Konserlerde Carlos Niño bir bas davulu ve zemin tomunu kurar, ancak perküsyonu geleneksel olmaktan çok uzaktır. Sabit bir ritmi sürdürmekle ilgilenmiyor, bunun yerine parıldayan ve dünyevi atmosferler yaratıyor Büyük siyah bir tekerlekli çantada taşıdığı birçok çan, deniz kabuğu, yağmur çubuğu veya çıngıraklı dokular. Kendisini ziller ve gonglarla çevreliyor. Kurutulmuş palmiye yapraklarını sallıyor. Rüzgar çanları devreye giriyor.
Niño, yaklaşık 30 yıldır Los Angeles müzik dünyasının demirbaşı oldu ve “ruhani, doğaçlama mekansal kolaj müziği” olarak adlandırdığı şeyin önemli bir temsilcisi haline geldi. (Muhtemelen en çok ilişkili olduğu tür manevi cazdır.) O, şehrin dönüştürücü saksofoncularıyla bağlantı kurabilen ve size usta bir akupunktur uzmanının adını verebilecek bir enerji ve bilgi feneridir. Aynı zamanda üretkendir: Yalnızca son sekiz ayda çeşitli projelerden yedi film çıktı. Son filmi “Plasenta” 24 Mayıs'ta gösterime girecek.
Geçtiğimiz günlerde Niño'nun Kaliforniya'nın Topanga Kanyonu'ndaki evinin yakınındaki bir kafe ve plak mağazası olan Endless Color'da coşkulu ve coşkulu bir şekilde hem menü öğelerini hem de vinilleri tavsiye etti. Dalgalı kahverengi saçlarının üstüne rengarenk örgü bir şapka oturuyordu. Yüzünden uzanan gür sakalının arasından gri çizgiler geçiyordu.
47 yaşındaki Niño, yalnızca bir enstrümantalist ve yapımcı değil, aynı zamanda bir beatmaker, karasal ve çevrimiçi radyoda DJ, plak koleksiyoncusu ve mekan programcısıdır. Ama her şeyden önce bir dinleyicidir. “Çoğu zaman hayatımda hiç müzik çalmıyor ama yine de sesin akışını hissediyorum” dedi. “Aslında yayındayım. Aslında hiçbir zaman yayında değilim, bu harika bir şey.
Niño'nun sık sık birlikte çalıştığı gitarist Nate Mercereau, dinlemenin dinamiklerinin çok önemli bir parçası olduğunu ancak pasif bir deneyim olmaktan uzak olduğunu söyledi. “Bu, kendinizi dinlemek ve bunu iletişime dahil etmekle ilgili” dedi. “Bu sadece alıcı bir şey değil, dalgaların içinde birbirlerine ve kendi içlerine doğru giden dalgalar gibi.”
Niño'nun yaklaşımının etkisi, onun daha niş yaratıcı çantasının dışında bile hissediliyor. André 3000'in beklenmedik ilk flüt temelli solo kaydı olan “Yeni Mavi Güneş”in (2023) yaratılmasında etkili oldu. Niño, André ile birlikte albümün yapımcılığını üstlendi ve müziğin ortak yazarlığını yaptı. Ayrıca bu programda performans sergileyen ve canlı gösterilerde performans sergileyen diğer müzisyenleri de bir araya getirdi.
André bir telefon görüşmesinde şunları söyledi: “Bu gerçek bir kolektif ve yaptığımız işin gerçekten hoşuma giden yanı da bu ve Carlos'la tanıştığımda o bunu fark etmemi sağladı.” “Ve bundan da fazlası: Benden daha çılgın insanlarla tanışmayı her zaman severim. İnsanlar fikirlerini paylaşıyor ve 'Ah, evet, gidelim' diyorlar.”
Niño, Santa Monica'da doğdu ve 80'lerde ve 90'ların başında San Fernando Vadisi'nin Reseda ve Canoga Park mahallelerinde büyüdü.
Ergenlik çağından önce büyük kuzeni ona dünyasını açmaya başladı. Ressam Ernesto Potdevin, onu Los Angeles'ın Niño'nun kaykayıyla ulaşamadığı bölgelerindeki konserlere ve kulüplere götürdü ve onu John Coltrane ve Sonny Rollins gibi sanatçıların sınırsız caz müziğiyle tanıştırdı. Niño, “Belki de 'Giant Steps' ve INXS'i aynı gün duyardım” diye hatırlıyor. “Run-DMC ve Fat Boys'u ve ardından Weather Report'un 'Heavy Weather' şarkısını duymuş olabilirim.”
Lisedeyken Reseda Halk Kütüphanesi'nde işe girdi, burada sevdiği müzisyenleri araştırdı ve maaşının çoğunu eski plaklara harcadı. Caz kahramanları ile Freestyle Fellowship gibi yeni ortaya çıkan rap virtüözleri arasındaki doğaçlamaya dayalı bağlantıyı fark etti. Radyoda kaydettiği şarkıların kaba miksajlarını yapmaya başladı ve 18 yaşında, yirmi yıl boyunca işlettiği Kuzey Hollywood istasyonu KPFK'de kendi programını başlattı. 20'li yaşlarının başında öncü yayın istasyonu Dublab'ın kurucu DJ'lerinden biriydi.
Niño, başlangıçta üç çalışma kanalına sahip dört kanallı bir kayıt cihazı kullanarak gençken müzik kaydetmeye başladı. Onlarca yıl boyunca, bir müzisyen ve icracı olarak kendine güveni arttıkça, çalışma arkadaşlarının çevresi Güney Afrikalı besteci Thandi Ntuli ve multi-enstrümantalist Miguel Atwood-Ferguson'u da kapsayacak şekilde genişledi. Aynı zamanda caz perküsyoncusu Adam Rudolph, ortam mimarı Laraaji ve bu yılın başlarında ölen yeni çağ sanatçısı Iasos gibi eski akıl hocalarını da beraberinde getirdi.
2011'den bu yana albümlerinin çoğu, duygu odaklı yaklaşımına uygun bir isim olan Carlos Niño & Friends'e atfedildi. Niño, “Onları evime davet etsem muhtemelen onlarla bir plak yapardım” dedi.
Mercereau, sanatçıların Niño'nun atmosferinden etkilendiğini söyledi: “Çok fazla coşku getiriyor. Pek çok gerçek bağlantı getiriyor. Çok fazla destek getiriyor. İnsanların önünü açıyor.”
Niño ilk başta André 3000'in bu insanlardan biri olup olmayacağını bilmiyordu. Outkast rapçisinin Venedik, Kaliforniya'ya taşındığını duymuş ve sosyal medyada şehrin sokaklarında yürürken tek başına flüt çalarken çekilmiş videolar görmüştü. Niño, “Ah, seyahat ediyor, bakıyor diye düşündüm” diye hatırladı. “Onun için gerçekten derin ve ilham verici bir şeye ulaştı ve bu bende yankı uyandırdı.”
Niño, eğer tanışırlarsa bunun doğal bir şekilde gerçekleşeceğine karar verdi. Daha sonra olay Erewhon'daki bir bakkalda yaşandı. Niño kendini tanıttı ve André'yi, kendisinin ve klavyeci Surya Botofasina'nın Alice Coltrane anısına hazırladıkları anma törenine davet etti. Tesadüfen André bir haftadır Coltrane'in müziğini dinliyordu. Kısa süre sonra flütleriyle Niño'nun garajındaydı ve seansları “Yeni Mavi Güneş” e dönüştü.
André, “Bu bir keşif gibiydi, benim için yeni bir duyguydu” dedi. “Beni asıl çeken şey bu. Ne olursa olsun dürüsttü.” Yakın gelecekte kaydettikleri müziklerden daha fazlasını yayınlamayı planlıyor.
Carlos Niño & Friends koleksiyonunun son albümü Placenta, ebeveynliğe farklı bir bakış açısı sunuyor. Niño, oğlu Moss'un yakın zamanda gelişinden ve ilk çocuğu Azul'un 24 yıl önce doğduğunda hissettiği duygulardan ilham aldı. Ancak Niño, kendi deneyimine odaklanmak yerine, “Plasenta”nın partneri Annelise'nin yanı sıra bu dünyaya hayat getirmeye yardımcı olan tüm doulaları, ebeleri ve doğum görevlilerini kutlamasını ve desteklemesini istedi.
Niño, Moss'un gelişinden sonraki dönem için “Çok fazla yakınlık, mahremiyet, ses ve duygu vardı” dedi ve “dahil olan insanlarla çok fazla bağlantı vardı.”
Albüm, ebeveynliğin ilk ayları gibi hem sakin hem de bunaltıcı olabilir. “Moonlight Watsu in Dub” yankılanan takırtılar ve doğa sesleri arasında gevşek bir ritim bulurken, “Cömert Pelvis” Sam Gendel'in dönen saksafonunun üzerinde süzülüyor. Niño, Mercereau ve Botofasina'nın Almanya'nın Köln kentinde şarkıcı Cavana Lee ile birlikte gerçekleştirdiği canlı performans etrafında inşa edilen 17 dakikalık “Kerri Chandler's RAIN'i Çal”, güvenli bir iniş noktasına ulaşmadan önce beklenti ve belirsizlikle sarmal bir şekilde ilerliyor.
Niño, “Bu aynı zamanda buraya nasıl geldiğimizin ihtişamına da bir övgü; içeride olmanız ve bir şekilde dışarı çıkmanız gerekiyor” dedi. “Her zaman bir plasenta vardır.”
Niño için müzik yapmak, mesleği olarak gördüğü ve memnuniyetle kabul ettiği manevi bir uygulamadır. “İnsanların aşırı derecede açgözlü, hiper-rekabetçi ve birbirlerine karşı aşırı derecede şiddete başvurmaları durumunda ortaya çıkan muazzam acıyı azaltabilmek için gerçekten iletişim kurmak ve ortak bir zemin bulmaya çalışmakla ilgileniyorum” dedi ve hızla konuşmasından çıktı. Ağız. “Farklı bir şeyi temsil etmekle gerçekten ilgileniyorum.”
Niño, yaklaşık 30 yıldır Los Angeles müzik dünyasının demirbaşı oldu ve “ruhani, doğaçlama mekansal kolaj müziği” olarak adlandırdığı şeyin önemli bir temsilcisi haline geldi. (Muhtemelen en çok ilişkili olduğu tür manevi cazdır.) O, şehrin dönüştürücü saksofoncularıyla bağlantı kurabilen ve size usta bir akupunktur uzmanının adını verebilecek bir enerji ve bilgi feneridir. Aynı zamanda üretkendir: Yalnızca son sekiz ayda çeşitli projelerden yedi film çıktı. Son filmi “Plasenta” 24 Mayıs'ta gösterime girecek.
Geçtiğimiz günlerde Niño'nun Kaliforniya'nın Topanga Kanyonu'ndaki evinin yakınındaki bir kafe ve plak mağazası olan Endless Color'da coşkulu ve coşkulu bir şekilde hem menü öğelerini hem de vinilleri tavsiye etti. Dalgalı kahverengi saçlarının üstüne rengarenk örgü bir şapka oturuyordu. Yüzünden uzanan gür sakalının arasından gri çizgiler geçiyordu.
47 yaşındaki Niño, yalnızca bir enstrümantalist ve yapımcı değil, aynı zamanda bir beatmaker, karasal ve çevrimiçi radyoda DJ, plak koleksiyoncusu ve mekan programcısıdır. Ama her şeyden önce bir dinleyicidir. “Çoğu zaman hayatımda hiç müzik çalmıyor ama yine de sesin akışını hissediyorum” dedi. “Aslında yayındayım. Aslında hiçbir zaman yayında değilim, bu harika bir şey.
Niño'nun sık sık birlikte çalıştığı gitarist Nate Mercereau, dinlemenin dinamiklerinin çok önemli bir parçası olduğunu ancak pasif bir deneyim olmaktan uzak olduğunu söyledi. “Bu, kendinizi dinlemek ve bunu iletişime dahil etmekle ilgili” dedi. “Bu sadece alıcı bir şey değil, dalgaların içinde birbirlerine ve kendi içlerine doğru giden dalgalar gibi.”
Niño'nun yaklaşımının etkisi, onun daha niş yaratıcı çantasının dışında bile hissediliyor. André 3000'in beklenmedik ilk flüt temelli solo kaydı olan “Yeni Mavi Güneş”in (2023) yaratılmasında etkili oldu. Niño, André ile birlikte albümün yapımcılığını üstlendi ve müziğin ortak yazarlığını yaptı. Ayrıca bu programda performans sergileyen ve canlı gösterilerde performans sergileyen diğer müzisyenleri de bir araya getirdi.
André bir telefon görüşmesinde şunları söyledi: “Bu gerçek bir kolektif ve yaptığımız işin gerçekten hoşuma giden yanı da bu ve Carlos'la tanıştığımda o bunu fark etmemi sağladı.” “Ve bundan da fazlası: Benden daha çılgın insanlarla tanışmayı her zaman severim. İnsanlar fikirlerini paylaşıyor ve 'Ah, evet, gidelim' diyorlar.”
Niño, Santa Monica'da doğdu ve 80'lerde ve 90'ların başında San Fernando Vadisi'nin Reseda ve Canoga Park mahallelerinde büyüdü.
Ergenlik çağından önce büyük kuzeni ona dünyasını açmaya başladı. Ressam Ernesto Potdevin, onu Los Angeles'ın Niño'nun kaykayıyla ulaşamadığı bölgelerindeki konserlere ve kulüplere götürdü ve onu John Coltrane ve Sonny Rollins gibi sanatçıların sınırsız caz müziğiyle tanıştırdı. Niño, “Belki de 'Giant Steps' ve INXS'i aynı gün duyardım” diye hatırlıyor. “Run-DMC ve Fat Boys'u ve ardından Weather Report'un 'Heavy Weather' şarkısını duymuş olabilirim.”
Lisedeyken Reseda Halk Kütüphanesi'nde işe girdi, burada sevdiği müzisyenleri araştırdı ve maaşının çoğunu eski plaklara harcadı. Caz kahramanları ile Freestyle Fellowship gibi yeni ortaya çıkan rap virtüözleri arasındaki doğaçlamaya dayalı bağlantıyı fark etti. Radyoda kaydettiği şarkıların kaba miksajlarını yapmaya başladı ve 18 yaşında, yirmi yıl boyunca işlettiği Kuzey Hollywood istasyonu KPFK'de kendi programını başlattı. 20'li yaşlarının başında öncü yayın istasyonu Dublab'ın kurucu DJ'lerinden biriydi.
Niño, başlangıçta üç çalışma kanalına sahip dört kanallı bir kayıt cihazı kullanarak gençken müzik kaydetmeye başladı. Onlarca yıl boyunca, bir müzisyen ve icracı olarak kendine güveni arttıkça, çalışma arkadaşlarının çevresi Güney Afrikalı besteci Thandi Ntuli ve multi-enstrümantalist Miguel Atwood-Ferguson'u da kapsayacak şekilde genişledi. Aynı zamanda caz perküsyoncusu Adam Rudolph, ortam mimarı Laraaji ve bu yılın başlarında ölen yeni çağ sanatçısı Iasos gibi eski akıl hocalarını da beraberinde getirdi.
2011'den bu yana albümlerinin çoğu, duygu odaklı yaklaşımına uygun bir isim olan Carlos Niño & Friends'e atfedildi. Niño, “Onları evime davet etsem muhtemelen onlarla bir plak yapardım” dedi.
Mercereau, sanatçıların Niño'nun atmosferinden etkilendiğini söyledi: “Çok fazla coşku getiriyor. Pek çok gerçek bağlantı getiriyor. Çok fazla destek getiriyor. İnsanların önünü açıyor.”
Niño ilk başta André 3000'in bu insanlardan biri olup olmayacağını bilmiyordu. Outkast rapçisinin Venedik, Kaliforniya'ya taşındığını duymuş ve sosyal medyada şehrin sokaklarında yürürken tek başına flüt çalarken çekilmiş videolar görmüştü. Niño, “Ah, seyahat ediyor, bakıyor diye düşündüm” diye hatırladı. “Onun için gerçekten derin ve ilham verici bir şeye ulaştı ve bu bende yankı uyandırdı.”
Niño, eğer tanışırlarsa bunun doğal bir şekilde gerçekleşeceğine karar verdi. Daha sonra olay Erewhon'daki bir bakkalda yaşandı. Niño kendini tanıttı ve André'yi, kendisinin ve klavyeci Surya Botofasina'nın Alice Coltrane anısına hazırladıkları anma törenine davet etti. Tesadüfen André bir haftadır Coltrane'in müziğini dinliyordu. Kısa süre sonra flütleriyle Niño'nun garajındaydı ve seansları “Yeni Mavi Güneş” e dönüştü.
André, “Bu bir keşif gibiydi, benim için yeni bir duyguydu” dedi. “Beni asıl çeken şey bu. Ne olursa olsun dürüsttü.” Yakın gelecekte kaydettikleri müziklerden daha fazlasını yayınlamayı planlıyor.
Carlos Niño & Friends koleksiyonunun son albümü Placenta, ebeveynliğe farklı bir bakış açısı sunuyor. Niño, oğlu Moss'un yakın zamanda gelişinden ve ilk çocuğu Azul'un 24 yıl önce doğduğunda hissettiği duygulardan ilham aldı. Ancak Niño, kendi deneyimine odaklanmak yerine, “Plasenta”nın partneri Annelise'nin yanı sıra bu dünyaya hayat getirmeye yardımcı olan tüm doulaları, ebeleri ve doğum görevlilerini kutlamasını ve desteklemesini istedi.
Niño, Moss'un gelişinden sonraki dönem için “Çok fazla yakınlık, mahremiyet, ses ve duygu vardı” dedi ve “dahil olan insanlarla çok fazla bağlantı vardı.”
Albüm, ebeveynliğin ilk ayları gibi hem sakin hem de bunaltıcı olabilir. “Moonlight Watsu in Dub” yankılanan takırtılar ve doğa sesleri arasında gevşek bir ritim bulurken, “Cömert Pelvis” Sam Gendel'in dönen saksafonunun üzerinde süzülüyor. Niño, Mercereau ve Botofasina'nın Almanya'nın Köln kentinde şarkıcı Cavana Lee ile birlikte gerçekleştirdiği canlı performans etrafında inşa edilen 17 dakikalık “Kerri Chandler's RAIN'i Çal”, güvenli bir iniş noktasına ulaşmadan önce beklenti ve belirsizlikle sarmal bir şekilde ilerliyor.
Niño, “Bu aynı zamanda buraya nasıl geldiğimizin ihtişamına da bir övgü; içeride olmanız ve bir şekilde dışarı çıkmanız gerekiyor” dedi. “Her zaman bir plasenta vardır.”
Niño için müzik yapmak, mesleği olarak gördüğü ve memnuniyetle kabul ettiği manevi bir uygulamadır. “İnsanların aşırı derecede açgözlü, hiper-rekabetçi ve birbirlerine karşı aşırı derecede şiddete başvurmaları durumunda ortaya çıkan muazzam acıyı azaltabilmek için gerçekten iletişim kurmak ve ortak bir zemin bulmaya çalışmakla ilgileniyorum” dedi ve hızla konuşmasından çıktı. Ağız. “Farklı bir şeyi temsil etmekle gerçekten ilgileniyorum.”