve tarihinin büyük bir gösterisi. Washington Post, “Hintlileri Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk sınıf vatandaşları olarak restore etmek için yeni bir hareketin bir parçası” dedi.
Etkinliğin merkezinde, Louis W. Ballard tarafından dört parça oynayan 30 eyalette 80 kabileden seçilen 150 öğrenci olan Ulusal Hint Onur Grubu vardı. On binlerce dinleyiciyle, bu muhtemelen Amerikan yerli halkının bestecisinin sahip olduğu en iyi bilinen platformdu.
Performans, son yıllarda yerel bestecilerde geniş yükselişin yolunu açan öncü bir figür olan Ballard için bir kariyer vurgulamasıydı. Genç sanatçıların hala karşılaştığı soruları ilk müzakere edenlerden biriydi: yerlilerin ve batı klasik geleneklerinin birleşmesi; Müziğinin sosyal ve politik aktivizmdeki rolü; Topluluğunun derin tarihini ve kültürünü modern bir şekilde ifade edin.
Bir röportajda, “Ballard, Amerikan yerli halkının bestecilerinin büyükbabasıydı,” dedi. Bir şef ve öğretmen olan Tim Long, bu duyguyu tekrarladı: “O, şu anda klasik müzikte yerli insanlar olan hepimizin babasıdır.”
Bir besteci ve piyanist, şef, film yapımcısı, yazar, öğretmen, yerel şarkıların derleyicisi ve Hint İşleri Bürosu için ulusal müfredat uzmanları olan Ballard, müziğini ABD ve Avrupa'da göründü. Darius Milhaud ile okudu ve Stravinsky'yi New Mexico'da tören geyiği dansına getirdi.
Ama Ballard hatasını almadı. Çalışmalarının sadece sınırlı bir kısmı ticari olarak kaydedildi ve daha az basılı formda kaldı. 2007 yılında 75 yaşında kanserden öldüğünde, Haberler veya diğer büyük yayınlarda ölüm ilanı yoktu. Parçaları nadiren gerçekleştirilir.
Bu, Amerikan yerli halkının ve kültürlerinin sürekli görünmezliğinin bir parçasıdır. CBS'nin 1977'den bu yarı zamanlı performansı ulusal programında içermesi önemlidir, ancak değil. (Ve evet, bugün oyunun, duyarsız isimleri için uzun bir mücadeleden sonra komutanlar olan Kovboylar ve Redskins arasında bir hesaplaşma olduğu.)
1960 yılında, kariyerinin başında Ballard şöyle yazdı: “Hint müziği hala kültürel ortamda yer almak için Oblivion'dan bir kurtarma bekliyor.” Bekleme birçok yönden devam ediyor.
Bununla birlikte, Ballard'a cesaret verici bir ilgi vardı, özellikle 2020'de George Floyd'un öldürülmesinden bu yana, kültürel dünyadaki birçoğu uzun süredir devam eden geçmişlerden gelen sanatçılardan haberdar oldu.
Ballard'ın ailesi, hayatına ve müziğine değerli bir giriş sunan bir web sitesi kurdu. 2023'te Naxos etiketindeki bir albüm, bazı orkestra eserleri için nadir bir duruşma sağladı. Ve geçen yaz, Ballard'ın Ballards için “Yaralı Knie Olayı” nı Haydn'dan daha fazla insan oyladı.
15 dakikalık “olay”, Ballard ile başlamak için iyi bir yerdir, ancak onu görevlendiren St. Paul Oda Orkestrası aracılığıyla 2022 performansının arşivlenmiş bir videosu tarafından erişilebilir.
Başlık, Güney Dakota'daki Pine Ridge Indian Rezervasyonu'ndaki yaralı Knie Creek'teki Ordu birlikleri tarafından 1890'dan itibaren Amerikan yerli halkının katliamını ifade ediyor. Oyun ayrıca 1973'te Pine Ridge'in iki aylık mesleğinden sonra, rezervlere karşı koşulların protesto edilmesinden sonra yazıldı.
Ballard, St. Paul şefi Dennis Russell Davies, kısa süre önce Orkestra web sitesinde yapılan bir röportajda “bu konuyla gerçekten başa çıkmak için bir araya geldi” diyor. Parça, Ballard'ın çalışmasında olduğu gibi, ritmik olarak açısaldır, ciddi geziler bölümleri tarafından kırılan bir tür stilize şiddeti anımsatan ruh halidir.
İkinci hareket olan “Dua”, orkestranın geri kalanının tutkulu onayla aldığı çello ve obua için bir elegy ile başlar. Sonraki iki bölüm güçlüdür, dördüncü “ritüel” de olsa, vahşet devam etmeden önce bir uçurum anında değiştirilebilir. Ballard'ın hız için bir içgüdüsü vardı.
Genel felsefesi gibi, “olay” da geleneksel melodilerden alıntı yapmaktan kaçındı. “Bugünün Hint müziğinin kimlik doğrulaması çok zordur ve bir besteci konuları veya melodik mikropları taklit etmeye çalışıyor.” “Aradığım şey, Aborijin müziğinin karakterin ve ruhunun standart gösterimde bir reenkarnasyonu.”
“Yaralı Dizde Olay” karakteristik Ballard: tarzı modernist ama katı değil. Bazı eleştirmenlerin çalışmalarını abartılı film müziği ile karşılaştırmasına neden olan yemyeşil, hatta melodramatik efektleri vardı. “Olay” standart bir oda orkestrası için yazılmıştır, ancak parçalarının çoğu Batılı olanlarla geleneksel yerel enstrümanlara – özellikle perküsyon ve flüt – verir.
İlhamı genellikle halk hikayeleri ve yerli tarih olmasına rağmen, bu hikayeleri açıkça sunmak istemediğinde ısrar etti, ancak deneyimleri ve miras için çok çeşitli araçlar iletmek istedi.
“Müziğimde denediğim şey,” diye yazdı, “yaratıcı dürtülerimi Hint olarak kimliğimin derin bir kültürel miras ve arka planla müzik sanatına zenginleştireceği şekilde koymak için.”
Ballard tarafından hiçbir biyografi yayınlanmadı, ancak Karl Erik Ettinger tarafından iyice araştırılmış bir tez de dahil olmak üzere yararlı malzemeler var. Ballard, 8 Temmuz 1931'de Oklahoma'nın kuzeydoğu köşesindeki Quapaw Reserve'de doğdu. Annesi Quapaw'dı; Babası Cherokee idi.
En eski müzik deneyimleri, babası ve annesinden müzik dersleri ile tören güçlerine katılımdan geliyor. 6 yaşındayken, ana dillerini veya kültürlerini ifade eden öğrenciler tarafından zor baskıcı olan hükümet tarafından işletilen bir yatılı okula gönderildi. Müzik kalıcı bir sığınak açtı.
“Piyano benim yedek annem ve babam oldu” dedi. “Güvenilirdi; Her zaman oradaydı. “
Okulda Tulsa Üniversitesi'nde kolej ödüllendirdi. Mezun olduktan sonra kiliselerde ve okul müzik öğretmeni olarak iş buldu. Ancak o kadar az para kazandı ki Tulsa Teknik Koleji'nde mekanik bir ressam olmayı planladı ve planladı. Yüksek lisans derecesi almak için Tulsa Üniversitesi'ne sefil bir şekilde döndü.
İlk çalışması, standart uygulaması ne olacağını belirledi: çok yazılmış “değiştirilmiş kefaret” (saf Schönbergian erializminden farklı), güçlü bir ritmik profil ve içinde yaşadığı “iki dünyadan” enstrümanların kombinasyonu.
“Müziğimde,” diye yazdı, “Bu dünyaları birleştirmeye çalıştım, çünkü bir sanatçının bu kültüre yabancı yeni formlarla bir kültürün merkezine girebileceğine inanıyorum.”
“Peyote” (1960), yerel unsurları ve Batı kompozisyonlarını bir araya getirmeye yönelik ilk girişimlerinden biriydi. Trompet, Fransız boynuzu, trombon, piyano ve iki yerel perküsyon enstrümanı, su tamburu ve balkabağı çıngırakları için yazılmıştır. Emanuele Arciuli tarafından şık bir şekilde kaydedilen kısa, ama cesur dört Hint piyano başlangıcı, yerel davul, şarkı söyleme ve Flöte'yi oynuyor. Ballard onu bitirdikten sonra Milhaud ona şöyle dedi: “Louis, sen şimdi bir bestecisin.”
1965'te kasıtlı yöneticisi ve yorulmak bilmeyen bir yayıncı olan piyanist Ruth Doré ile evlendi. İki yıl sonra, Oklahoma devletliğinin 60. yıldönümünde, eyaletten önemli bir balerin dörtlüsü tarafından dans edilen “Dört Moon” balini yazdı: Yvonne Chouteau, Rosella Hightower, Moscony Larkin ve Marjorie Tallchief, zarif bir solo solo olan zarif bir Solo Solo'ya sahipti.
“Cacéga Ayuwípi” (Sioux dilinde “dekore edilmiş davul” ve 1970'de yazılmış) bölümleri, farklı kabilelerden gelen şarkıların ritimlerinden ilham aldı. Enstrümantasyon, kaplumbağa kabukları, cam, cilt ve metalden oluşan Haida, Hopi ve Yaqui çıngırakının yanı sıra ute ve apache-kör kükreme, kırbaç, kartal kemik düdük ve çentikli çubuklardan oluşur.
Ballard, bir akıl hocası ve model olarak hayatının sonlarında geç saatlerde, genç yerel sanatçıların konserlerinde düzenli bir varlığı olan resmi olmayan pozisyonda rahat hissetti. “Ne kadar önemli olduğunu biliyordu,” dedi Long. “Her zaman sürekli bir destek olarak oradaydı. Sadece tekerlekli sandalyesinde görmek bize gerçek bir güvenlik hissi verdi. “
1980'lerde eserleri daha çok Batı enstrümanlarına odaklanmaya başladı. Piyano parçaları, aynı zamanda sanal bir oyuncu olan bir bestecinin, özellikle de “Şehir” ten “Şehir Gümüşü” ile başlayan bir triptik olan bir bestecinin yeteneğini kabul etti.
Bu üç parça konser aşamalarında bir yeri hak ediyor ve orkestra için altı “fantezi Aborjin” de duyulmalı. “Yaralı Knie'deki olay”, belki de en önemli ve uzaklaşan başarı, yazdıktan sonra çok uzun yıllar, büyük ölçüde mevcut bir ses kaydı alıyor.
Paul Oda Orkestrası ona Avrupa turu da dahil olmak üzere birçok gezi verdi. Acısında, aynı zamanda hayatta kalma tedarikinde, daha iyi bir geleceğin karşılıklı saygı ve kültürel karşılaşma ile dövülebileceği hissinde, parça Ballard'dan ulusuna tüm umutları çağırıyor.
“Beyaz bir Amerikan orkestrası ve şefle sahneye yaslandığım gerçeği,” diye hatırladı bu Avrupa turu, “özgür bir ülkede yaşadığımızı göstermek için kelimelerden daha fazlası.”
Oyunda her iki takımın playoff üssü aradığı bir drama vardı, ancak ilk ve devre arasında eğlence daha sıra dışı: Amerikan yerlisinin müzik, dans ve tarihinin büyük bir gösterisi. Washington Post, “Hintlileri Amerika Birleşik Devletleri'ndeki ilk sınıf vatandaşları olarak restore etmek için yeni bir hareketin bir parçası” dedi.
Etkinliğin merkezinde, Louis W. Ballard tarafından dört parça oynayan 30 eyalette 80 kabileden seçilen 150 öğrenci olan Ulusal Hint Onur Grubu vardı. On binlerce dinleyiciyle, bu muhtemelen Amerikan yerli halkının bestecisinin sahip olduğu en iyi bilinen platformdu.
Performans, son yıllarda yerel bestecilerde geniş yükselişin yolunu açan öncü bir figür olan Ballard için bir kariyer vurgulamasıydı. Genç sanatçıların hala karşılaştığı soruları ilk müzakere edenlerden biriydi: yerlilerin ve batı klasik geleneklerinin birleşmesi; Müziğinin sosyal ve politik aktivizmdeki rolü; Topluluğunun derin tarihini ve kültürünü modern bir şekilde ifade edin.
Bir röportajda, “Ballard, Amerikan yerli halkının bestecilerinin büyükbabasıydı,” dedi. Bir şef ve öğretmen olan Tim Long, bu duyguyu tekrarladı: “O, şu anda klasik müzikte yerli insanlar olan hepimizin babasıdır.”
Bir besteci ve piyanist, şef, film yapımcısı, yazar, öğretmen, yerel şarkıların derleyicisi ve Hint İşleri Bürosu için ulusal müfredat uzmanları olan Ballard, müziğini ABD ve Avrupa'da göründü. Darius Milhaud ile okudu ve Stravinsky'yi New Mexico'da tören geyiği dansına getirdi.
Ama Ballard hatasını almadı. Çalışmalarının sadece sınırlı bir kısmı ticari olarak kaydedildi ve daha az basılı formda kaldı. 2007 yılında 75 yaşında kanserden öldüğünde, Haberler veya diğer büyük yayınlarda ölüm ilanı yoktu. Parçaları nadiren gerçekleştirilir.
Bu, Amerikan yerli halkının ve kültürlerinin sürekli görünmezliğinin bir parçasıdır. CBS'nin 1977'den bu yarı zamanlı performansı ulusal programında içermesi önemlidir, ancak değil. (Ve evet, bugün oyunun, duyarsız isimleri için uzun bir mücadeleden sonra komutanlar olan Kovboylar ve Redskins arasında bir hesaplaşma olduğu.)
1960 yılında, kariyerinin başında Ballard şöyle yazdı: “Hint müziği hala kültürel ortamda yer almak için Oblivion'dan bir kurtarma bekliyor.” Bekleme birçok yönden devam ediyor.
Bununla birlikte, Ballard'a cesaret verici bir ilgi vardı, özellikle 2020'de George Floyd'un öldürülmesinden bu yana, kültürel dünyadaki birçoğu uzun süredir devam eden geçmişlerden gelen sanatçılardan haberdar oldu.
Ballard'ın ailesi, hayatına ve müziğine değerli bir giriş sunan bir web sitesi kurdu. 2023'te Naxos etiketindeki bir albüm, bazı orkestra eserleri için nadir bir duruşma sağladı. Ve geçen yaz, Ballard'ın Ballards için “Yaralı Knie Olayı” nı Haydn'dan daha fazla insan oyladı.
15 dakikalık “olay”, Ballard ile başlamak için iyi bir yerdir, ancak onu görevlendiren St. Paul Oda Orkestrası aracılığıyla 2022 performansının arşivlenmiş bir videosu tarafından erişilebilir.
Başlık, Güney Dakota'daki Pine Ridge Indian Rezervasyonu'ndaki yaralı Knie Creek'teki Ordu birlikleri tarafından 1890'dan itibaren Amerikan yerli halkının katliamını ifade ediyor. Oyun ayrıca 1973'te Pine Ridge'in iki aylık mesleğinden sonra, rezervlere karşı koşulların protesto edilmesinden sonra yazıldı.
Ballard, St. Paul şefi Dennis Russell Davies, kısa süre önce Orkestra web sitesinde yapılan bir röportajda “bu konuyla gerçekten başa çıkmak için bir araya geldi” diyor. Parça, Ballard'ın çalışmasında olduğu gibi, ritmik olarak açısaldır, ciddi geziler bölümleri tarafından kırılan bir tür stilize şiddeti anımsatan ruh halidir.
İkinci hareket olan “Dua”, orkestranın geri kalanının tutkulu onayla aldığı çello ve obua için bir elegy ile başlar. Sonraki iki bölüm güçlüdür, dördüncü “ritüel” de olsa, vahşet devam etmeden önce bir uçurum anında değiştirilebilir. Ballard'ın hız için bir içgüdüsü vardı.
Genel felsefesi gibi, “olay” da geleneksel melodilerden alıntı yapmaktan kaçındı. “Bugünün Hint müziğinin kimlik doğrulaması çok zordur ve bir besteci konuları veya melodik mikropları taklit etmeye çalışıyor.” “Aradığım şey, Aborijin müziğinin karakterin ve ruhunun standart gösterimde bir reenkarnasyonu.”
“Yaralı Dizde Olay” karakteristik Ballard: tarzı modernist ama katı değil. Bazı eleştirmenlerin çalışmalarını abartılı film müziği ile karşılaştırmasına neden olan yemyeşil, hatta melodramatik efektleri vardı. “Olay” standart bir oda orkestrası için yazılmıştır, ancak parçalarının çoğu Batılı olanlarla geleneksel yerel enstrümanlara – özellikle perküsyon ve flüt – verir.
İlhamı genellikle halk hikayeleri ve yerli tarih olmasına rağmen, bu hikayeleri açıkça sunmak istemediğinde ısrar etti, ancak deneyimleri ve miras için çok çeşitli araçlar iletmek istedi.
“Müziğimde denediğim şey,” diye yazdı, “yaratıcı dürtülerimi Hint olarak kimliğimin derin bir kültürel miras ve arka planla müzik sanatına zenginleştireceği şekilde koymak için.”
Ballard tarafından hiçbir biyografi yayınlanmadı, ancak Karl Erik Ettinger tarafından iyice araştırılmış bir tez de dahil olmak üzere yararlı malzemeler var. Ballard, 8 Temmuz 1931'de Oklahoma'nın kuzeydoğu köşesindeki Quapaw Reserve'de doğdu. Annesi Quapaw'dı; Babası Cherokee idi.
En eski müzik deneyimleri, babası ve annesinden müzik dersleri ile tören güçlerine katılımdan geliyor. 6 yaşındayken, ana dillerini veya kültürlerini ifade eden öğrenciler tarafından zor baskıcı olan hükümet tarafından işletilen bir yatılı okula gönderildi. Müzik kalıcı bir sığınak açtı.
“Piyano benim yedek annem ve babam oldu” dedi. “Güvenilirdi; Her zaman oradaydı. “
Okulda Tulsa Üniversitesi'nde kolej ödüllendirdi. Mezun olduktan sonra kiliselerde ve okul müzik öğretmeni olarak iş buldu. Ancak o kadar az para kazandı ki Tulsa Teknik Koleji'nde mekanik bir ressam olmayı planladı ve planladı. Yüksek lisans derecesi almak için Tulsa Üniversitesi'ne sefil bir şekilde döndü.
İlk çalışması, standart uygulaması ne olacağını belirledi: çok yazılmış “değiştirilmiş kefaret” (saf Schönbergian erializminden farklı), güçlü bir ritmik profil ve içinde yaşadığı “iki dünyadan” enstrümanların kombinasyonu.
“Müziğimde,” diye yazdı, “Bu dünyaları birleştirmeye çalıştım, çünkü bir sanatçının bu kültüre yabancı yeni formlarla bir kültürün merkezine girebileceğine inanıyorum.”
“Peyote” (1960), yerel unsurları ve Batı kompozisyonlarını bir araya getirmeye yönelik ilk girişimlerinden biriydi. Trompet, Fransız boynuzu, trombon, piyano ve iki yerel perküsyon enstrümanı, su tamburu ve balkabağı çıngırakları için yazılmıştır. Emanuele Arciuli tarafından şık bir şekilde kaydedilen kısa, ama cesur dört Hint piyano başlangıcı, yerel davul, şarkı söyleme ve Flöte'yi oynuyor. Ballard onu bitirdikten sonra Milhaud ona şöyle dedi: “Louis, sen şimdi bir bestecisin.”
1965'te kasıtlı yöneticisi ve yorulmak bilmeyen bir yayıncı olan piyanist Ruth Doré ile evlendi. İki yıl sonra, Oklahoma devletliğinin 60. yıldönümünde, eyaletten önemli bir balerin dörtlüsü tarafından dans edilen “Dört Moon” balini yazdı: Yvonne Chouteau, Rosella Hightower, Moscony Larkin ve Marjorie Tallchief, zarif bir solo solo olan zarif bir Solo Solo'ya sahipti.
“Cacéga Ayuwípi” (Sioux dilinde “dekore edilmiş davul” ve 1970'de yazılmış) bölümleri, farklı kabilelerden gelen şarkıların ritimlerinden ilham aldı. Enstrümantasyon, kaplumbağa kabukları, cam, cilt ve metalden oluşan Haida, Hopi ve Yaqui çıngırakının yanı sıra ute ve apache-kör kükreme, kırbaç, kartal kemik düdük ve çentikli çubuklardan oluşur.
Ballard, bir akıl hocası ve model olarak hayatının sonlarında geç saatlerde, genç yerel sanatçıların konserlerinde düzenli bir varlığı olan resmi olmayan pozisyonda rahat hissetti. “Ne kadar önemli olduğunu biliyordu,” dedi Long. “Her zaman sürekli bir destek olarak oradaydı. Sadece tekerlekli sandalyesinde görmek bize gerçek bir güvenlik hissi verdi. “
1980'lerde eserleri daha çok Batı enstrümanlarına odaklanmaya başladı. Piyano parçaları, aynı zamanda sanal bir oyuncu olan bir bestecinin, özellikle de “Şehir” ten “Şehir Gümüşü” ile başlayan bir triptik olan bir bestecinin yeteneğini kabul etti.
Bu üç parça konser aşamalarında bir yeri hak ediyor ve orkestra için altı “fantezi Aborjin” de duyulmalı. “Yaralı Knie'deki olay”, belki de en önemli ve uzaklaşan başarı, yazdıktan sonra çok uzun yıllar, büyük ölçüde mevcut bir ses kaydı alıyor.
Paul Oda Orkestrası ona Avrupa turu da dahil olmak üzere birçok gezi verdi. Acısında, aynı zamanda hayatta kalma tedarikinde, daha iyi bir geleceğin karşılıklı saygı ve kültürel karşılaşma ile dövülebileceği hissinde, parça Ballard'dan ulusuna tüm umutları çağırıyor.
“Beyaz bir Amerikan orkestrası ve şefle sahneye yaslandığım gerçeği,” diye hatırladı bu Avrupa turu, “özgür bir ülkede yaşadığımızı göstermek için kelimelerden daha fazlası.”