Geçenlerde Roma’da bir öğleden sonra Claudia Cardinale, altmış yılı aşkın sinema kariyeri boyunca birlikte çalıştığı pek çok gönül yarasını hatırlayarak yürekten güldü.
“Onlar da benimle yatmak istediler,” dedi, “ama ben hep reddettim.”
Erken dönem Pembe Panter filmlerindeki rol arkadaşı David Niven’in spagetti yanında İtalya’nın en iyi icadı olarak tanımladığı taze yüzlü güzel David Niven’in yıllar içinde birden fazla ünlü ekran casanova verdiğini söyledi. röportaj yapmak. “Denediler,” diye ekledi. “Baştan çıkarıcıları reddettim.”
Sonra yine o yaramaz kahkahasını attı.
84 yaşındaki Cardinale, geçen ay Luigi Comencini’nin 1963 yapımı filmi “La ragazza di Bube”nin (“Bebo’nun Kızı”) yeni restore edilmiş versiyonunun İtalya’daki gösterimi için Roma’daydı. öldü, bir suçtan hüküm giydi ve hapse gönderildi.
Cardinale’ye ilk prestijli oyunculuk ödülü olan İtalya’nın En İyi Kadın Oyuncu Nastro d’Argento ödülünü kazandıran “Bebo’nun Kızı”, Tunus doğumlu Bebo’yu onurlandıran 23 filmlik bir retrospektifin ilki olarak Cuma günü New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde gösterilecek. 21 Şubat’a kadar devam eden İtalyan aktris. Müzenin 90 yılı aşkın tarihinde yaşayan bir aktöre haraç ödediği birkaç seferden biri.
MoMA küratörü Joshua Siegel, Roma gösteriminde gösterilen bir video mesajında ”Güzel aktrisler gelir ve gider” dedi. “Fakat genellikle 60, 65 yıl civarında bir süre dayanmazlar.”
Cardinale, retrospektif için New York’ta olmayacağını söyledi; Eskisi gibi seyahat etmiyor. Bu onu yoruyor – artık etrafta dolaşmak için baston kullanıyor – ve ilgi odağının dışında kalmayı tercih ediyor.
Makinist ödül sezonunu kaydediyor
Oscar’lar Mart’a kadar yok ama kampanyalar başladı. Kyle Buchanan, yol boyunca filmler, kişilikler ve olaylar hakkında rapor veriyor.
Cardinale, 1956’dan beri 100’den fazla filmde oynayarak, yeterince uzun süredir halkın gözünde. Birçok film hayranı tarafından en çok İtalyan sinema klasiklerindeki rolleriyle hatırlanır: Luchino Visconti’nin “Rocco and His Brothers” filmindeki genç karısı Ginetta rolü; Visconti’nin The Leopard’ında canlılığı ve güzelliği Sicilya aristokrasisini baştan çıkaran halktan biri olan Angelica rolünde; Federico Fellini’nin 8 ½ filminde esrarengiz Claudia olarak; veya Sergio Leone’nin Once Upon a Time in the West filminde koruması gereken bir çiftliği olan dul Jill olarak.
Ayrıca, Werner Herzog’un Peru ormanlarında geçen ve Haber’ta “üretim felaketleri uzmanlarının” ve filmin ve onun “masallarının” gözdesi olarak tanımlanan efsanevi zor bir film olan Fitzcarraldo’daki başrolünün haklarına sahiptir. aptalca çaba”.
Cardinale, “Fitzcarraldo”nun bir ömür boyu sürecek bir macera olduğunu söyledi, ancak geçen ay yaptığı bir röportajda, belirli bir favorisi olmadığını söyledi. “Tanrım, çok yaptım, hangisini tercih ettiğimi bilmiyorum,” dedi tekrar gülerek. “Belki ‘Bir Zamanlar Batıda'” dedi, “ve sonra pek çok diğerleri.”
İtalya’nın ulusal film şirketi Cinecittà ile birlikte düzenlenen MoMA anma töreni, Cardinale’nin daha iyi bilinen performanslarından bazılarını içeriyor. Ancak bu vesileyle Cinecittà, Amerikalı izleyiciler tarafından daha az bilinen üç eseri de restore etti: Bebo’s Girl ve aynı zamanda Marco Ferreri’nin bir adamın Papa’yla tanışma takıntısını anlatan 1972 tarihli The Audience’ı ve Pasquale Squitieri 1990 yapımı “Atto di Dolore”. oğlu uyuşturucu bağımlısı olan dul kadın.
Cardinale’nin adı sonsuza dek İtalyan sinemasının klasikleriyle ilişkilendirilecek olsa da, 1957’de buraya ilk ayak bastığında çok az İtalyanca biliyordu.
Cardinale, 1938’de Tunus’ta onlarca yıl önce oraya yerleşmiş Sicilyalı bir göçmen ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Cardinale, ANSA haber ajansına Mayıs ayında Tunus yakınlarındaki liman kenti La Goulette’de onuruna bir caddeye isim vermek için düzenlenen törende “Hala biraz Tunuslu hissediyorum” dedi.
1957’de, yıldız olma biletiyle birlikte gelen Tunus’taki En Güzel İtalyan yarışmasını kazandı: Venedik Film Festivali’ne bir gezi.
Claudia Cardinale: The Indomitable’da, Cinecittà ve Electa tarafından MoMA haraçına denk gelecek şekilde yayınlanan bir kitap, yazar ve eleştirmen Masolino D’Amico bu festivale katıldığını ve Cardinale’i ilk kez yaptığını hatırlıyor. zümrüt yeşili bikini ve paparazziler için pozlar.
Masolino, “Kamera tıklamalarının küçük bir telaşının oyun gibi olduğunu düşünüyor gibiydi” diye yazıyor. “O – şimdi anlıyorum – seksi olmaya çalışmıyordu ve belki de çekici bile değildi. Orada olmaktan mutluydu.”
Venedik’te, o zamanlar İtalya’nın en önemli yapımcılarından biri olan ve Pygmalion tarzında genç saflığı aranan bir film yıldızına dönüştüren Franco Cristaldi’nin dikkatini çekti. Ayrıca hayat arkadaşı oldu ve oğlu Patrick Cristaldi’yi evlat edindi. Cardinale’nin kızı Claudia Squitieri, 64 yaşındaki Cardinale’nin “bakirelik hissini ve parlaklığını” bozmamak veya toplumu skandala karıştırmamak için başlangıçta erkek kardeşi olarak tanıtıldığını söyledi.
Şöhretin bir bedeli vardı. Sıkı çalışma ve disiplin isteyen Cristaldi, 1962’de aktrisin profesyonel ve kişisel yaşamının her yönünü denetleyen bir sözleşme taslağı hazırladı. İsteksizce de olsa kabul etti: ailesi ona güveniyordu ve büyütmesi gereken bir çocuğu vardı.
Bu hayat, 1973’te “I guappi” (“Blood Brothers”) setinde yönetmen Pasquale Squitieri ile tanıştığında ve ikisi delicesine aşık olduğunda sona erdi. Kariyerleri bir gerileme yaşadı: Cristaldi, İtalya’da sanayicilerin karşıya geçmekten korktuğu güçlü bir üreticiydi.
Cardinale, Squitieri Paris’e taşındıktan ve Roma’da kaldıktan sonra bile onunla dokuz film çekti. Hiç evlenmediler, sonunda ayrıldılar ama yakın kaldılar.
Claudia Squitieri ve Patrick Cristaldi şimdi anneleriyle birlikte Fransa’nın Fontainebleau yakınlarındaki bir evde yaşıyorlar ve burada Cardinale, kalbine yakın iki amacı desteklemek için bir vakıf kurdu: kadın hakları ve çevre. Cardinale, 2000 yılından beri UNESCO İyi Niyet Elçisi olup, kendini kadınların ve kız çocuklarının durumunu iyileştirmek için kampanya yürütmeye adamıştır ve Venedik Film Festivali’nde Sürdürülebilir Film Ödülü’ne sponsor olan bir çevre ajansı olan Green Cross İtalya’nın Onursal Başkanıdır. Kuruluşu annesi için yöneten Squitieri, vakfın “parıltısını sürdürecek bir şey” olduğunu söyledi.
Cardinale, Squitieri’ye çok yakın olduğunu söyledi. “Sevdiğim bu kızıma sahip olduğum için şanslıyım” dedi. “Benimle ilgileniyor; her şeyle o ilgilenir.”
Cardinale bu hafta New York’ta olmayacağı için ödülü Squitieri alacak. Cuma günü Bebo’nun Kızı’nın gösterimini, retrospektif için Manuel Maria Perrone’nin yapımcılığını üstlendiği, başrolünde aktrisin oynadığı ilginç kısa film Un Cardinale donna izleyecek.
Filmin Roma’daki galasında Perrone, “böylesine güçlü bir ikona sahip bir idolle başa çıkmanın son derece zor, hatta kırılgan bir şey” olduğunu söyledi.
“Bunu hayatı boyunca yapıyor,” dedi. “İkon olmak onun işi.”
Claudia Kardinal
3-21 Şubat tarihlerinde Museum of Modern Art’ta; moma.org.
“Onlar da benimle yatmak istediler,” dedi, “ama ben hep reddettim.”
Erken dönem Pembe Panter filmlerindeki rol arkadaşı David Niven’in spagetti yanında İtalya’nın en iyi icadı olarak tanımladığı taze yüzlü güzel David Niven’in yıllar içinde birden fazla ünlü ekran casanova verdiğini söyledi. röportaj yapmak. “Denediler,” diye ekledi. “Baştan çıkarıcıları reddettim.”
Sonra yine o yaramaz kahkahasını attı.
84 yaşındaki Cardinale, geçen ay Luigi Comencini’nin 1963 yapımı filmi “La ragazza di Bube”nin (“Bebo’nun Kızı”) yeni restore edilmiş versiyonunun İtalya’daki gösterimi için Roma’daydı. öldü, bir suçtan hüküm giydi ve hapse gönderildi.
Cardinale’ye ilk prestijli oyunculuk ödülü olan İtalya’nın En İyi Kadın Oyuncu Nastro d’Argento ödülünü kazandıran “Bebo’nun Kızı”, Tunus doğumlu Bebo’yu onurlandıran 23 filmlik bir retrospektifin ilki olarak Cuma günü New York’taki Modern Sanat Müzesi’nde gösterilecek. 21 Şubat’a kadar devam eden İtalyan aktris. Müzenin 90 yılı aşkın tarihinde yaşayan bir aktöre haraç ödediği birkaç seferden biri.
MoMA küratörü Joshua Siegel, Roma gösteriminde gösterilen bir video mesajında ”Güzel aktrisler gelir ve gider” dedi. “Fakat genellikle 60, 65 yıl civarında bir süre dayanmazlar.”
Cardinale, retrospektif için New York’ta olmayacağını söyledi; Eskisi gibi seyahat etmiyor. Bu onu yoruyor – artık etrafta dolaşmak için baston kullanıyor – ve ilgi odağının dışında kalmayı tercih ediyor.
Makinist ödül sezonunu kaydediyor
Oscar’lar Mart’a kadar yok ama kampanyalar başladı. Kyle Buchanan, yol boyunca filmler, kişilikler ve olaylar hakkında rapor veriyor.
Cardinale, 1956’dan beri 100’den fazla filmde oynayarak, yeterince uzun süredir halkın gözünde. Birçok film hayranı tarafından en çok İtalyan sinema klasiklerindeki rolleriyle hatırlanır: Luchino Visconti’nin “Rocco and His Brothers” filmindeki genç karısı Ginetta rolü; Visconti’nin The Leopard’ında canlılığı ve güzelliği Sicilya aristokrasisini baştan çıkaran halktan biri olan Angelica rolünde; Federico Fellini’nin 8 ½ filminde esrarengiz Claudia olarak; veya Sergio Leone’nin Once Upon a Time in the West filminde koruması gereken bir çiftliği olan dul Jill olarak.
Ayrıca, Werner Herzog’un Peru ormanlarında geçen ve Haber’ta “üretim felaketleri uzmanlarının” ve filmin ve onun “masallarının” gözdesi olarak tanımlanan efsanevi zor bir film olan Fitzcarraldo’daki başrolünün haklarına sahiptir. aptalca çaba”.
Cardinale, “Fitzcarraldo”nun bir ömür boyu sürecek bir macera olduğunu söyledi, ancak geçen ay yaptığı bir röportajda, belirli bir favorisi olmadığını söyledi. “Tanrım, çok yaptım, hangisini tercih ettiğimi bilmiyorum,” dedi tekrar gülerek. “Belki ‘Bir Zamanlar Batıda'” dedi, “ve sonra pek çok diğerleri.”
İtalya’nın ulusal film şirketi Cinecittà ile birlikte düzenlenen MoMA anma töreni, Cardinale’nin daha iyi bilinen performanslarından bazılarını içeriyor. Ancak bu vesileyle Cinecittà, Amerikalı izleyiciler tarafından daha az bilinen üç eseri de restore etti: Bebo’s Girl ve aynı zamanda Marco Ferreri’nin bir adamın Papa’yla tanışma takıntısını anlatan 1972 tarihli The Audience’ı ve Pasquale Squitieri 1990 yapımı “Atto di Dolore”. oğlu uyuşturucu bağımlısı olan dul kadın.
Cardinale’nin adı sonsuza dek İtalyan sinemasının klasikleriyle ilişkilendirilecek olsa da, 1957’de buraya ilk ayak bastığında çok az İtalyanca biliyordu.
Cardinale, 1938’de Tunus’ta onlarca yıl önce oraya yerleşmiş Sicilyalı bir göçmen ailenin çocuğu olarak dünyaya geldi. Cardinale, ANSA haber ajansına Mayıs ayında Tunus yakınlarındaki liman kenti La Goulette’de onuruna bir caddeye isim vermek için düzenlenen törende “Hala biraz Tunuslu hissediyorum” dedi.
1957’de, yıldız olma biletiyle birlikte gelen Tunus’taki En Güzel İtalyan yarışmasını kazandı: Venedik Film Festivali’ne bir gezi.
Claudia Cardinale: The Indomitable’da, Cinecittà ve Electa tarafından MoMA haraçına denk gelecek şekilde yayınlanan bir kitap, yazar ve eleştirmen Masolino D’Amico bu festivale katıldığını ve Cardinale’i ilk kez yaptığını hatırlıyor. zümrüt yeşili bikini ve paparazziler için pozlar.
Masolino, “Kamera tıklamalarının küçük bir telaşının oyun gibi olduğunu düşünüyor gibiydi” diye yazıyor. “O – şimdi anlıyorum – seksi olmaya çalışmıyordu ve belki de çekici bile değildi. Orada olmaktan mutluydu.”
Venedik’te, o zamanlar İtalya’nın en önemli yapımcılarından biri olan ve Pygmalion tarzında genç saflığı aranan bir film yıldızına dönüştüren Franco Cristaldi’nin dikkatini çekti. Ayrıca hayat arkadaşı oldu ve oğlu Patrick Cristaldi’yi evlat edindi. Cardinale’nin kızı Claudia Squitieri, 64 yaşındaki Cardinale’nin “bakirelik hissini ve parlaklığını” bozmamak veya toplumu skandala karıştırmamak için başlangıçta erkek kardeşi olarak tanıtıldığını söyledi.
Şöhretin bir bedeli vardı. Sıkı çalışma ve disiplin isteyen Cristaldi, 1962’de aktrisin profesyonel ve kişisel yaşamının her yönünü denetleyen bir sözleşme taslağı hazırladı. İsteksizce de olsa kabul etti: ailesi ona güveniyordu ve büyütmesi gereken bir çocuğu vardı.
Bu hayat, 1973’te “I guappi” (“Blood Brothers”) setinde yönetmen Pasquale Squitieri ile tanıştığında ve ikisi delicesine aşık olduğunda sona erdi. Kariyerleri bir gerileme yaşadı: Cristaldi, İtalya’da sanayicilerin karşıya geçmekten korktuğu güçlü bir üreticiydi.
Cardinale, Squitieri Paris’e taşındıktan ve Roma’da kaldıktan sonra bile onunla dokuz film çekti. Hiç evlenmediler, sonunda ayrıldılar ama yakın kaldılar.
Claudia Squitieri ve Patrick Cristaldi şimdi anneleriyle birlikte Fransa’nın Fontainebleau yakınlarındaki bir evde yaşıyorlar ve burada Cardinale, kalbine yakın iki amacı desteklemek için bir vakıf kurdu: kadın hakları ve çevre. Cardinale, 2000 yılından beri UNESCO İyi Niyet Elçisi olup, kendini kadınların ve kız çocuklarının durumunu iyileştirmek için kampanya yürütmeye adamıştır ve Venedik Film Festivali’nde Sürdürülebilir Film Ödülü’ne sponsor olan bir çevre ajansı olan Green Cross İtalya’nın Onursal Başkanıdır. Kuruluşu annesi için yöneten Squitieri, vakfın “parıltısını sürdürecek bir şey” olduğunu söyledi.
Cardinale, Squitieri’ye çok yakın olduğunu söyledi. “Sevdiğim bu kızıma sahip olduğum için şanslıyım” dedi. “Benimle ilgileniyor; her şeyle o ilgilenir.”
Cardinale bu hafta New York’ta olmayacağı için ödülü Squitieri alacak. Cuma günü Bebo’nun Kızı’nın gösterimini, retrospektif için Manuel Maria Perrone’nin yapımcılığını üstlendiği, başrolünde aktrisin oynadığı ilginç kısa film Un Cardinale donna izleyecek.
Filmin Roma’daki galasında Perrone, “böylesine güçlü bir ikona sahip bir idolle başa çıkmanın son derece zor, hatta kırılgan bir şey” olduğunu söyledi.
“Bunu hayatı boyunca yapıyor,” dedi. “İkon olmak onun işi.”
Claudia Kardinal
3-21 Şubat tarihlerinde Museum of Modern Art’ta; moma.org.