Bu hafta Cannes Film Festivali’nde “May Aralık” filminin galasında, açılış dakikalarında yönetmen Todd Haynes’e güven veren bir şey oldu. Filmin ikinci sahnesinin sonunda Gracie (Julianne Moore), bir filmde Gracie’yi oynamaya hazırlanan ünlü aktris Elizabeth’in (Natalie Portman) katılacağı bir aile barbeküsüne hazırlanırken geçiyor.
Gracie mutfağından geçip buzdolabını açarken, Haynes Moore’u yakınlaştırır ve dramatik bir müzik çalar. İzleyici yüksek alarmda: önemli bir şey olmak üzere! Bunun yerine, Moore ılımlı bir şekilde, özellikle hiç kimseye, “Yeterince sosisli sandviçimiz olduğunu düşünmüyorum” diyor ve Cannes seyircisi kahkahalara boğuluyor.
Bu tam olarak Haynes’in umduğu tepkiydi. Pek çok izleyici “Mayıs, Aralık”ı karmaşık olmayan bir şekilde okuyacak olsa da, konu o kadar sürükleyici ki, Haynes şakacı bir yorumu fazlasıyla memnuniyetle karşılıyor.
Kahve içerken “İzleyicinin filmden keyif alma ve aynı zamanda takdir etme konusunda kendini güçlü hissetmesi beni cesaretlendirdi” dedi.
Belki de Haynes yetersiz kalıyor: “May Aralık” bu yıl Cannes’da gösterilecek en komik film, festival müdavimlerinin prömiyerinden bu yana durmaksızın alıntı yaptığı, iyi değerlendirilmiş bir eğlence filmi. Gracie, gevşek bir şekilde, bebeğini hapishanede doğurduğu ve daha sonra evlendiği altıncı sınıf öğrencisi Vili Fualaau’ya tecavüz etmekten 1997’de mahkum edilen öğretmen Mary Kay Letourneau’ya dayandığından, özünde bir tabloid skandalı havası var. Gracie ve kocası Joe’nun (Charles Melton) benzer bir geçmişi vardır, ancak Elizabeth bir haftalığına ona eşlik etmek için memleketi Savannah, Georgia’ya gittiğinde, ona uzun süredir evli bir ev hanımının mutluluğunun mükemmel bir resmini sunarlar.
Yine de, aralarındaki bağın gücü, kökenlerini hiçbir zaman yeniden yaratamamalarında yatmaktadır ve Elizabeth dürter, dürter ve araya giren sorular sorarken, evlilikleri kuşatma altındadır. Gracie, ailesini bir arada tutmak için ne gerekiyorsa yapacaktır, ancak Elizabeth cephesini kırmaya kararlıdır ve her iki kadın da bir dizi heyecan verici karşılaşmada karşı karşıya gelirken, onları motive eden kişisel çıkar genellikle o kadar korkaktır ki, gülmemek elde değil.
Haynes, “Filmi kurgularken, filmi okurken veya çekerken gerçekten düşündüğümden daha komik geldi” dedi. “Eğlenmek için oynamadık – sadece alaycı bir şakası var.”
Haynes, filmi sevimsiz bulan eleştirmenlerle aynı fikirde mi? “Senaryo veya çekim tarzı için kullandığım bir terim olmadı,” dedi, ancak yazarların neden bu kelimeyi kullanma eğiliminde olabileceğini anlamıştı: “‘Kamp’ bugünlerde heyecanlı insanlar için çok genel bir terim olabilir. Bazen kendi aleyhine bir şeyler okumaya teşvik edildiğin şeyleri okuma durumu. Ve bu tam olarak umduğum şeydi, çoğunlukla zevk ve eğlence duygusuyla.”
Festivalin en büyük ihale savaşında, Netflix 11 milyon dolarlık bir fiyat etiketiyle zirveye çıktı ve bu, Elizabeth’in katıksız samimiyetini bu kadar çekici kılan Portman için büyük bir ödül kampanyasının habercisi olmalı.
Haynes, “İnsanların filme getireceği beklentilerle oynamak için – neredeyse yaramazca – çok güçlü ve heyecanlıydı,” dedi. “İlk başta Elizabeth’in bize bu iğrenç geçmişe uygun bir giriş sağlayacağını düşünüyorsun ve sonra yeniden tam olarak kim olduğunu sorgulamaya başlıyorsun ve onun güvenilir bir anlatıcı olmadığını düşünüyorsun.”
Film aynı zamanda Melton’ın çığır açan filmi olabilir çünkü son perde Joe’yu bir tabloid skandalının ortasında çocukken izlediği yolu dokunaklı bir şekilde sorgularken ön plana çıkarır. Haynes, daha önce en çok Riverdale ile tanınan aktör için “Onu bunun için bulduğumuz için çok şanslıydık,” dedi. (Melton ve “Elvis” yıldızı Austin Butler arasında – geçen yıl Croisette’de patlak verdi – CW’den Cannes’a boru hattı gerçek bir şey haline geldi.)
Haynes, Mayıs Aralık ayındaki görevlerini, Paris’te Carol, Far From Heaven ve Safe (son ikisi de Moore’un başrolde olduğu) gibi filmlerin sahne aldığı bir kariyer retrospektifi ile dengeledi ve ikisini de birbirinden uzaklaştırmak için memnuniyetle karşıladı. “Her şeyden sağ çıkmak için onu biraz filtrelemeniz gerekiyor ve geriye dönüp tüm yaratıcı hayatıma ve geçmişime bakmak heyecan verici” dedi. “Yoksa gözyaşlarına boğulurdum.”
Retrospektif yakında Mayıs Aralık gösterimiyle sona erecek ve bu uygun geliyor: Bu, Haynes’in bugüne kadar yaptığı en yaygın film, ancak yine de tematik katmanlarla dolu ve Haynes, ister ciddi ister ciddi olsun, sahip olduğunuz her türlü yorumu memnuniyetle karşılıyor. eğlenceli.
“Filmi izlemekle birlikte giden bir düşünce süreci varsa, bu harika” dedi.
Gracie mutfağından geçip buzdolabını açarken, Haynes Moore’u yakınlaştırır ve dramatik bir müzik çalar. İzleyici yüksek alarmda: önemli bir şey olmak üzere! Bunun yerine, Moore ılımlı bir şekilde, özellikle hiç kimseye, “Yeterince sosisli sandviçimiz olduğunu düşünmüyorum” diyor ve Cannes seyircisi kahkahalara boğuluyor.
Bu tam olarak Haynes’in umduğu tepkiydi. Pek çok izleyici “Mayıs, Aralık”ı karmaşık olmayan bir şekilde okuyacak olsa da, konu o kadar sürükleyici ki, Haynes şakacı bir yorumu fazlasıyla memnuniyetle karşılıyor.
Kahve içerken “İzleyicinin filmden keyif alma ve aynı zamanda takdir etme konusunda kendini güçlü hissetmesi beni cesaretlendirdi” dedi.
Belki de Haynes yetersiz kalıyor: “May Aralık” bu yıl Cannes’da gösterilecek en komik film, festival müdavimlerinin prömiyerinden bu yana durmaksızın alıntı yaptığı, iyi değerlendirilmiş bir eğlence filmi. Gracie, gevşek bir şekilde, bebeğini hapishanede doğurduğu ve daha sonra evlendiği altıncı sınıf öğrencisi Vili Fualaau’ya tecavüz etmekten 1997’de mahkum edilen öğretmen Mary Kay Letourneau’ya dayandığından, özünde bir tabloid skandalı havası var. Gracie ve kocası Joe’nun (Charles Melton) benzer bir geçmişi vardır, ancak Elizabeth bir haftalığına ona eşlik etmek için memleketi Savannah, Georgia’ya gittiğinde, ona uzun süredir evli bir ev hanımının mutluluğunun mükemmel bir resmini sunarlar.
Yine de, aralarındaki bağın gücü, kökenlerini hiçbir zaman yeniden yaratamamalarında yatmaktadır ve Elizabeth dürter, dürter ve araya giren sorular sorarken, evlilikleri kuşatma altındadır. Gracie, ailesini bir arada tutmak için ne gerekiyorsa yapacaktır, ancak Elizabeth cephesini kırmaya kararlıdır ve her iki kadın da bir dizi heyecan verici karşılaşmada karşı karşıya gelirken, onları motive eden kişisel çıkar genellikle o kadar korkaktır ki, gülmemek elde değil.
Haynes, “Filmi kurgularken, filmi okurken veya çekerken gerçekten düşündüğümden daha komik geldi” dedi. “Eğlenmek için oynamadık – sadece alaycı bir şakası var.”
Haynes, filmi sevimsiz bulan eleştirmenlerle aynı fikirde mi? “Senaryo veya çekim tarzı için kullandığım bir terim olmadı,” dedi, ancak yazarların neden bu kelimeyi kullanma eğiliminde olabileceğini anlamıştı: “‘Kamp’ bugünlerde heyecanlı insanlar için çok genel bir terim olabilir. Bazen kendi aleyhine bir şeyler okumaya teşvik edildiğin şeyleri okuma durumu. Ve bu tam olarak umduğum şeydi, çoğunlukla zevk ve eğlence duygusuyla.”
Festivalin en büyük ihale savaşında, Netflix 11 milyon dolarlık bir fiyat etiketiyle zirveye çıktı ve bu, Elizabeth’in katıksız samimiyetini bu kadar çekici kılan Portman için büyük bir ödül kampanyasının habercisi olmalı.
Haynes, “İnsanların filme getireceği beklentilerle oynamak için – neredeyse yaramazca – çok güçlü ve heyecanlıydı,” dedi. “İlk başta Elizabeth’in bize bu iğrenç geçmişe uygun bir giriş sağlayacağını düşünüyorsun ve sonra yeniden tam olarak kim olduğunu sorgulamaya başlıyorsun ve onun güvenilir bir anlatıcı olmadığını düşünüyorsun.”
Film aynı zamanda Melton’ın çığır açan filmi olabilir çünkü son perde Joe’yu bir tabloid skandalının ortasında çocukken izlediği yolu dokunaklı bir şekilde sorgularken ön plana çıkarır. Haynes, daha önce en çok Riverdale ile tanınan aktör için “Onu bunun için bulduğumuz için çok şanslıydık,” dedi. (Melton ve “Elvis” yıldızı Austin Butler arasında – geçen yıl Croisette’de patlak verdi – CW’den Cannes’a boru hattı gerçek bir şey haline geldi.)
Haynes, Mayıs Aralık ayındaki görevlerini, Paris’te Carol, Far From Heaven ve Safe (son ikisi de Moore’un başrolde olduğu) gibi filmlerin sahne aldığı bir kariyer retrospektifi ile dengeledi ve ikisini de birbirinden uzaklaştırmak için memnuniyetle karşıladı. “Her şeyden sağ çıkmak için onu biraz filtrelemeniz gerekiyor ve geriye dönüp tüm yaratıcı hayatıma ve geçmişime bakmak heyecan verici” dedi. “Yoksa gözyaşlarına boğulurdum.”
Retrospektif yakında Mayıs Aralık gösterimiyle sona erecek ve bu uygun geliyor: Bu, Haynes’in bugüne kadar yaptığı en yaygın film, ancak yine de tematik katmanlarla dolu ve Haynes, ister ciddi ister ciddi olsun, sahip olduğunuz her türlü yorumu memnuniyetle karşılıyor. eğlenceli.
“Filmi izlemekle birlikte giden bir düşünce süreci varsa, bu harika” dedi.