John Coltrane’in şimdiye kadar yaptığı en güçlü canlı kayıtlar – lokomotifini, şekil değiştirme güçlerini tam hızda ve tamamen dizginlenmemiş gibi yakalayanlar – 1961 sonbaharında Village Vanguard’daki uzun performansından geliyor. kopmuştu Bu noktada, karmaşık yazı, Fibonacci benzeri harmonik kalıpları ortadan kaldırır; Özellikle Hindistan ve Afrika’dan ruhani müzik okudu ve yapısal sadeliğe olan bağlılığını iki katına çıkardı. Kısa sürede bugün klasik dörtlüsü olarak bildiğimiz kadroyu bir araya getirdi. Hepsini bu Vanguard kayıtlarında duyabilirsiniz: hızlı hareket ediyor, geçmişten kurtuluyor, yeni kadroları deniyor ve repertuarını gerçek zamanlı olarak gözden geçiriyor.
Ama bu zaten devam eden bir süreçti. Her zaman bir arka plan vardır. Ve bu hafta dürtüler! Records, Temmuz ayında Coltrane’in Vanguard’dan sadece birkaç blok ötedeki Village Gate’teki bu konserden iki ay önce yaptığı yeni ortaya çıkarılan kayıtları içeren bir albüm çıkaracağını duyurdu.
Burada bazı büyük başlıklar var. İlk olarak albüm, Coltrane’in “Afrika” bestesini seslendirdiği bilinen tek canlı kaydı içeriyor. Ancak asıl ilgi çekici olan şey, Coltrane’in müzikal gelişiminde önemli bir rol oynayan ve bu Vanguard kasetlerinde yıldız olan vizyoner multi-kamış sanatçısı Eric Dolphy’nin burada neredeyse grup lideri kadar önemli bir role sahip olmasıdır. Albümün çıkış single’ı olan Coltrane’in “Impressions”ının 10 dakikalık bir versiyonunda, Coltrane “Pavanne”den ilham alan melodiyi çalarken Dolphy’nin bas klarnetiyle McCoy Tyner’ın piyanosu iki katına çıkıyor, ardından her iki korna çalıcısı spiral şeklinde, tüten sololar çalıyor. şarkının basit formu. Davulcu Elvin Jones ve basçı Reggie Workman o kadar sıkı çalışıyorlar ki sallanmaya zar zor zaman buluyorlar. GIOVANNI RUSSONELLO
Tuhaf Rap ve Peso Pluma, ‘Bzrp Müzik Oturumları, Cilt 55’
Meksikalı söz yazarı Peso Pluma, Arjantinli başarılı elektronik müzik yapımcısı Bizarrap ile dünya çapındaki dinleyicilere ulaşmak için çalışmalarına devam ediyor. Reddedilmek, sarhoş olmak, zıplamak ve süslü Patek Phillipe saatiyle gösteriş yapmak hakkında şarkı söylerken, tuhaf rap bölgesel Meksika akustik tonlarını niceliyor – bir bandonun senkoplu akorları ve trombonu, bir bajo sexto’nun tokatlayan bas dizeleri, yüksekte sololar- Meksika gitarlarını bilgisayarlı bir parçaya dizdi. Peso Pluma’nın hırıltısına da bazı otomatik ayar eklenmiş gibi görünüyor. Sonlara doğru Bizarrap, kulüp parçalarının sadece bir remix uzakta olduğunu düşündüren birkaç EDM sentez akoru çalıyor. JON PARLES
Playboi Carti ve Madonna ile The Weeknd, “Popüler”
İşte yeni HBO şovu The Idol’ün müziklerinden distopik bir sosyal medya dinamiğinin çıngırak güdümlü bir eleştirisi. The Weeknd, gösterişli minimalist bir funk parçası üzerinden, “Popüler olmak için herkesi öldürün/Popüler olmak için ruhlarını satın.” diye şarkı söylüyor. “Ruhumu alamazsınız.” Bu herkesin içinde bulunduğu bir durum değil ama Weeknd Wetten dinleyicilerinin umurunda. PARLES
Ty Dolla Schild, “Hareket”
Ty Dolla Sign, tekrarlayan bir piyano ve akıldan çıkmayan bir ritimle beslenen havadar, ev yapımı tekli “Motion”da yeni bir ritim buluyor. Yapımcılığını Will Larsen ve Stryv’in üstlendiği yaza hazır parçada “Dans ettiğimizde, bir şey kontrolü ele alıyor” diye çevik bir şekilde şarkı söylüyor. “Etrafımızdaki cesetler dalgaya kapıldı.” LINDSAY ZOLADZ
Bettye LaVette, “İnsan Olmak Zor”
“Hard to Be a Human”, Bettye LaVette’in 16 Haziran’da çıkacak olan “LaVette!” albümünden alınmıştır; Randall Bramblett’in bir şarkı serisidir. LaVette, Fela’nın müziği gibi ağır bir bariton saksafonla sabitlenmiş kekemelik, yuvarlanan bir Afrobeat oluğu üzerinde – “Durmalısın ve Wonder/Bebeğim, neden doğdun?” – insanlık hakkında kusurlu bir yaratım olarak şarkı söylüyor. Sesindeki her gıcırtı ve çatlak, aşılmış başka bir engel gibi geliyor. PARLES
James Brandon Lewis ile Yüksek Pulp, “Dirtmouth”
Seattle kökenli bir Los Angeles topluluğu olan High Pulp, caz, funk, math rock ve indie rock’ı harmanlıyor. Üçüncü albümleri “Days in the Desert”, 28 Temmuz’da çıkacak. Müzikal olarak değişen bir füzyon parçası olan “Dirtmouth” için, minimalist döngülerine nefes ve coşkuyla giren saksafoncu James Brandon Lewis’i işe aldılar: sıçrama, koşma, dur-kalk insan varlığı sistematik kompozisyonu bozuyor. PARLES
Hannah Georgas, “Daha İyi Bir Tür”
Kanadalı söz yazarı Hannah Georgas, bununla savaşmak için kendi güvensizliklerini keşfediyor ve “bana gelişigüzel bir şekilde hakaret edebilen” herkesle yüzleşmek için kendini zorluyor. Ara vermek istemiyor; Prodüksiyon mütevazı bir folk-rock tadından büyük bir armoni korosuna yükselirken, “I Can Love You Better” için dürüstlüğün havayı temizlemesini umuyor.
Claude, “kırıntılar”
Chicago’lu şarkıcı-söz yazarı Claud, Temmuz ayında çıkan “Supermodels”in bu narin, sessiz akustik parçasında, “Küçük şeylerin bir araya geldiğini, nefret ettiğim küçük kırıntıları temizlediğini hissedebiliyorum,” diye mırıldanıyor. Nazik omuz silkme Clairo’yu anımsatırken, Claud “onlar/onlar” zamirlerini kullanarak, durma noktasındaki bir ilişkinin enstantanelerini canlı bir şekilde istifler. Ancak sonunda teslim olmuş bir iç çekişle şarkı söylerler: “Senin için yapacağım, senin için yapacağım, ne istersen.” ZOLADZ
Silvana Estrada, “Milagro ve Afet”
Caz aşığı Meksikalı söz yazarı Silvana Estrada’nın 2022’de Marchita ve EP Abrazo albümünde çıkardığı şarkıların çoğu seyrek ve düşünceliydi. “Milagro y Desastre” aynı ruhla, basit klavye akorlarıyla ve “Kimse kendini kurtaramayacak” olasılığıyla başlıyor ama tam ortasında bir dostluk buluyor. Sabaha kadar biriyle kalmaya karar verir; Büyüyen bir yaylı çalgılar topluluğu ona eşlik ediyor ve geleneksel bir ritim ve vokal armonileriyle destekleniyor. Başlığı tekrarlarken, halinden memnun ve mucize ya da felaketle yüzleşmeye hazır görünüyor. PARLES
Gunn Truscinski Nace, “Lambada”
Yolları çeşitli topluluklarda kesişen doğaçlamacılar gitaristler Steve Gunn ve Bill Nace ve davulcu John Truscinski, Temmuz ayında çıkacak Glass Band adlı bir üçlü enstrümantal albüm kaydettiler. Bunlar arasında, akustik gitarların stereo diyaloğu ve sessiz tom-tom senkopuyla, uzaktaki bir karavanın bir görüntüsü gibi gezici bir ağır çekim melodiyi ören, kabaran, pek atmosferik olmayan bir parça olan “On Lamp” yer alıyor. PARLES
Ama bu zaten devam eden bir süreçti. Her zaman bir arka plan vardır. Ve bu hafta dürtüler! Records, Temmuz ayında Coltrane’in Vanguard’dan sadece birkaç blok ötedeki Village Gate’teki bu konserden iki ay önce yaptığı yeni ortaya çıkarılan kayıtları içeren bir albüm çıkaracağını duyurdu.
Burada bazı büyük başlıklar var. İlk olarak albüm, Coltrane’in “Afrika” bestesini seslendirdiği bilinen tek canlı kaydı içeriyor. Ancak asıl ilgi çekici olan şey, Coltrane’in müzikal gelişiminde önemli bir rol oynayan ve bu Vanguard kasetlerinde yıldız olan vizyoner multi-kamış sanatçısı Eric Dolphy’nin burada neredeyse grup lideri kadar önemli bir role sahip olmasıdır. Albümün çıkış single’ı olan Coltrane’in “Impressions”ının 10 dakikalık bir versiyonunda, Coltrane “Pavanne”den ilham alan melodiyi çalarken Dolphy’nin bas klarnetiyle McCoy Tyner’ın piyanosu iki katına çıkıyor, ardından her iki korna çalıcısı spiral şeklinde, tüten sololar çalıyor. şarkının basit formu. Davulcu Elvin Jones ve basçı Reggie Workman o kadar sıkı çalışıyorlar ki sallanmaya zar zor zaman buluyorlar. GIOVANNI RUSSONELLO
Tuhaf Rap ve Peso Pluma, ‘Bzrp Müzik Oturumları, Cilt 55’
Meksikalı söz yazarı Peso Pluma, Arjantinli başarılı elektronik müzik yapımcısı Bizarrap ile dünya çapındaki dinleyicilere ulaşmak için çalışmalarına devam ediyor. Reddedilmek, sarhoş olmak, zıplamak ve süslü Patek Phillipe saatiyle gösteriş yapmak hakkında şarkı söylerken, tuhaf rap bölgesel Meksika akustik tonlarını niceliyor – bir bandonun senkoplu akorları ve trombonu, bir bajo sexto’nun tokatlayan bas dizeleri, yüksekte sololar- Meksika gitarlarını bilgisayarlı bir parçaya dizdi. Peso Pluma’nın hırıltısına da bazı otomatik ayar eklenmiş gibi görünüyor. Sonlara doğru Bizarrap, kulüp parçalarının sadece bir remix uzakta olduğunu düşündüren birkaç EDM sentez akoru çalıyor. JON PARLES
Playboi Carti ve Madonna ile The Weeknd, “Popüler”
İşte yeni HBO şovu The Idol’ün müziklerinden distopik bir sosyal medya dinamiğinin çıngırak güdümlü bir eleştirisi. The Weeknd, gösterişli minimalist bir funk parçası üzerinden, “Popüler olmak için herkesi öldürün/Popüler olmak için ruhlarını satın.” diye şarkı söylüyor. “Ruhumu alamazsınız.” Bu herkesin içinde bulunduğu bir durum değil ama Weeknd Wetten dinleyicilerinin umurunda. PARLES
Ty Dolla Schild, “Hareket”
Ty Dolla Sign, tekrarlayan bir piyano ve akıldan çıkmayan bir ritimle beslenen havadar, ev yapımı tekli “Motion”da yeni bir ritim buluyor. Yapımcılığını Will Larsen ve Stryv’in üstlendiği yaza hazır parçada “Dans ettiğimizde, bir şey kontrolü ele alıyor” diye çevik bir şekilde şarkı söylüyor. “Etrafımızdaki cesetler dalgaya kapıldı.” LINDSAY ZOLADZ
Bettye LaVette, “İnsan Olmak Zor”
“Hard to Be a Human”, Bettye LaVette’in 16 Haziran’da çıkacak olan “LaVette!” albümünden alınmıştır; Randall Bramblett’in bir şarkı serisidir. LaVette, Fela’nın müziği gibi ağır bir bariton saksafonla sabitlenmiş kekemelik, yuvarlanan bir Afrobeat oluğu üzerinde – “Durmalısın ve Wonder/Bebeğim, neden doğdun?” – insanlık hakkında kusurlu bir yaratım olarak şarkı söylüyor. Sesindeki her gıcırtı ve çatlak, aşılmış başka bir engel gibi geliyor. PARLES
James Brandon Lewis ile Yüksek Pulp, “Dirtmouth”
Seattle kökenli bir Los Angeles topluluğu olan High Pulp, caz, funk, math rock ve indie rock’ı harmanlıyor. Üçüncü albümleri “Days in the Desert”, 28 Temmuz’da çıkacak. Müzikal olarak değişen bir füzyon parçası olan “Dirtmouth” için, minimalist döngülerine nefes ve coşkuyla giren saksafoncu James Brandon Lewis’i işe aldılar: sıçrama, koşma, dur-kalk insan varlığı sistematik kompozisyonu bozuyor. PARLES
Hannah Georgas, “Daha İyi Bir Tür”
Kanadalı söz yazarı Hannah Georgas, bununla savaşmak için kendi güvensizliklerini keşfediyor ve “bana gelişigüzel bir şekilde hakaret edebilen” herkesle yüzleşmek için kendini zorluyor. Ara vermek istemiyor; Prodüksiyon mütevazı bir folk-rock tadından büyük bir armoni korosuna yükselirken, “I Can Love You Better” için dürüstlüğün havayı temizlemesini umuyor.
Claude, “kırıntılar”
Chicago’lu şarkıcı-söz yazarı Claud, Temmuz ayında çıkan “Supermodels”in bu narin, sessiz akustik parçasında, “Küçük şeylerin bir araya geldiğini, nefret ettiğim küçük kırıntıları temizlediğini hissedebiliyorum,” diye mırıldanıyor. Nazik omuz silkme Clairo’yu anımsatırken, Claud “onlar/onlar” zamirlerini kullanarak, durma noktasındaki bir ilişkinin enstantanelerini canlı bir şekilde istifler. Ancak sonunda teslim olmuş bir iç çekişle şarkı söylerler: “Senin için yapacağım, senin için yapacağım, ne istersen.” ZOLADZ
Silvana Estrada, “Milagro ve Afet”
Caz aşığı Meksikalı söz yazarı Silvana Estrada’nın 2022’de Marchita ve EP Abrazo albümünde çıkardığı şarkıların çoğu seyrek ve düşünceliydi. “Milagro y Desastre” aynı ruhla, basit klavye akorlarıyla ve “Kimse kendini kurtaramayacak” olasılığıyla başlıyor ama tam ortasında bir dostluk buluyor. Sabaha kadar biriyle kalmaya karar verir; Büyüyen bir yaylı çalgılar topluluğu ona eşlik ediyor ve geleneksel bir ritim ve vokal armonileriyle destekleniyor. Başlığı tekrarlarken, halinden memnun ve mucize ya da felaketle yüzleşmeye hazır görünüyor. PARLES
Gunn Truscinski Nace, “Lambada”
Yolları çeşitli topluluklarda kesişen doğaçlamacılar gitaristler Steve Gunn ve Bill Nace ve davulcu John Truscinski, Temmuz ayında çıkacak Glass Band adlı bir üçlü enstrümantal albüm kaydettiler. Bunlar arasında, akustik gitarların stereo diyaloğu ve sessiz tom-tom senkopuyla, uzaktaki bir karavanın bir görüntüsü gibi gezici bir ağır çekim melodiyi ören, kabaran, pek atmosferik olmayan bir parça olan “On Lamp” yer alıyor. PARLES