“‘Piaffe’ İncelemesi: Bir Ses Takıntısı”

Shib

Global Mod
Global Mod
Esrarengiz bir botanikçi (Sebastian Rudolph) yavaşça açılan bir eğrelti otunun görüntüsünü izlerken, zoetrope adı verilen devasa, dikiz şovu benzeri bir cihazın tıklamaları ve vızıltıları kulaklarımızı dolduruyor. Gürültüyü bir tür takıntı haline getiren utangaç genç bir kadın olan Eva (Simone Bucio) onu gözlemliyor.

Simon(e) Jaikiriuma Paetau’nun canlandırdığı, ikili olmayan kız kardeşi Zara bir kriz geçirdi ve Eva, bir ilaç şirketi reklamında foley sanatçısı olarak Zara’nın işini devralmak zorunda kaldı. Piyaf olarak bilinen bir terbiye hareketi olan yerinde şaha kalkan bir atın seslerini taklit etmeyi öğrenmesi gerekiyor.


Film yapımcısı ve görsel sanatçı Ann Oren, Piaffe ile birlikte 2020 yapımı kısa filmi Passage’dan yola çıkarak fiziksel ve erotik dönüşümün ipeksi bir çalışmasını gerçekleştirdi. Reklamdaki at gibi, Eve de bir nevi duraklama halindedir ve ilerlemesi engellenmektedir.


Bir atın davranışını taklit etmeyi öğrenmek ona cesaret verir ve vücudu, penis çıkıntısından tam uzunlukta bir kuyruğa hızla gelişen etli bir uzantının filizlenmesiyle tepki verir. Artık utangaç olmayan Eva, botanikçiyle bir dizi erotik karşılaşmanın peşine düşer ve botanikçi ona eğrelti otlarının hermafrodit olduğunu söyler: Zara gibi onlar da tek bir cinsiyetten fazlasını temsil eder.

Carlos Vasquez tarafından muhteşem bir şekilde 16mm filmle çekilen (ve kısmen Varşova’nın ünlü Fotoplastikon’unda çekilen) Piaffe, ideolojik olarak soyut ve akıl almaz derecede tuhaf. Diyalogsuz uzun bölümler, renk efektleri ve kusursuz ses efektleriyle karakterize edilen deneysel tarzı, hesaplı ve itici görünebilir, anlatısı hafif ve çarpıcı biçimde gevşek görünebilir. Yine de filmin provokasyonlarında son derece çekici bir şakacılık ve cömertlik var. Eğrelti otu gibi Eva da savunmacı bir duruştan, olması gereken kişiyi açıkça kucaklamaya doğru evrildi.

piaf
Oylanmamış. Süre: 1 saat 26 dakika. Tiyatrolarda.
 
Üst