Sally Hawkins hem yönetmenler hem de izleyiciler için bir hediye. Gülümsediğinde, yüzü bölen bir ışın o kadar bulaşıcı ki, bir katili oynuyor olsa bile, muhtemelen onu severdik. Ve Kayıp Kral’daki karakteri ölü bir adama sıkı sıkıya bağlı olsa da, onu öldürmedi: onu kazmaya çalışıyor.
Philippa Langley, 2012’de Kral III. Hawkins, normalde durgun olan bu dramatik komediye kanat veriyor. Dönüştürücü bir anda, Philippa, Shakespeare’in III. Bu kolayca romantik bir çekicilik olarak okunabilirdi; Ancak Zac Nicholson’ın kamerası Hawkins’in güzel korumasız yüz hatlarını yakınlaştırırken, bunun yerine onun hayatını alt üst edecek ve tarihi değiştirecek bir görevin canlandığını görüyoruz: Richard’ın mezarını bulun ve onun kambur bir yeğen katili ve değersiz bir gaspçı olarak ününü ortadan kaldırın. .
Eski kocası (senaryoyu Jeff Pope ile birlikte yazan Steve Coogan’ın canlandırdığı) akranlarından çok az daha bağışlayıcı olan kronik bir hastalığı olan hoşnutsuz bir kadın için bu zor bir görev. Ancak küçük, duyarlı ve kendini biraz kaybetmiş olan Philippa, kötülenmiş hükümdara karşı bir yakınlık hisseder, tarih kitaplarını yalayıp yutar ve üyeleri uzun süredir Richard’ın çarpık zihninin ve bedeninin yaratılmış kurgular olup olmadığını merak ettiği Richard III Derneği ile ortak bir zemin bulur. Tudors ve Shakespeare tarafından onaylandı. Hadi bulalım!
Coogan ve Pope, yönetmen Stephen Frears (bize 2013’ün beklenmedik şekilde hareketli Philomena’sını getiren ittifak) ile işbirliği içinde, Philippa’nın hikayesini kolayca sindirilebilir bir mazlum hikayesine dönüştürdüler. Savunmasız ama kararlı olan Philippa, bürokratları ve bilim adamlarını, kralın gömülü olduğuna inandığı otoparkı kazma planını desteklemeye çağırıyor. O sarsılmaz bir güç, bir nezaket koçu ve Frears (şimdi 81 ve şaşırtıcı derecede çeşitli bir geçmiş kataloğu ile), onun azmi ve sezgisinin harikası tarafından büyülendi. Richard’ın hayaletiyle ara sıra yaptığı konuşmalar çok ileri gidebilir; ancak filmin tatlılığı, akademik gösteriş ve yaygın cinsiyetçiliğe yönelik yıkıcı kazılar da dahil olmak üzere, asla sıkıcı hale gelmeyecek kadar asitle kırpılmıştır.
Kayıp Kral, tarihin nasıl ve kimler tarafından yazıldığına dair ciddi soru işaretleri uyandırsa da, Kayıp Kral bir polemik, hatta bir biyografi bile değildir. Sessizce tuhaf bir dedektif hikayesi, sağlığını kaybetmiş ve amacını bulmuş, Richard’ın kemikleriyle birlikte özgüvenini de ortaya çıkaran bir kadının sıcak bir portresi. Olgusal özgürlükler hakkında tartışanlar asıl noktayı kaçırıyor olabilir: Bu film bir hükümdarın itibarını iade etmekten çok, bir hayatı diriltmekle ilgili.
Kayıp Kral
Birkaç arsız kelime için PG-13 olarak derecelendirildi. Süre: 1 saat 48 dakika. Tiyatrolarda.
Philippa Langley, 2012’de Kral III. Hawkins, normalde durgun olan bu dramatik komediye kanat veriyor. Dönüştürücü bir anda, Philippa, Shakespeare’in III. Bu kolayca romantik bir çekicilik olarak okunabilirdi; Ancak Zac Nicholson’ın kamerası Hawkins’in güzel korumasız yüz hatlarını yakınlaştırırken, bunun yerine onun hayatını alt üst edecek ve tarihi değiştirecek bir görevin canlandığını görüyoruz: Richard’ın mezarını bulun ve onun kambur bir yeğen katili ve değersiz bir gaspçı olarak ününü ortadan kaldırın. .
Eski kocası (senaryoyu Jeff Pope ile birlikte yazan Steve Coogan’ın canlandırdığı) akranlarından çok az daha bağışlayıcı olan kronik bir hastalığı olan hoşnutsuz bir kadın için bu zor bir görev. Ancak küçük, duyarlı ve kendini biraz kaybetmiş olan Philippa, kötülenmiş hükümdara karşı bir yakınlık hisseder, tarih kitaplarını yalayıp yutar ve üyeleri uzun süredir Richard’ın çarpık zihninin ve bedeninin yaratılmış kurgular olup olmadığını merak ettiği Richard III Derneği ile ortak bir zemin bulur. Tudors ve Shakespeare tarafından onaylandı. Hadi bulalım!
Coogan ve Pope, yönetmen Stephen Frears (bize 2013’ün beklenmedik şekilde hareketli Philomena’sını getiren ittifak) ile işbirliği içinde, Philippa’nın hikayesini kolayca sindirilebilir bir mazlum hikayesine dönüştürdüler. Savunmasız ama kararlı olan Philippa, bürokratları ve bilim adamlarını, kralın gömülü olduğuna inandığı otoparkı kazma planını desteklemeye çağırıyor. O sarsılmaz bir güç, bir nezaket koçu ve Frears (şimdi 81 ve şaşırtıcı derecede çeşitli bir geçmiş kataloğu ile), onun azmi ve sezgisinin harikası tarafından büyülendi. Richard’ın hayaletiyle ara sıra yaptığı konuşmalar çok ileri gidebilir; ancak filmin tatlılığı, akademik gösteriş ve yaygın cinsiyetçiliğe yönelik yıkıcı kazılar da dahil olmak üzere, asla sıkıcı hale gelmeyecek kadar asitle kırpılmıştır.
Kayıp Kral, tarihin nasıl ve kimler tarafından yazıldığına dair ciddi soru işaretleri uyandırsa da, Kayıp Kral bir polemik, hatta bir biyografi bile değildir. Sessizce tuhaf bir dedektif hikayesi, sağlığını kaybetmiş ve amacını bulmuş, Richard’ın kemikleriyle birlikte özgüvenini de ortaya çıkaran bir kadının sıcak bir portresi. Olgusal özgürlükler hakkında tartışanlar asıl noktayı kaçırıyor olabilir: Bu film bir hükümdarın itibarını iade etmekten çok, bir hayatı diriltmekle ilgili.
Kayıp Kral
Birkaç arsız kelime için PG-13 olarak derecelendirildi. Süre: 1 saat 48 dakika. Tiyatrolarda.