Lambrini Kızları, “Kurum Kültürü”
Ataerkil, kapitalist ve sıkıcı olan her şey, neşeli düşünceli İngiliz punk ikilisi Phoebe Lunny ve Lilly Macieira Lambrini Girls'ün hedefidir. İlk albümleri “Who Let the Dogs Out”ta yer alan, işyerinde taciz karşıtı bir grup olan “Company Culture”, Lunny acımasızca alaycı bir tirad yapmadan önce neredeyse bir dakika boyunca enstrümantal olarak tam hızda koşuyor – davul sesleri, bas bombardımanı, ahenksiz gitar – önce : “İK bunu benim istediğimi söylüyor,” diye havlıyor. PARELES
Yazılış: “Kalbimin Portresi”
Spellling olarak kayıt yapan Kaliforniyalı şarkı yazarı Chrystia Cabral, Mart ayında çıkacak olan dördüncü albümünün başlık parçası olan “Portrait of My Heart”ta giderek artan bir hararetle “I don't ait this!” Psikolojik ve manevi bir kriz hakkında şarkı söylüyor – “Bir şansa ihtiyacım var / 'Çünkü tüm meleklerimi toprağa tekmeledim” – staccato davullar, katmanlı gitarlar ve orkestra yaylılarından oluşan bir kreşendoyla dramadan coşuyor. PARELES
Kötü Tavşan, “Çözülmez Baile”
Bad Bunny'nin yeni albümü Debí Tirar Más Photos'ta (“Daha Fazla Fotoğraf Çekmeliydim”) kalp kırıklığı ve miras bir araya geliyor. Pek çok şarkısı gibi “Baile Inolvidable” (“Unutulmaz Dans”) da güncel ve eski sesler arasında geçiş yaparak Porto Riko müziğinin nesiller arası devamlılığını vurguluyor. “Baile Inolvidable”, kaybolan bir romantizmin yasını tutan, synthesizer dizeleri ve Bad Bunny'nin vokallerinin bulanık bir ağıtı olarak başlıyor; “Birlikte yaşlanacağımızı düşünmüştüm,” diye itiraf ederek İspanyolca şarkı söylüyor, “Bu benim hatam.” Ancak parça, organik perküsyon, üflemeli çalgılar ve caz piyanolu eski tarz bir salsa reçeline dönüşüyor; Ona “sevmeyi” ve “dans etmeyi” öğreten kız arkadaşının dersleri aklında kalmıştır. PARELES
SZA, “Ne yapacağım?”
Albüm boyu arkadaşı “SOS” albümüne kadar olan “Lana”dan “Ne Yaparım”da SZA telefona cevap verir ve yanlışlıkla yapılan bir aramayı ve başka bir kadınla birlikte olan erkek arkadaşının sesini duyar. Kısa, birbiriyle çelişen cümlelerle şokla boğuşurken ona yalın, parmak şıklatmalı bir şarkı eşlik ediyor: eski sadakatler, yeni öfke, incinme, tiksinti ve net farkındalık: “Bir daha asla eskisi gibi olmayacak.”
Cymande'de Jazzie B'nin yer aldığı “How We Roll”
İlk üç albümünü 1970'lerin başında çıkaran Karayip kökenli İngiliz grup Cymande, onlarca yıldır müziklerinin sample olarak geri dönüştürüldüğünü duyduktan sonra yeni albümü Renascence'ı çıkarmak üzere. “How We Roll” grubun elle çalınan Afro-Anglo-Karayip ritimlerini ve sade idealizmini geri getiriyor: “Kararlılığımızı asla kaybetmemeliyiz.” Sessiz Bir Yol”, pirinç çizgiler ise Fela Anikulapo Kuti'nin Afrobeat'ini anımsatıyor. Soul II Soul'un kurucusu Jazzie B'nin derin sesli konuk rap'leri İngiliz R&B nesillerini birbirine bağlıyor. PARELES
Ataerkil, kapitalist ve sıkıcı olan her şey, neşeli düşünceli İngiliz punk ikilisi Phoebe Lunny ve Lilly Macieira Lambrini Girls'ün hedefidir. İlk albümleri “Who Let the Dogs Out”ta yer alan, işyerinde taciz karşıtı bir grup olan “Company Culture”, Lunny acımasızca alaycı bir tirad yapmadan önce neredeyse bir dakika boyunca enstrümantal olarak tam hızda koşuyor – davul sesleri, bas bombardımanı, ahenksiz gitar – önce : “İK bunu benim istediğimi söylüyor,” diye havlıyor. PARELES
Yazılış: “Kalbimin Portresi”
Spellling olarak kayıt yapan Kaliforniyalı şarkı yazarı Chrystia Cabral, Mart ayında çıkacak olan dördüncü albümünün başlık parçası olan “Portrait of My Heart”ta giderek artan bir hararetle “I don't ait this!” Psikolojik ve manevi bir kriz hakkında şarkı söylüyor – “Bir şansa ihtiyacım var / 'Çünkü tüm meleklerimi toprağa tekmeledim” – staccato davullar, katmanlı gitarlar ve orkestra yaylılarından oluşan bir kreşendoyla dramadan coşuyor. PARELES
Kötü Tavşan, “Çözülmez Baile”
Bad Bunny'nin yeni albümü Debí Tirar Más Photos'ta (“Daha Fazla Fotoğraf Çekmeliydim”) kalp kırıklığı ve miras bir araya geliyor. Pek çok şarkısı gibi “Baile Inolvidable” (“Unutulmaz Dans”) da güncel ve eski sesler arasında geçiş yaparak Porto Riko müziğinin nesiller arası devamlılığını vurguluyor. “Baile Inolvidable”, kaybolan bir romantizmin yasını tutan, synthesizer dizeleri ve Bad Bunny'nin vokallerinin bulanık bir ağıtı olarak başlıyor; “Birlikte yaşlanacağımızı düşünmüştüm,” diye itiraf ederek İspanyolca şarkı söylüyor, “Bu benim hatam.” Ancak parça, organik perküsyon, üflemeli çalgılar ve caz piyanolu eski tarz bir salsa reçeline dönüşüyor; Ona “sevmeyi” ve “dans etmeyi” öğreten kız arkadaşının dersleri aklında kalmıştır. PARELES
SZA, “Ne yapacağım?”
Albüm boyu arkadaşı “SOS” albümüne kadar olan “Lana”dan “Ne Yaparım”da SZA telefona cevap verir ve yanlışlıkla yapılan bir aramayı ve başka bir kadınla birlikte olan erkek arkadaşının sesini duyar. Kısa, birbiriyle çelişen cümlelerle şokla boğuşurken ona yalın, parmak şıklatmalı bir şarkı eşlik ediyor: eski sadakatler, yeni öfke, incinme, tiksinti ve net farkındalık: “Bir daha asla eskisi gibi olmayacak.”
Cymande'de Jazzie B'nin yer aldığı “How We Roll”
İlk üç albümünü 1970'lerin başında çıkaran Karayip kökenli İngiliz grup Cymande, onlarca yıldır müziklerinin sample olarak geri dönüştürüldüğünü duyduktan sonra yeni albümü Renascence'ı çıkarmak üzere. “How We Roll” grubun elle çalınan Afro-Anglo-Karayip ritimlerini ve sade idealizmini geri getiriyor: “Kararlılığımızı asla kaybetmemeliyiz.” Sessiz Bir Yol”, pirinç çizgiler ise Fela Anikulapo Kuti'nin Afrobeat'ini anımsatıyor. Soul II Soul'un kurucusu Jazzie B'nin derin sesli konuk rap'leri İngiliz R&B nesillerini birbirine bağlıyor. PARELES