Gece çökmüştü, ruh hali hareketleniyordu ve şarkı yazan beyzbol koçu üçüncü kaleyi dönüp eve doğru yola çıktı. 2020 sonbaharında doktorlar, ağır hasta Tim Flannery’ye ailesine veda etmesini iki kez tavsiye etti. Her iki seferde de teslim olmayı reddetti.
Giants’ın 2010’dan 2014’e kadar üç Dünya Serisi şampiyonluğu sırasında pek çok San Francisco baserunnerını evine gönderen sağ kol oyuncusu, son kapanış konuşmasını yaptı.
Uçurumun eşiğinden dönmenin yolu da adamın kendisi kadar ihtimal dışıydı.Ardından popüler bir antrenör olan saha oyuncusu Flannery her zaman özeldi. Hareket halindeyken yanında gitar taşıyan bir müzisyen ve takas kartlarından birinde bir tahtayla poz veren bir sörfçü olarak Major League Baseball’un dar dünyasında öne çıkmadan edemedi.
Beysboldan emekli olduğunda tam zamanlı olarak hayırseverliğe ve şarkı yazarlığına yönelmiş (vakfı zorbalığa karşı mücadele için yüzbinlerce dolar toplamış), yardım edecek daha çok insanı ve anlatacak daha çok hikayesi vardı. Dolayısıyla yaşamı tehdit eden stafilokok enfeksiyonuna teslim olmak bir seçenek değildi.
Fate ve Flannery, enfeksiyonla üç ay süren yürek parçalayıcı mücadelesi sırasında sonunda durma noktasına geldi, ancak doktorlar yine de onu bir daha asla yürüyemeyeceği konusunda uyardı. Sepsis geliştirdi ve apseleri ve hasarlı dokuyu çıkarmak için iki sırt ameliyatı geçirmek zorunda kaldı. Kalbine antibiyotik akıtan bir tüple eve gitti. Bu işin kolay kısmıydı çünkü 42 yıllık eşi Donna bu dozları uyguladı.
Sonunda, elinde yürüteç ve barda genç torunu Jade, pompalı tüfekle bir anlaşma yaptı: Garaj yolundan 25 kez yukarı, yavaşça, 25 kez geri, acı verici bir şekilde ve Jade bir dondurmalı sandviçle ödüllendirilecekti.
Özellikle verimli günlerde iki puan aldı.
65 yaşındaki Flannery, geçtiğimiz günlerde sahile yakın bir mahalle kafesinde, gözlerinde tanıdık bir parıltıyla “Hayatımı kesinlikle değiştirdim” dedi. Hayat – gözlerine geri döndü. O gün iki saat prova yapmıştı. Yakında grubu Lunatic Fringe ile yapacağı bir sonraki gösterinin ayrıntılarını tamamlayacaktı.
“Anlara ve olaylara çok daha net baktım” diye devam etti. “Ve sen de burada güzel şeyler düşünüp bu anı hatırlamaya çalışıyorsun. Çünkü bir gün bu duruma geri dönersem, mümkün olduğunca çok güzel anıları ve güzel halüsinasyonları geri getirmeye çalışmak istiyorum.”
Hastanede kalması üzücüydü. Kendisine veya başkalarına zarar vermemeye çalışarak harcadığı zaman hakkında “Kötü” dedi. Hastane evinden üç kilometre uzaktaydı ama pencereden dışarı her bakış daha fazla bozulmaya neden oluyordu. Görüşlerinin tümü korkunç değildi. Grateful Dead’in kurucu üyelerinden arkadaşı Bob Weir, bir hayalet aracılığıyla ortaya çıktı. Başka bir arkadaşım Jimmy Buffett da aynısını yaptı.
Bu özel ziyaretlerin önemi daha sonra netleşecek ve Flannery bunların tesadüf olmadığına ikna olacaktı.
Otantik
Flannery, önce San Diego’da, sonra da San Francisco’da kırk yılı aşkın beyzbol ve müzik hayatı boyunca popüler bir oyuncu, antrenör ve ozan haline geldi. karakter – tanıştığı herkese kendisinden bir parça bırakma konusundaki sevimli yeteneği nedeniyle.
Flannery’nin grup arkadaşı ve yapımcısı Jeff Berkley “Otantik” dedi. “O tam olarak düşündüğün kişi. Bir şey söylemeye çalışmıyor. Kentucky’li olmaya çalışmıyor; Kendisi Kentucky’den. İçkiyi bırakana kadar, nereye giderse gitsin yanında kaçak içki taşırdı dostum. O tam bir köylü. Bu terimi gururla taşıyor. Muhtemelen köylülerin ilk uyanışı odur.”
Flannery, San Diego’da geçirdiği yıllarda bazı beyzbol oyuncularının gitarına şüpheyle baktığını hissettiğinden, San Francisco’da Bruce Bochy için antrenman yapmayı kabul ettiğinde başlangıçta hayatının bu bölümünü bir sır olarak saklamayı planladı.
Flannery, “Üçüncü koçluk yapmak ve kimsenin içeri girmesine izin vermemek istedim” dedi. “‘Kimse kalbimi kıramayacak’ diye düşündüm.”
Ancak 2011 yılında, 2011 Açılış Günü’nde Dodger Stadyumu otoparkında saldırıya uğrayan Giants taraftarı Bryan Stow’un korkunç şekilde dövülmesine yanıt olarak Love Harder Project’i kurduğunda müziği ön plana çıktı. Flannery, vakıfla birlikte zorbalık ve şiddetle mücadele etme misyonunu üstlendi ve Stow ailesinin tıbbi masraflarının karşılanmasına yardımcı olmak için öncelikle Lunatic Fringe ile yapılan gösteriler aracılığıyla yaklaşık 100.000 dolar toplanmasına yardımcı oldu.
Flannery, “Hey, 80’lerde dokuz home run yaptım” dedi. “Öylece çek yazamam.”
Ama yazabiliyor, çalabiliyor ve şarkı söyleyebiliyordu.
Şu anda 54 yaşında olan Stow, saldırıda ciddi bir beyin hasarı geçirdi ve şu anda Santa Cruz bölgesindeki evinde ailesiyle birlikte yaşıyor. Yerel bir devlet kolejinde hafıza ve hareketlilik dersleri alıyor ve Babalar Günü’nde büyükbaba olacağını öğrendi.
“Flan öne çıkıp Bryan’a yardım eden ilk kişilerden biriydi. Gerçekten muhteşemdi” dedi Bryan’ın annesi Ann Stow. “Ve Bryan’ın tüm yolculuğu boyunca böyleydi. Flan ve Donna ailemizin çok önemli bir parçası.”
Daha Sert Sev Projesi, Flannery’nin zorbalığa ve şiddete karşı devam eden mücadelesi için toplamda yaklaşık 360.000 dolar topladı.
hava ve su
Bazılarının kariyerinin başlarında tavsiyelerine rağmen Flannery asla beyzbolu müzik yerine seçmezdi.
“Sanki hava ve su arasında seçim yapmak zorundasın” dedi. “İkisine de sahip olmam gerekiyor.”
Flannery çoğunlukla Anaheim, California’da büyümüş olsa da ailesi Kentucky’nin tepelerinden geliyordu. Amcası Hal Smith, 1960 Dünya Serisinin 7. maçının sekizinci vuruşunda Pittsburgh adına üç sayılık sayı yapan bir yakalayıcıydı. Pirates’in arenası 9-7 önde olsaydı, Smith bir kahraman olurdu. Bunun yerine Yankees berabere kaldı ve Pittsburgh’lu Bill Mazeroski oyunu kazanarak ölümsüzlüğe ulaştı.
10 sezon boyunca çalan Smith, seyahat ederken düzenli olarak Gibson J35 gitarını yanında taşıyordu. Flannery 19 yaşında sözleşmesini imzaladığında o da aynı şeyi yaptı.
Flannery’nin ilk menajeri Roger Craig ona gitar çalmak yerine beyzbola konsantre olmasını söyledi ama enstrüman onun daimi arkadaşı olarak kaldı. Çocuklar doğdu – Daniel şu anda 37 yaşında; Tim’in üç torununun annesi Ginny 35 yaşında; Kelly 32 yaşında ve gitarı her zaman oradaydı.
Donna Flannery, “Çılgın bir gün olsaydı gitar onu sakinleştirirdi” dedi.
Flannery her zaman beyzbol akranlarından öne çıkıyordu. 1988 Fleer beyzbol kartında elinde bir sörf tahtası tuttuğu görülüyordu.Kredi…Kaçmak
Başka bir amca olan George, Flannery’yi müzik çalmanın yeterli olmadığına ve ailesinin hayat hikayelerini anlatmak için şarkılarını kaydetmesi gerektiğine ikna etti. Bunların arasında, Flannery’nin Alzheimer’dan ölen vaiz babası Ragon’a saygı duruşu niteliğindeki “Geçmişin Parçaları” da yer alıyor. Jackson Browne ve Bruce Hornsby bu kayıtta çaldılar.
Flannery, müzikal yolculuğu sırasında Buffett ve Emmylou Harris için açıldı. Grateful Dead’s Weir, “Bay” karakterini canlandıran Flannery’nin uzun süreli kahramanı ve kanun dışı ülke efsanesi Stow ve Walker’ın yardımları sırasında hayatına girdi. Bojangles da San Francisco’da geçirdiği yıllarda onunla arkadaş oldu.
Flannery, “Körfez Bölgesi’nin en büyük nimetlerinden biri olan en güzel yanı, bir sanatçı olabileceğinizi ve hala üçüncü olarak eğitim alabileceğinizi anladığınız bir yer bulmuş olmamdır” dedi.
Acıyla oynamak
Pandemi vurduğunda ve dünya kapandığında Flannery, Santa Barbara’nın kuzeyinde “ağaç evi” adını verdiği bir dağ sığınağına çekildi.
Kulübesinde elektrik yok, telefon bağlantısı yok ve su doğrudan kuyudan geliyor. Kendisini neredeyse öldüren stafilokok enfeksiyonunun, orada yetiştirdiği patates, mısır, domates, bamya, ıspanak ve diğer birçok sebzeyi korumak için kafesler inşa ederken ortaya çıktığına inanıyor.
2014 Dünya Serisinden sonra antrenörlükten emekli olan ancak 2019 yılına kadar televizyon analizi yaparak beyzbolda kalan Flannery, “Her şeyi kafeslere koymalısınız çünkü hayvanlar var” dedi. “Daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım” çünkü yazın hiç boş vaktim olmamıştı. Bir şekilde yaralandım ya da toprak girdi.”
Eski bir oyuncu olarak sırt ağrısı başladığında, bunu oynayarak atlatabileceğini düşündü.
Akşam rejimi hakkında “Dört Advil alırdım, büyük bir kokteyl içerdim ve genellikle ağrıyı hafifletmek için üstüne bir şişe şarap koyardım” dedi.
Ancak bir öğleden sonra güvertede derin bir uykuya daldı ve köpeği Buddy için akşam yemeği vakti geldiği için uyandı. Buddy de efendisi kadar inatçıydı ve kendine gelene kadar Flannery’yi dürttü ve yaladı. Flannery, bu olmasaydı orada öleceğini düşündüğünü söyledi. Bunun yerine ikisi bir şekilde San Diego bölgesindeki evine gittiler; burada Tim bayıldı ve sağlık görevlileri tarafından götürüldü.
2021’in başlarında iyileşirken bir gün Susan Walker aradı. Kocası Jerry Jeff Ekim ayında kanserden ölmüştü ve Flannery’yi Haziran ayında Luckenbach, Teksas’ta düzenlenen bir yaşam kutlamasında performans sergilemeye davet etti. O zamanlar gitar çalmak için ayağa bile kalkamıyordu ama çalmaya kararlıydı.
Anma konseri, Flannery’nin iyileştikten sonraki ilk performansıydı ve Flannery’nin onu hastanede yalnızca ruhen ziyaret ettiğine inandığı her iki adam da bir rol oynadı. Seyahat sorunları onu engellemeden önce Luckenbach’ta olması gereken Weir, Flannery sahneye çıkmadan hemen önce aradı. Bu ay ölen Buffett da bizzat oradaydı.
Buffett, “Hey, tıpkı Tim Flannery’ye benziyorsun, sadece daha yaşlısın” diye dalga geçti.
Eski koç, Susan’ın isteği üzerine, Walker’ın orijinali olan “Son Şarkı”yı ve Flannery’nin arkadaşı için yazdığı “Son Eski Köpeklerin Sonu” adlı anısını çaldı.
Flannery, “Sanırım insanları şaşırttım” dedi. “Nasıl olduğunu bilmiyorum ve her şey benim için bir gizemdi. Dışarı çıktığımda tüm ekibin gözlerinde yaşlar vardı.”
Donna Flannery, kocasının “bugünlerde daha nazik, herkese karşı daha iyi bir insan” olduğunu düşündüğünü söyledi.
Bir şarkısında şöyle diyor: “İyilik diğer tarafta yaşıyor.”
Ve böylece gitarını evde bırakıp beyzbola odaklanması söylenen adam bunun yerine çivilerini astı. Ve dünyayı biraz daha iyi hale getirmeye çalışmaya devam edecek.
Flannery, “Çaldığımda, her gösteriden önce büyük tercüman Kutsal Ruh’un ortaya çıkıp söylediğim her şeyi değiştirmesi ve bunu insanların ihtiyaç duyduğu şeye dönüştürmesi ve kalplerine demirlemesi için dua ediyorum” dedi. “Ve birkaç gün sonra insanlardan haber aldığınızda, oynamamın bir nedeni var.”
Giants’ın 2010’dan 2014’e kadar üç Dünya Serisi şampiyonluğu sırasında pek çok San Francisco baserunnerını evine gönderen sağ kol oyuncusu, son kapanış konuşmasını yaptı.
Uçurumun eşiğinden dönmenin yolu da adamın kendisi kadar ihtimal dışıydı.Ardından popüler bir antrenör olan saha oyuncusu Flannery her zaman özeldi. Hareket halindeyken yanında gitar taşıyan bir müzisyen ve takas kartlarından birinde bir tahtayla poz veren bir sörfçü olarak Major League Baseball’un dar dünyasında öne çıkmadan edemedi.
Beysboldan emekli olduğunda tam zamanlı olarak hayırseverliğe ve şarkı yazarlığına yönelmiş (vakfı zorbalığa karşı mücadele için yüzbinlerce dolar toplamış), yardım edecek daha çok insanı ve anlatacak daha çok hikayesi vardı. Dolayısıyla yaşamı tehdit eden stafilokok enfeksiyonuna teslim olmak bir seçenek değildi.
Fate ve Flannery, enfeksiyonla üç ay süren yürek parçalayıcı mücadelesi sırasında sonunda durma noktasına geldi, ancak doktorlar yine de onu bir daha asla yürüyemeyeceği konusunda uyardı. Sepsis geliştirdi ve apseleri ve hasarlı dokuyu çıkarmak için iki sırt ameliyatı geçirmek zorunda kaldı. Kalbine antibiyotik akıtan bir tüple eve gitti. Bu işin kolay kısmıydı çünkü 42 yıllık eşi Donna bu dozları uyguladı.
Sonunda, elinde yürüteç ve barda genç torunu Jade, pompalı tüfekle bir anlaşma yaptı: Garaj yolundan 25 kez yukarı, yavaşça, 25 kez geri, acı verici bir şekilde ve Jade bir dondurmalı sandviçle ödüllendirilecekti.
Özellikle verimli günlerde iki puan aldı.
65 yaşındaki Flannery, geçtiğimiz günlerde sahile yakın bir mahalle kafesinde, gözlerinde tanıdık bir parıltıyla “Hayatımı kesinlikle değiştirdim” dedi. Hayat – gözlerine geri döndü. O gün iki saat prova yapmıştı. Yakında grubu Lunatic Fringe ile yapacağı bir sonraki gösterinin ayrıntılarını tamamlayacaktı.
“Anlara ve olaylara çok daha net baktım” diye devam etti. “Ve sen de burada güzel şeyler düşünüp bu anı hatırlamaya çalışıyorsun. Çünkü bir gün bu duruma geri dönersem, mümkün olduğunca çok güzel anıları ve güzel halüsinasyonları geri getirmeye çalışmak istiyorum.”
Hastanede kalması üzücüydü. Kendisine veya başkalarına zarar vermemeye çalışarak harcadığı zaman hakkında “Kötü” dedi. Hastane evinden üç kilometre uzaktaydı ama pencereden dışarı her bakış daha fazla bozulmaya neden oluyordu. Görüşlerinin tümü korkunç değildi. Grateful Dead’in kurucu üyelerinden arkadaşı Bob Weir, bir hayalet aracılığıyla ortaya çıktı. Başka bir arkadaşım Jimmy Buffett da aynısını yaptı.
Bu özel ziyaretlerin önemi daha sonra netleşecek ve Flannery bunların tesadüf olmadığına ikna olacaktı.
Otantik
Flannery, önce San Diego’da, sonra da San Francisco’da kırk yılı aşkın beyzbol ve müzik hayatı boyunca popüler bir oyuncu, antrenör ve ozan haline geldi. karakter – tanıştığı herkese kendisinden bir parça bırakma konusundaki sevimli yeteneği nedeniyle.
Flannery’nin grup arkadaşı ve yapımcısı Jeff Berkley “Otantik” dedi. “O tam olarak düşündüğün kişi. Bir şey söylemeye çalışmıyor. Kentucky’li olmaya çalışmıyor; Kendisi Kentucky’den. İçkiyi bırakana kadar, nereye giderse gitsin yanında kaçak içki taşırdı dostum. O tam bir köylü. Bu terimi gururla taşıyor. Muhtemelen köylülerin ilk uyanışı odur.”
Flannery, San Diego’da geçirdiği yıllarda bazı beyzbol oyuncularının gitarına şüpheyle baktığını hissettiğinden, San Francisco’da Bruce Bochy için antrenman yapmayı kabul ettiğinde başlangıçta hayatının bu bölümünü bir sır olarak saklamayı planladı.
Flannery, “Üçüncü koçluk yapmak ve kimsenin içeri girmesine izin vermemek istedim” dedi. “‘Kimse kalbimi kıramayacak’ diye düşündüm.”
Ancak 2011 yılında, 2011 Açılış Günü’nde Dodger Stadyumu otoparkında saldırıya uğrayan Giants taraftarı Bryan Stow’un korkunç şekilde dövülmesine yanıt olarak Love Harder Project’i kurduğunda müziği ön plana çıktı. Flannery, vakıfla birlikte zorbalık ve şiddetle mücadele etme misyonunu üstlendi ve Stow ailesinin tıbbi masraflarının karşılanmasına yardımcı olmak için öncelikle Lunatic Fringe ile yapılan gösteriler aracılığıyla yaklaşık 100.000 dolar toplanmasına yardımcı oldu.
Flannery, “Hey, 80’lerde dokuz home run yaptım” dedi. “Öylece çek yazamam.”
Ama yazabiliyor, çalabiliyor ve şarkı söyleyebiliyordu.
Şu anda 54 yaşında olan Stow, saldırıda ciddi bir beyin hasarı geçirdi ve şu anda Santa Cruz bölgesindeki evinde ailesiyle birlikte yaşıyor. Yerel bir devlet kolejinde hafıza ve hareketlilik dersleri alıyor ve Babalar Günü’nde büyükbaba olacağını öğrendi.
“Flan öne çıkıp Bryan’a yardım eden ilk kişilerden biriydi. Gerçekten muhteşemdi” dedi Bryan’ın annesi Ann Stow. “Ve Bryan’ın tüm yolculuğu boyunca böyleydi. Flan ve Donna ailemizin çok önemli bir parçası.”
Daha Sert Sev Projesi, Flannery’nin zorbalığa ve şiddete karşı devam eden mücadelesi için toplamda yaklaşık 360.000 dolar topladı.
hava ve su
Bazılarının kariyerinin başlarında tavsiyelerine rağmen Flannery asla beyzbolu müzik yerine seçmezdi.
“Sanki hava ve su arasında seçim yapmak zorundasın” dedi. “İkisine de sahip olmam gerekiyor.”
Flannery çoğunlukla Anaheim, California’da büyümüş olsa da ailesi Kentucky’nin tepelerinden geliyordu. Amcası Hal Smith, 1960 Dünya Serisinin 7. maçının sekizinci vuruşunda Pittsburgh adına üç sayılık sayı yapan bir yakalayıcıydı. Pirates’in arenası 9-7 önde olsaydı, Smith bir kahraman olurdu. Bunun yerine Yankees berabere kaldı ve Pittsburgh’lu Bill Mazeroski oyunu kazanarak ölümsüzlüğe ulaştı.
10 sezon boyunca çalan Smith, seyahat ederken düzenli olarak Gibson J35 gitarını yanında taşıyordu. Flannery 19 yaşında sözleşmesini imzaladığında o da aynı şeyi yaptı.
Flannery’nin ilk menajeri Roger Craig ona gitar çalmak yerine beyzbola konsantre olmasını söyledi ama enstrüman onun daimi arkadaşı olarak kaldı. Çocuklar doğdu – Daniel şu anda 37 yaşında; Tim’in üç torununun annesi Ginny 35 yaşında; Kelly 32 yaşında ve gitarı her zaman oradaydı.
Donna Flannery, “Çılgın bir gün olsaydı gitar onu sakinleştirirdi” dedi.
Flannery her zaman beyzbol akranlarından öne çıkıyordu. 1988 Fleer beyzbol kartında elinde bir sörf tahtası tuttuğu görülüyordu.Kredi…Kaçmak
Başka bir amca olan George, Flannery’yi müzik çalmanın yeterli olmadığına ve ailesinin hayat hikayelerini anlatmak için şarkılarını kaydetmesi gerektiğine ikna etti. Bunların arasında, Flannery’nin Alzheimer’dan ölen vaiz babası Ragon’a saygı duruşu niteliğindeki “Geçmişin Parçaları” da yer alıyor. Jackson Browne ve Bruce Hornsby bu kayıtta çaldılar.
Flannery, müzikal yolculuğu sırasında Buffett ve Emmylou Harris için açıldı. Grateful Dead’s Weir, “Bay” karakterini canlandıran Flannery’nin uzun süreli kahramanı ve kanun dışı ülke efsanesi Stow ve Walker’ın yardımları sırasında hayatına girdi. Bojangles da San Francisco’da geçirdiği yıllarda onunla arkadaş oldu.
Flannery, “Körfez Bölgesi’nin en büyük nimetlerinden biri olan en güzel yanı, bir sanatçı olabileceğinizi ve hala üçüncü olarak eğitim alabileceğinizi anladığınız bir yer bulmuş olmamdır” dedi.
Acıyla oynamak
Pandemi vurduğunda ve dünya kapandığında Flannery, Santa Barbara’nın kuzeyinde “ağaç evi” adını verdiği bir dağ sığınağına çekildi.
Kulübesinde elektrik yok, telefon bağlantısı yok ve su doğrudan kuyudan geliyor. Kendisini neredeyse öldüren stafilokok enfeksiyonunun, orada yetiştirdiği patates, mısır, domates, bamya, ıspanak ve diğer birçok sebzeyi korumak için kafesler inşa ederken ortaya çıktığına inanıyor.
2014 Dünya Serisinden sonra antrenörlükten emekli olan ancak 2019 yılına kadar televizyon analizi yaparak beyzbolda kalan Flannery, “Her şeyi kafeslere koymalısınız çünkü hayvanlar var” dedi. “Daha önce hiç böyle bir şey yapmamıştım” çünkü yazın hiç boş vaktim olmamıştı. Bir şekilde yaralandım ya da toprak girdi.”
Eski bir oyuncu olarak sırt ağrısı başladığında, bunu oynayarak atlatabileceğini düşündü.
Akşam rejimi hakkında “Dört Advil alırdım, büyük bir kokteyl içerdim ve genellikle ağrıyı hafifletmek için üstüne bir şişe şarap koyardım” dedi.
Ancak bir öğleden sonra güvertede derin bir uykuya daldı ve köpeği Buddy için akşam yemeği vakti geldiği için uyandı. Buddy de efendisi kadar inatçıydı ve kendine gelene kadar Flannery’yi dürttü ve yaladı. Flannery, bu olmasaydı orada öleceğini düşündüğünü söyledi. Bunun yerine ikisi bir şekilde San Diego bölgesindeki evine gittiler; burada Tim bayıldı ve sağlık görevlileri tarafından götürüldü.
2021’in başlarında iyileşirken bir gün Susan Walker aradı. Kocası Jerry Jeff Ekim ayında kanserden ölmüştü ve Flannery’yi Haziran ayında Luckenbach, Teksas’ta düzenlenen bir yaşam kutlamasında performans sergilemeye davet etti. O zamanlar gitar çalmak için ayağa bile kalkamıyordu ama çalmaya kararlıydı.
Anma konseri, Flannery’nin iyileştikten sonraki ilk performansıydı ve Flannery’nin onu hastanede yalnızca ruhen ziyaret ettiğine inandığı her iki adam da bir rol oynadı. Seyahat sorunları onu engellemeden önce Luckenbach’ta olması gereken Weir, Flannery sahneye çıkmadan hemen önce aradı. Bu ay ölen Buffett da bizzat oradaydı.
Buffett, “Hey, tıpkı Tim Flannery’ye benziyorsun, sadece daha yaşlısın” diye dalga geçti.
Eski koç, Susan’ın isteği üzerine, Walker’ın orijinali olan “Son Şarkı”yı ve Flannery’nin arkadaşı için yazdığı “Son Eski Köpeklerin Sonu” adlı anısını çaldı.
Flannery, “Sanırım insanları şaşırttım” dedi. “Nasıl olduğunu bilmiyorum ve her şey benim için bir gizemdi. Dışarı çıktığımda tüm ekibin gözlerinde yaşlar vardı.”
Donna Flannery, kocasının “bugünlerde daha nazik, herkese karşı daha iyi bir insan” olduğunu düşündüğünü söyledi.
Bir şarkısında şöyle diyor: “İyilik diğer tarafta yaşıyor.”
Ve böylece gitarını evde bırakıp beyzbola odaklanması söylenen adam bunun yerine çivilerini astı. Ve dünyayı biraz daha iyi hale getirmeye çalışmaya devam edecek.
Flannery, “Çaldığımda, her gösteriden önce büyük tercüman Kutsal Ruh’un ortaya çıkıp söylediğim her şeyi değiştirmesi ve bunu insanların ihtiyaç duyduğu şeye dönüştürmesi ve kalplerine demirlemesi için dua ediyorum” dedi. “Ve birkaç gün sonra insanlardan haber aldığınızda, oynamamın bir nedeni var.”