Ron Shelton tarafından yazılan ve yönetilen 1992 spor komedisi White Men Can’t Jump, ırk ilişkileri ve sokak basketboluna önemli ölçüde çarpıtılmış bir bakış açısı getiren arsız, kışkırtıcı bir filmdi. Bu popüler bir film, ancak yeniden yapımı ihtimali kutsal şeylere saygısızlık düşünceleri uyandıracak kadar ölümsüz değil.
Bu nedenle, Kenya Barris ve Doug Hall’un senaryosundan Calmatic tarafından yönetilen bu film, saygısızlıktan çok kaçırılmış bir fırsat gibi geliyor. Ve kaçırılan fırsatlara gelince, bu oldukça ciddi.
Buradaki basketbol toplayıcı ortaklar, beyaz Jeremy rolünde rapçi Jack Harlow ve siyahi Kamal rolünde aktör Sinqua Walls. Kamal, düşüşü adım adım geri dönüşlerle ortaya çıkan gelecek vaat eden bir lise oyuncusuydu. Jeremy’nin iki dizi kırılmış, ağrı kesici bağımlılığı ve dolandırıcı olarak büyüyen bir ünü var. Her ikisinin de hayatlarında olağan “güçlü kadınlar” vardır ve her ikisi de bu kadınlar için sürekli hayal kırıklıklarıdır.
1992 yapımı filmde, başrol oyuncuları Woody Harrelson ve Wesley Snipes o kadar hareketliydi ki, neredeyse çerçeveden fırlayacak gibiydiler. Kadın düşmanı Rosie Perez tarafından canlandırıldı ve alt konusu – TV bilgi yarışması programı Jeopardy’de yarışmacı oldu! – filmin birçok tuhaf zevkinden biriydi.
Bu sürümde biraz tuhaflık ve daha az kıvılcım var. Harlow bir noktaya kadar oyuncu ve yetenekli bir komedyen olsa da – geçen yıl Saturday Night Live’ı sunduğunda bunu kanıtladı – Harrelson’ın neredeyse anarşik öngörülemezliğinden yoksun. Ve Duvarlar, çekici olmasına rağmen, Snipe’ların yoğunluğunun çarpıcı mesafesine girmiyor.
Her ikisi de televizyon sitcomu Black-ish’in emektarları olan Barris ve Hall tarafından yazılan senaryo, oyunculara herhangi bir iyilik yapmıyor. Jeremy’nin siyah alkolün tadıyla ilgili “gerçekliğini” göstermeyi umarak Kamal’ın çocuğunun doğum günü partisine bir şişe Hennessey brendi getirdiği bir sahnenin komik olması amaçlanıyor. Nasıl olabileceği görülebiliyordu; ama rahatsız edici bir şekilde düz düşüyor. Ve performans için deneyin: “Kız arkadaşım çılgın, yetenekli bir koreograf ve şu anda gelirim çok düşük olduğu için bir dans stüdyosunda ders vererek zamanını boşa harcıyor.” Jeremy, güncelleme için teşekkürler.
Filmin sonlarına doğru olağanüstü yetenekli Lance Reddick’in canlandırdığı Kamal’ın babası Benji, oğluna bir hastane yatağından şu yapmacık cümleyi söylemek zorunda kalır: “En büyük pişmanlığım, sana sorunlarını çözecek araçları vermemek.”
Kamal ve Jeremy’nin her zaman değiş tokuş ettikleri, bazen iyi huylu ve bazen ciddi olan sözde saçma sapan konuşmalar da ilham almıyor. Anlatının ikinci yarısına geldiğimizde, film, Shelton filminin bazen neredeyse delice olan komedisini tamamen terk etti ve ikilinin karşı koyamayacağı büyük paralı oyunlarla tamamlanan varillerin üzerinde zafer dramasına döndü. onlara karşı olan ihtimallere rağmen. Basketbol aksiyonu senaryoya benzer, bu yüzden kayıtsız bir şekilde sahnelenir ve filme alınır. Bu film sadece zıplamakla kalmıyor, aynı zamanda kanepeden zar zor kalkmayı da başarıyor.
Beyaz adamlar zıplayamaz
Başka ne için R olarak derecelendirildi, dil. Süre: 1 saat 41 dakika. Hulu’da izleyin.
Bu nedenle, Kenya Barris ve Doug Hall’un senaryosundan Calmatic tarafından yönetilen bu film, saygısızlıktan çok kaçırılmış bir fırsat gibi geliyor. Ve kaçırılan fırsatlara gelince, bu oldukça ciddi.
Buradaki basketbol toplayıcı ortaklar, beyaz Jeremy rolünde rapçi Jack Harlow ve siyahi Kamal rolünde aktör Sinqua Walls. Kamal, düşüşü adım adım geri dönüşlerle ortaya çıkan gelecek vaat eden bir lise oyuncusuydu. Jeremy’nin iki dizi kırılmış, ağrı kesici bağımlılığı ve dolandırıcı olarak büyüyen bir ünü var. Her ikisinin de hayatlarında olağan “güçlü kadınlar” vardır ve her ikisi de bu kadınlar için sürekli hayal kırıklıklarıdır.
1992 yapımı filmde, başrol oyuncuları Woody Harrelson ve Wesley Snipes o kadar hareketliydi ki, neredeyse çerçeveden fırlayacak gibiydiler. Kadın düşmanı Rosie Perez tarafından canlandırıldı ve alt konusu – TV bilgi yarışması programı Jeopardy’de yarışmacı oldu! – filmin birçok tuhaf zevkinden biriydi.
Bu sürümde biraz tuhaflık ve daha az kıvılcım var. Harlow bir noktaya kadar oyuncu ve yetenekli bir komedyen olsa da – geçen yıl Saturday Night Live’ı sunduğunda bunu kanıtladı – Harrelson’ın neredeyse anarşik öngörülemezliğinden yoksun. Ve Duvarlar, çekici olmasına rağmen, Snipe’ların yoğunluğunun çarpıcı mesafesine girmiyor.
Her ikisi de televizyon sitcomu Black-ish’in emektarları olan Barris ve Hall tarafından yazılan senaryo, oyunculara herhangi bir iyilik yapmıyor. Jeremy’nin siyah alkolün tadıyla ilgili “gerçekliğini” göstermeyi umarak Kamal’ın çocuğunun doğum günü partisine bir şişe Hennessey brendi getirdiği bir sahnenin komik olması amaçlanıyor. Nasıl olabileceği görülebiliyordu; ama rahatsız edici bir şekilde düz düşüyor. Ve performans için deneyin: “Kız arkadaşım çılgın, yetenekli bir koreograf ve şu anda gelirim çok düşük olduğu için bir dans stüdyosunda ders vererek zamanını boşa harcıyor.” Jeremy, güncelleme için teşekkürler.
Filmin sonlarına doğru olağanüstü yetenekli Lance Reddick’in canlandırdığı Kamal’ın babası Benji, oğluna bir hastane yatağından şu yapmacık cümleyi söylemek zorunda kalır: “En büyük pişmanlığım, sana sorunlarını çözecek araçları vermemek.”
Kamal ve Jeremy’nin her zaman değiş tokuş ettikleri, bazen iyi huylu ve bazen ciddi olan sözde saçma sapan konuşmalar da ilham almıyor. Anlatının ikinci yarısına geldiğimizde, film, Shelton filminin bazen neredeyse delice olan komedisini tamamen terk etti ve ikilinin karşı koyamayacağı büyük paralı oyunlarla tamamlanan varillerin üzerinde zafer dramasına döndü. onlara karşı olan ihtimallere rağmen. Basketbol aksiyonu senaryoya benzer, bu yüzden kayıtsız bir şekilde sahnelenir ve filme alınır. Bu film sadece zıplamakla kalmıyor, aynı zamanda kanepeden zar zor kalkmayı da başarıyor.
Beyaz adamlar zıplayamaz
Başka ne için R olarak derecelendirildi, dil. Süre: 1 saat 41 dakika. Hulu’da izleyin.