Hiciv için hedef olarak, abartılı pop yıldızları ve önde gelen gazeteciler, düşük asılı meyve-hatta biraz duygusal, tembel meyvelerdir. Ancak “Opus” da, yazar ve yönetmen olarak ilk özelliğini yapan eski bir GQ köşe yazarı Mark Anthony Green, yeni bir korku açık artırması olarak ününü teşvik ederken şöhret hakkında bir şey sunuyor. Her iki durumda da kısaca ortaya çıkar.
Kahramanı, üç yıl içinde işinde baktığı hiçbir şey yazmadığından şikayet eden Ariel Ecton (Ayo Edebiri) adlı 27 yaşındaki bir dergi gazetecisidir. Ancak harika bir haber var: Wolf Blitzer'e göre, “muhtemelen 90'ların en büyük pop yıldızı”, gizemli, geri çekilen şarkıcı Moretti (John Malkovich), zorunlu haber programı kamera hücresi – ilk stüdyo albümünü yaklaşık olarak yayınlamak için emeklilikten geliyor.
Ve bilinmeyen nedenlerle Ariel, Moretti'nin çöl bağlantısına bir davet alırlar, burada kendisi ve yüksek elli, ideal patronları Stan Sullivan (Murray Bartlett), dünyanın ilk olan diğer VIP'lere bağlanır.
Diğer altın bilet alıcıları arasında bir TV kişiliği (Juliette Lewis), bir etkileyici (Stephanie Suganami) ve bir paparazzo (Melissa Chambers) yer alıyor. Ariel, Moretti'nin tuhaf misafirperverlik markalarına karşı tüm şüpheciliği gösterme eğiliminde olan tek kişidir, tamamen iğrenç yemeklerle (bir ziyafet için, aynı şeyi ısıran, giderek daha fazla tükürük yapan konuklar ve Ariel bir koşuşturma yaptıklarında, ruhları (Amber Middunder) hızlarında durur.
“Get Out” daki iç bölgelerdeki ev ve “Midsommar” daki İsveç yerleşimcisi gibi, prosedür üzerindeki etkisi zayıflıyor, Morettis açıkça bir şeyin açıkça yanlış olduğu bir yer. Açıkça bir kült lideri olan Moretti, yaratıcı adamlar için “bütünsel bir yol” vaaz eden bir dine devam ediyor. Kasık pençeleri, istiridye kılarının yaraları ve antropomorfik sıçanlar tarafından bir marionette billie tatilinin sorgulandığı bir kukla gösterisi içeren garip ritüeller var.
Green, atmosfer belirleme söz konusu olduğunda sağlam bir film yapımcısını kanıtlıyor ve hatta ara sıra ilham alan resmi notu bile gösteriyor. (İki kişi arasındaki bir kavga kapalı bir kapının arkasına vurulur; duyulur ama görülmez.) Ve Edebiri'de Nisan ayının inançsızlığını taze tutmanın bir yolunu bulan bir yıldızı var.
Etraflarındaki herkes aptal oynuyor ve “Opus”, “Wiggle Büyücüsü”, Moretti anlayışında biraz geniş hissediyor. (İlk adı Alfred'dir, ama onu değil.) Malkovich, eldiven, bot ve mücevherlerde oynuyor ve onu hem kampıf hem de tehdidi aşan Prens, Elton John ve John Malkovich'in bir kombinasyonu gibi oynuyor. Moretti'nin en parlak günleri, özellikle 1990'larda, Eddie Vedder'dan böyle bir karakter yapmayı zorlaştırıyor gibi görünüyor. (Malkovich'in kendisinin söylediği potansiyel isabetler Nil Rodgers ve Dream'den geliyor.)
Kim “opus” göndermelise, hedefi markadan biraz uzaktır. Ancak filmin tek gerçek hedefi korksa bile, daha sonraki dönüşlerinde çok fazla bahis oynuyor. Morettis davranışı için açıklamalar, Green'in düşündüğü gibi şeytani ya da orijinal olmaktan uzaktır. Filmin filmi buysa, başka bir şey söylemek zor, ama Retro gibi.
opus
Nominal R. Blood, Testere, Ritüel tıraş. Süre: 1 saat 43 dakika. Sinemalarda.
Kahramanı, üç yıl içinde işinde baktığı hiçbir şey yazmadığından şikayet eden Ariel Ecton (Ayo Edebiri) adlı 27 yaşındaki bir dergi gazetecisidir. Ancak harika bir haber var: Wolf Blitzer'e göre, “muhtemelen 90'ların en büyük pop yıldızı”, gizemli, geri çekilen şarkıcı Moretti (John Malkovich), zorunlu haber programı kamera hücresi – ilk stüdyo albümünü yaklaşık olarak yayınlamak için emeklilikten geliyor.
Ve bilinmeyen nedenlerle Ariel, Moretti'nin çöl bağlantısına bir davet alırlar, burada kendisi ve yüksek elli, ideal patronları Stan Sullivan (Murray Bartlett), dünyanın ilk olan diğer VIP'lere bağlanır.
Diğer altın bilet alıcıları arasında bir TV kişiliği (Juliette Lewis), bir etkileyici (Stephanie Suganami) ve bir paparazzo (Melissa Chambers) yer alıyor. Ariel, Moretti'nin tuhaf misafirperverlik markalarına karşı tüm şüpheciliği gösterme eğiliminde olan tek kişidir, tamamen iğrenç yemeklerle (bir ziyafet için, aynı şeyi ısıran, giderek daha fazla tükürük yapan konuklar ve Ariel bir koşuşturma yaptıklarında, ruhları (Amber Middunder) hızlarında durur.
“Get Out” daki iç bölgelerdeki ev ve “Midsommar” daki İsveç yerleşimcisi gibi, prosedür üzerindeki etkisi zayıflıyor, Morettis açıkça bir şeyin açıkça yanlış olduğu bir yer. Açıkça bir kült lideri olan Moretti, yaratıcı adamlar için “bütünsel bir yol” vaaz eden bir dine devam ediyor. Kasık pençeleri, istiridye kılarının yaraları ve antropomorfik sıçanlar tarafından bir marionette billie tatilinin sorgulandığı bir kukla gösterisi içeren garip ritüeller var.
Green, atmosfer belirleme söz konusu olduğunda sağlam bir film yapımcısını kanıtlıyor ve hatta ara sıra ilham alan resmi notu bile gösteriyor. (İki kişi arasındaki bir kavga kapalı bir kapının arkasına vurulur; duyulur ama görülmez.) Ve Edebiri'de Nisan ayının inançsızlığını taze tutmanın bir yolunu bulan bir yıldızı var.
Etraflarındaki herkes aptal oynuyor ve “Opus”, “Wiggle Büyücüsü”, Moretti anlayışında biraz geniş hissediyor. (İlk adı Alfred'dir, ama onu değil.) Malkovich, eldiven, bot ve mücevherlerde oynuyor ve onu hem kampıf hem de tehdidi aşan Prens, Elton John ve John Malkovich'in bir kombinasyonu gibi oynuyor. Moretti'nin en parlak günleri, özellikle 1990'larda, Eddie Vedder'dan böyle bir karakter yapmayı zorlaştırıyor gibi görünüyor. (Malkovich'in kendisinin söylediği potansiyel isabetler Nil Rodgers ve Dream'den geliyor.)
Kim “opus” göndermelise, hedefi markadan biraz uzaktır. Ancak filmin tek gerçek hedefi korksa bile, daha sonraki dönüşlerinde çok fazla bahis oynuyor. Morettis davranışı için açıklamalar, Green'in düşündüğü gibi şeytani ya da orijinal olmaktan uzaktır. Filmin filmi buysa, başka bir şey söylemek zor, ama Retro gibi.
opus
Nominal R. Blood, Testere, Ritüel tıraş. Süre: 1 saat 43 dakika. Sinemalarda.