Kovid-19’un akut tehdidi azaldıkça, salgının ilk günlerindeki gerçeküstü yıkımı ve o dönemde toplumumuzda ortaya çıkan çatlakları unutmak kolaydır. Alexis Neophytides ve Andres Molina’nın yönettiği “Fire Through Dry Grass”, koronavirüsten en çok etkilenenlerin içinde bulunduğu kötü duruma dikkat çekiyor. Jay olarak bilinen Molina, belgeselin etrafında döndüğü Roosevelt Adası’ndaki Coler Rehabilitasyon ve Hemşirelik Bakım Merkezi’nin sakinidir.
Filmin büyük bir kısmı Molina veya diğer sakinler tarafından çekilen cep telefonu görüntülerinden oluşuyor. Kısmen lekeli mercekler rüya gibi bir unsur ekleyerek günlerin birleşiyormuş gibi göründüğü ilk pandeminin bulanıklığını yakalıyor. Haber klipleri ve Zoom toplantılarının da yer aldığı görüntülere sakinlerin şiirleri eşlik ediyor. Animasyon sanatçı Guillermo Mena’ya aittir.
Film, pandemi uzadıkça ve tesisteki zaten ideal olmayan koşullar içler acısı hale geldikçe hastaların ne kadar öfkeli, korkulu ve yalnız olduklarını açıkça ortaya koyuyor: Uzun süreli sakinler, Kovid’den muzdarip hastaların yanında barındırılıyordu. Bazıları personelin ihmali nedeniyle yatak yaraları geliştirdi ve banyo yapmadan veya bezlerini değiştirmeden saatlerce veya günlerce yattı. Film, daha iyi koşullar ve tesisten ayrılma hakkı için verdikleri mücadeleyi belgeliyor.
İlk elden görüntüleri şiirle birleştirmek, sakinlerin karşılaştığı esaretin gerçek duygusunu aktaran samimi ve ham bir film yaratıyor. Bazıları bu deneyimi önceki hapishane kalışlarıyla karşılaştırdı. Bu, salgının ne kadar biçimlendirici ve yıkıcı olduğunun güçlü bir hatırlatıcısıdır ve sesleri uzun süredir görmezden gelinenlere yer açmaktadır.
Kuru otların arasından ateş
Oylanmamış. Gösterim süresi: 1 saat 29 dakika. Sinemalarda.
Filmin büyük bir kısmı Molina veya diğer sakinler tarafından çekilen cep telefonu görüntülerinden oluşuyor. Kısmen lekeli mercekler rüya gibi bir unsur ekleyerek günlerin birleşiyormuş gibi göründüğü ilk pandeminin bulanıklığını yakalıyor. Haber klipleri ve Zoom toplantılarının da yer aldığı görüntülere sakinlerin şiirleri eşlik ediyor. Animasyon sanatçı Guillermo Mena’ya aittir.
Film, pandemi uzadıkça ve tesisteki zaten ideal olmayan koşullar içler acısı hale geldikçe hastaların ne kadar öfkeli, korkulu ve yalnız olduklarını açıkça ortaya koyuyor: Uzun süreli sakinler, Kovid’den muzdarip hastaların yanında barındırılıyordu. Bazıları personelin ihmali nedeniyle yatak yaraları geliştirdi ve banyo yapmadan veya bezlerini değiştirmeden saatlerce veya günlerce yattı. Film, daha iyi koşullar ve tesisten ayrılma hakkı için verdikleri mücadeleyi belgeliyor.
İlk elden görüntüleri şiirle birleştirmek, sakinlerin karşılaştığı esaretin gerçek duygusunu aktaran samimi ve ham bir film yaratıyor. Bazıları bu deneyimi önceki hapishane kalışlarıyla karşılaştırdı. Bu, salgının ne kadar biçimlendirici ve yıkıcı olduğunun güçlü bir hatırlatıcısıdır ve sesleri uzun süredir görmezden gelinenlere yer açmaktadır.
Kuru otların arasından ateş
Oylanmamış. Gösterim süresi: 1 saat 29 dakika. Sinemalarda.