5. Bob Dylan: “Sana inanmıyorum (sanki hiç tanışmamışız gibi davranıyor)”
Şarkı yazmanın hemen hemen her unsurunda olduğu gibi, parantez içindeki başlıklar söz konusu olduğunda Bob Dylan bir uzmandır. “Sorun Değil, Anne (Sadece Kanıyorum)” tam bir hit oldu; “Birimiz Bilmelidir (Er ya da Geç)” bir klasiktir; “Bana Doğru Yap Bebeğim (Başkalarına Yap)” kutsal ile saygısızın ustaca bir karışımıdır. Ama 1964’teki albümünden Bob Dylan’ın Başka Bir Yüzü muhtemelen benim favorim. Başlığın parantez içinde ikinci kişiden üçüncü kişiye geçiş şekli hoşuma gidiyor; sanki bir konuşmanın ortasında dinleyicilere hitap ediyor ve “Yapabilir misin?” diyor. inanmak Sen mi?!” Dylan’ın bu kadın hakkında şarkı söylemekten sondan bir önceki dizede aniden şarkı söylemeye geçmesi, şarkının kendisinde de benzer bir perspektif değişimini taklit ediyor. İle O: “İstersen tıpkı senin gibi olabilirim” diye şarkı söylüyor “ve hiç dokunmamışız gibi davranabilirim.” (YouTube’da dinle)
6. Otis Redding: “(Oturuyor) Körfez İskelesi”
Otis Redding’in zamansız ölümünden sadece birkaç gün önce kaydedilen kalıcı kuğu şarkısının parantez içindeki öneki onun sadece kim olduğunu açıklamıyor Yapmak körfezin rıhtımında, ancak bu itibari ortama insani bir karakter katıyor – körfez kıyısındaki bu durgun manzaranın gözlemlendiği gözler. (YouTube’da dinle)
7. Konuşan Kafalar: “Yeri Burası Olmalı (Naif Melodi)”
Yakın zamanda (bir çeşit?) uzlaşan Talking Heads’in üyeleri, 1983’teki Speaking in Tongues albümleri için enstrümantalleri kaydettiklerinde, demolara resmi olmayan isimler verdiler. Ancak David Byrne daha sonra muhteşem olan “This Must Be the Place”in sözlerini yazdıktan sonra bile parçanın hem kompozisyon sadeliğini hem de çocuksu masumiyetini özetleyen orijinal takma adını onurlandırmak istediler. (YouTube’da dinle)
8. Janet Jackson: “Sensiz aşk asla olmayacak”
İç kafiyeyi tamamlayan parantez içindeki şarkı adlarının büyük bir hayranıyım – ayrıca bakınız: Sylvester’ın “You Make Me Feel (Mighty Real)” şarkısı – ve Bayan Jackson’ın Rhythm Nation 1814 by 1989 adlı eserindeki bu coşkulu melodinin daha da büyük bir hayranıyım. .” Bu önemli değişiklik her seferinde beni etkiliyor! (YouTube’da dinle)
9. Radiohead: “(Güzel Rüya)”
Radiohead üyeleri parantezlerin o kadar hayranı ki, 2003’teki Hail to the Thief albümlerindeki her parçanın bir altyazısı var ki bu da açıkçası takip etmek için biraz fazla. Başlığı tamamen parantez içinde olan ve şarkının uyurgezer havasını artıran The Bends’in bu ilk şarkısını tercih ediyorum. (YouTube’da dinle)
10. Sonic Youth: “Cesur Adamlar Koşuyor (Ailemde)”
Oldukça heyecanlandığım, tuhaf ve ürkütücü bir erken dönem Sonic Youth albümü olan Bad Moon Rising’de, Kim Gordon bu vahşi fırtınada erkeklik üzerine meditasyon yapıyor, kurnaz kelime oyunuyla onu alt üst ediyor ve her şarkı sözünü Warrior Intensity ile kükreyerek söylüyor. (YouTube’da dinle)
Şarkı yazmanın hemen hemen her unsurunda olduğu gibi, parantez içindeki başlıklar söz konusu olduğunda Bob Dylan bir uzmandır. “Sorun Değil, Anne (Sadece Kanıyorum)” tam bir hit oldu; “Birimiz Bilmelidir (Er ya da Geç)” bir klasiktir; “Bana Doğru Yap Bebeğim (Başkalarına Yap)” kutsal ile saygısızın ustaca bir karışımıdır. Ama 1964’teki albümünden Bob Dylan’ın Başka Bir Yüzü muhtemelen benim favorim. Başlığın parantez içinde ikinci kişiden üçüncü kişiye geçiş şekli hoşuma gidiyor; sanki bir konuşmanın ortasında dinleyicilere hitap ediyor ve “Yapabilir misin?” diyor. inanmak Sen mi?!” Dylan’ın bu kadın hakkında şarkı söylemekten sondan bir önceki dizede aniden şarkı söylemeye geçmesi, şarkının kendisinde de benzer bir perspektif değişimini taklit ediyor. İle O: “İstersen tıpkı senin gibi olabilirim” diye şarkı söylüyor “ve hiç dokunmamışız gibi davranabilirim.” (YouTube’da dinle)
6. Otis Redding: “(Oturuyor) Körfez İskelesi”
Otis Redding’in zamansız ölümünden sadece birkaç gün önce kaydedilen kalıcı kuğu şarkısının parantez içindeki öneki onun sadece kim olduğunu açıklamıyor Yapmak körfezin rıhtımında, ancak bu itibari ortama insani bir karakter katıyor – körfez kıyısındaki bu durgun manzaranın gözlemlendiği gözler. (YouTube’da dinle)
7. Konuşan Kafalar: “Yeri Burası Olmalı (Naif Melodi)”
Yakın zamanda (bir çeşit?) uzlaşan Talking Heads’in üyeleri, 1983’teki Speaking in Tongues albümleri için enstrümantalleri kaydettiklerinde, demolara resmi olmayan isimler verdiler. Ancak David Byrne daha sonra muhteşem olan “This Must Be the Place”in sözlerini yazdıktan sonra bile parçanın hem kompozisyon sadeliğini hem de çocuksu masumiyetini özetleyen orijinal takma adını onurlandırmak istediler. (YouTube’da dinle)
8. Janet Jackson: “Sensiz aşk asla olmayacak”
İç kafiyeyi tamamlayan parantez içindeki şarkı adlarının büyük bir hayranıyım – ayrıca bakınız: Sylvester’ın “You Make Me Feel (Mighty Real)” şarkısı – ve Bayan Jackson’ın Rhythm Nation 1814 by 1989 adlı eserindeki bu coşkulu melodinin daha da büyük bir hayranıyım. .” Bu önemli değişiklik her seferinde beni etkiliyor! (YouTube’da dinle)
9. Radiohead: “(Güzel Rüya)”
Radiohead üyeleri parantezlerin o kadar hayranı ki, 2003’teki Hail to the Thief albümlerindeki her parçanın bir altyazısı var ki bu da açıkçası takip etmek için biraz fazla. Başlığı tamamen parantez içinde olan ve şarkının uyurgezer havasını artıran The Bends’in bu ilk şarkısını tercih ediyorum. (YouTube’da dinle)
10. Sonic Youth: “Cesur Adamlar Koşuyor (Ailemde)”
Oldukça heyecanlandığım, tuhaf ve ürkütücü bir erken dönem Sonic Youth albümü olan Bad Moon Rising’de, Kim Gordon bu vahşi fırtınada erkeklik üzerine meditasyon yapıyor, kurnaz kelime oyunuyla onu alt üst ediyor ve her şarkı sözünü Warrior Intensity ile kükreyerek söylüyor. (YouTube’da dinle)