New York Filarmoni sessizce oynayabilir. Orkestra bundan hoşlanmıyor gibi görünüyordu. Özellikle son müzik direktörü Jaap Van Zweden altında müzisyenler, yumuşak dinamikleri bir sonraki patlama için sabırsızlıkla bekliyormuş gibi istenmeyen bir şekilde yönlendirdiler.
Bu nedenle, Karina Canelllakis tarafından yönetilen David Geffen Hall'da Perşembe akşamı Filarmoni'nin mükemmel konserinde en unutulmaz pasajlardan bazılarının en ihale olması dikkat çekti.
Kaija Saariaho'nun “Lumière et Pesanteur” un başlangıcında ürpertici bir pus vardı. Karanlık, nazik ahşap rüzgar oyuncuları Berg'in keman konserinde bir Bach korosunun melodisini yansıtır. Messiaen'in “Les Offrandes Oubliées” in sonunda neredeyse duyulmayan bir sessizliğe yol açan dizelerin yüzer aşkınlığı. Debussy'nin “La Mer” in üçüncü bölümünde bir sisden çıkan bir flüt ve obua ikilisindeki acil melodi.
Oyuncular bu anların mümkün olan en kısa sürede bitmelerini istiyormuş gibi görünmüyordu; Onlara şımarttılar. Tabii ki, bu müzisyenlerin kendilerini – ve belki de yenilenmiş hediyelere sürekli olarak iklimlendirmelerini doğrular – en kırılgan seslerin bile kaydedildiği Hall.
Ama aynı zamanda Canellaki'nin podyumdaki rehberli turu için de konuşuyor. Tüm konser boyunca, tutum ve sabrın çalınmasını tetikledi ve topluluğa cümlelere rahatlamaya ilham verdi – bu da müziğe acımasızca ileriye doğru baskı yapmaktan daha organik enerji sağladı.
Performansta nefes kesen sessizliğin tüm kısımları ile güçlü bir doruk vardı, ancak Canelllakis doğallık ile geldi. “La Mer” in ilk bölümünün sonunda, hacim hızla Pianissimo'dan Fortissimo'ya şişer. Bazı görünümler hacimde düzleşirken, hızı çok kolay bir şekilde ortaya çıkardı, bu da dinamiklerdeki artışı ani bir patlamadan daha heyecan verici bir dalga gibi hissediyor.
Programları hırslıydı ve alışılmadık bir tutarlılığa sahipti: Bu, Debussy'deki 20. yüzyılın başlarındaki köklerinden Saariaho'daki 21. yüzyılın sonundaki spektraline kadar müzikal modernizmin sürekli araştırmasıydı.
“Lumière et Pesanteur”, Saariaho'nun sahne çalışmasının bir kısmının “la Passion de Simone” adlı altı -dakikası uyarlaması, bir noktada ince bir özlemli piccolodan kesilen kaynama dokularının bir çalışmasıdır. Perşembe günü, Mindy Kaufman pasajı eski bir enstrüman gibi gelip uzaktan çağrılacak şekilde bilen bir tonla oynadı.
Berg'in keman konseri, yalnız hat uyanıyor ve ortaya çıkıyormuş gibi başlıyor. Filarmoninin ana abonelik serisinde ilk çıkışını yapan kemancı Veronika Eberle, bu serin, ölçülen dikkat için aşağıdaki daha ısıtılmış müzikten daha uyguntu. Canelllakis, Mozart'ın geri çağrılan Requiem'den bir flaş gibi hissettiren bir anı akıllıca vurguladı ve daha sonra ilk harekette, yuvarlanmanın rustik veya kibar olup olmadığını belirsiz bir şekilde verdi. Konserdeki son önlemlerin mükemmel bir altın parlaklığı vardı.
Messiaen'in en eski eserlerinden biri olan “Les Offrand Obliées”, çok az duyulabilir ve Canelllakis ve Orkestra, flütten mükemmel bir şekilde dengeli bir anda olduğu gibi, ateşli duygularını yakaladı ve aynı zamanda netliklerini korudu. Dizenin çok arkasında mevcuttu. “La mer” anlayışları, bazı yorumların ötesinde, yasak, hatta şiddetli kaliteye sahip değildi; Bu sıcak ruhlu, akıcı, neredeyse çekici, bir parti gibi çok basit hisseden bir sontu.
43 yaşındaki Canelllakis, Hollanda Radyosu Filarmoni Orkestrası'nın baş şefidir. Bu, Van Zweden'in New York'a gelmesinden birkaç yıl önce 2006'dan 2012'ye kadar düzenlediği bir katkıdır. Bu yüzden, onun gibi ABD'de ilk sınıf bir pozisyonunuz olduğunu ummalısınız, biri önemli hediyelerinize karşılık gelir.
New York Filarmoni
Bu program Manhattan'daki David Geffen Hall'da devam edecek. nyphil.org.
Bu nedenle, Karina Canelllakis tarafından yönetilen David Geffen Hall'da Perşembe akşamı Filarmoni'nin mükemmel konserinde en unutulmaz pasajlardan bazılarının en ihale olması dikkat çekti.
Kaija Saariaho'nun “Lumière et Pesanteur” un başlangıcında ürpertici bir pus vardı. Karanlık, nazik ahşap rüzgar oyuncuları Berg'in keman konserinde bir Bach korosunun melodisini yansıtır. Messiaen'in “Les Offrandes Oubliées” in sonunda neredeyse duyulmayan bir sessizliğe yol açan dizelerin yüzer aşkınlığı. Debussy'nin “La Mer” in üçüncü bölümünde bir sisden çıkan bir flüt ve obua ikilisindeki acil melodi.
Oyuncular bu anların mümkün olan en kısa sürede bitmelerini istiyormuş gibi görünmüyordu; Onlara şımarttılar. Tabii ki, bu müzisyenlerin kendilerini – ve belki de yenilenmiş hediyelere sürekli olarak iklimlendirmelerini doğrular – en kırılgan seslerin bile kaydedildiği Hall.
Ama aynı zamanda Canellaki'nin podyumdaki rehberli turu için de konuşuyor. Tüm konser boyunca, tutum ve sabrın çalınmasını tetikledi ve topluluğa cümlelere rahatlamaya ilham verdi – bu da müziğe acımasızca ileriye doğru baskı yapmaktan daha organik enerji sağladı.
Performansta nefes kesen sessizliğin tüm kısımları ile güçlü bir doruk vardı, ancak Canelllakis doğallık ile geldi. “La Mer” in ilk bölümünün sonunda, hacim hızla Pianissimo'dan Fortissimo'ya şişer. Bazı görünümler hacimde düzleşirken, hızı çok kolay bir şekilde ortaya çıkardı, bu da dinamiklerdeki artışı ani bir patlamadan daha heyecan verici bir dalga gibi hissediyor.
Programları hırslıydı ve alışılmadık bir tutarlılığa sahipti: Bu, Debussy'deki 20. yüzyılın başlarındaki köklerinden Saariaho'daki 21. yüzyılın sonundaki spektraline kadar müzikal modernizmin sürekli araştırmasıydı.
“Lumière et Pesanteur”, Saariaho'nun sahne çalışmasının bir kısmının “la Passion de Simone” adlı altı -dakikası uyarlaması, bir noktada ince bir özlemli piccolodan kesilen kaynama dokularının bir çalışmasıdır. Perşembe günü, Mindy Kaufman pasajı eski bir enstrüman gibi gelip uzaktan çağrılacak şekilde bilen bir tonla oynadı.
Berg'in keman konseri, yalnız hat uyanıyor ve ortaya çıkıyormuş gibi başlıyor. Filarmoninin ana abonelik serisinde ilk çıkışını yapan kemancı Veronika Eberle, bu serin, ölçülen dikkat için aşağıdaki daha ısıtılmış müzikten daha uyguntu. Canelllakis, Mozart'ın geri çağrılan Requiem'den bir flaş gibi hissettiren bir anı akıllıca vurguladı ve daha sonra ilk harekette, yuvarlanmanın rustik veya kibar olup olmadığını belirsiz bir şekilde verdi. Konserdeki son önlemlerin mükemmel bir altın parlaklığı vardı.
Messiaen'in en eski eserlerinden biri olan “Les Offrand Obliées”, çok az duyulabilir ve Canelllakis ve Orkestra, flütten mükemmel bir şekilde dengeli bir anda olduğu gibi, ateşli duygularını yakaladı ve aynı zamanda netliklerini korudu. Dizenin çok arkasında mevcuttu. “La mer” anlayışları, bazı yorumların ötesinde, yasak, hatta şiddetli kaliteye sahip değildi; Bu sıcak ruhlu, akıcı, neredeyse çekici, bir parti gibi çok basit hisseden bir sontu.
43 yaşındaki Canelllakis, Hollanda Radyosu Filarmoni Orkestrası'nın baş şefidir. Bu, Van Zweden'in New York'a gelmesinden birkaç yıl önce 2006'dan 2012'ye kadar düzenlediği bir katkıdır. Bu yüzden, onun gibi ABD'de ilk sınıf bir pozisyonunuz olduğunu ummalısınız, biri önemli hediyelerinize karşılık gelir.
New York Filarmoni
Bu program Manhattan'daki David Geffen Hall'da devam edecek. nyphil.org.