Merhaba, ben Luca Guadagnino ve “Challengers”ın yönetmeni ve yapımcılarından biriyim. Bu sekansta Challengers'ın iki erkek karakterini (Josh O'Connor'ın canlandırdığı Patrick Zweig ve Mike Faist'in canlandırdığı Art Donaldson) 20'li yaşlarının başında olduklarını görüyoruz. Ve onlar çok iyi tenisçilerdir. Onlarla, Patrick'in profesyonel bir tenis oyuncusu olmak için eğitimini tamamlarken Art'ın eğitim gördüğü Stanford'da buluşuyoruz. Özellikle bu sahne, ikiliye üçüncü bir kişinin, yani Zendaya'nın canlandırdığı Tashi Duncan'ın eklenmesiyle bir şekilde saptırılan arkadaşlıklarının bir anını ve gelişimini temsil ediyor. Ve gördüğümüz şey temelde bu iki çocuk arasında Tashi için bir çeşit rekabet oyunu. Ama aynı zamanda ilişkiyi ateşleyen bir kıskançlık da var. Çünkü bu iki adam muhtemelen sadece Tashi'yi değil, birbirlerini de kıskanıyorlar. “Bunun beni dürüst bir adam yaptığını düşünüyorum. Bana inanmıyor musun?” “Hayır, ben sadece onun bu konuda ne hissettiğinden emin değilim. İncinmeni istemiyorum.” Tashi karakteri bir tür görünmez varlık ama sahnede çok derin bir varlık. Davranışlarının gramerini ve davranışlarını birlikte öğrenmek için “Sana bir şey mi söyledi?” Ve Art'ın masaya koyduğu manipülasyon oyununun Patrick tarafından keşfedildiğini anladık. Bir tür ters çekim, aşırı yakın çekim, Patrick'in belirsiz bir şekilde kucaklaştığı Ve böylece ikisi arasında, tartıştıkları ama birbirlerini önemsedikleri ölçüde bir tür sürekli savaş var. Şeker Patrick'in yanağına bulaştığında. , Art bunu elle alıyor, çok hoş bir nezaket jesti – ve çok samimi diyebilirim, ama aynı zamanda da çok gerginler. Ve bence bu birbirlerini kıskanmakla ilgili, ama aynı zamanda. Birbirlerinin rol yapmasını istiyorlar ve Josh ile Mike bu sekansta bunu çok güzel başarıyorlar.