Rol modeli Nat King Cole Cumartesi günü New Jersey'de öldüğünden beri, ipeksi, zengin bas baritonu ve dört oktave oy kullanan bir caz şarkıcısı, piyanist ve besteci Andy Bey. 85 yaşındaydı.
Yeğeni Darius de Haas bir emeklilik evinde ölümü doğruladı.
Bay Bey'in cazdaki hayatı, Newark'ta ve Manhattan'daki Apollo Tiyatrosu'nda şarkı söyleyen bir çocuk dahisi olarak ilk günlerinden, eski on yılında aktif olarak tutulan albümlere ve uzun turlara kadar 60 yıldan fazla bir süredir kapsadı.
Sadece sesinin ve uzman kontrolünün erişimi şaşırdı. Sadece derin bir baritondan gevrek bir tenora tırmanmakla kalmaz, aynı zamanda ritmin önüne atlarken veya arkasındaki bir sürünmeye yavaşlarken ve hatta kişisel damgasını verir.
Tipik bir şovda, bas ve davullarla birlikte şarkı söylemeye ve piyano çalmaya başlayabilir, daha sonra aralarında, bazen piyano ve bazen sadece piyano olmadan geçiş yaparlar.
70'lerde uzun bir süre bile, Bay Bey, bebek yüzünü karakteristik domuz şapkası altında yansıtan komuta, ikna edici bir sese sahipti, bu da onu yıllarından daha genç görünmesini sağladı.
Nadirlik, Jazz'ı söyleyen siyah bir adamdı, kadınların Frank Sinatra ve Tony Bennett gibi beyaz şarkıcıların yanında uzun zamandır egemen olduğu bir alan.
2001 yılında Pittsburgh Post-Gazette'e verdiği demeçte, “Birçok erkek ballad söylemek istemiyor çünkü savunmasızlıklarını ortaya koyuyorlar” dedi. “Görünüşe göre erkek şarkıcılar bir sayfanın bir şarkıcı gösterebileceğini göstermemeli.
Bay Bey, cazın çok ötesine geçti ve standartlar veya kendi besteleri olsun, Blues, R&B ve Soul'a geçti. Kariyerinin ilerleyen saatlerinde İngiliz Volkrock müzisyeni Nick Drake tarafından “River Man” (1969) çoğaltılmasıyla tanındı.
Birbiri ardına dört kariyer olduğunu söylemeyi severdi. Önce solo çocuk oyuncusu olarak, o zaman Andy ve Bey Sisters'ın üçte biri olarak kız kardeşleri Geraldine ve Salome ile.
Sonra ruhu ve cazları “Deneyim ve Acts” (1973) ile birleştirmeden ve büyük bir yeni yeteneğin gelişini birleştirmeden önce bir dizi caz sanatçısıyla oynadı.
Sonra neredeyse kayboldu. Sonny Rollins ve Horace Silver gibi caz sanatçılarıyla çalıştı ve Avrupa'da uzun süre geçirdi.
1996 yılına kadar bir sonraki solo albümünü Amerika Birleşik Devletleri'nde “Ballads, Blues & Bey” de yayınladı. O zamana kadar, endüstri onu büyük ölçüde unutmuştu – 25 plak şirketi, küçük bir caz etiketi olan kanıtlardan önce onu reddetti. (1991'de bir Yugoslav etiketi olan Jazzette'de “Time Grow” başlıklı bir albüm kaydetti.)
“Balladlar” bir başarıydı ve kariyer -renisansanlığa yol açtı. Bay Bey, ses alanlarının hiçbirini kaybetmemişti; Eğer sesi hiç pürüzsüz bir patine almıştı. Önümüzdeki 18 yıl içinde yedi albüm daha yayınladı, iki Grammy adaylığı aldı ve Global Jazz Club yarış pistinin ayrılmaz bir parçası oldu.
1999'da Philadelphia Inquirer'a “Dikkat şaşırtıcı değil çünkü bunu hak ettiğimi düşünüyorum” dedi.
Andrew Wideman Bey Jr. 28 Ekim 1939'da Newark'ta doğdu. Andrew Wideman'da doğan bir pencere yıkama sistemi olan babası, Amerika'nın Mağribi Bilim Damgası'nın destekçisiydi, İslam'ın bir dalı ve soyad olarak benimseme uygulamasını takip etti. Oğlu soyadını korudu, ancak babasının inancını paylaşmadı.
Annesi Victoria (Johnson) Wideman, Andy ve sekiz büyük kardeşini gösterdi.
Kız kardeşi Geraldine (Bey) de Haas tarafından hayatta kaldı.
3 yaşında, Andy zaten boogie-wogie piyano çalmayı öğretti ve 8 yaşında saksofoncu Hank Mobley şovlarının yanında şarkı söyledi. Newark çevresindeki yerlerde şarkıları plak şirketlerinin dikkatini çekti ve 1952'de 13 yaşındayken ilk solo albümü “Mamas Little Boy's The Blues” i yayınladı.
Kuşkusuz mobil yetenekler tarafından yeteneklidi, ama aynı zamanda şarkıcı Sarah Vaughan ve saksafoncu Wayne Shorter gibi caz yıldızları üreten Newark'ta müzikal bir aile ve dar bir toplulukla çevriliydi.
Bay Bey, yüksek ses alanını Vaughan ve Nat King Cole'a doğru modellemesine rağmen, onlarca yıllık kız kardeşlerinin yanındaki koşusuna bağladı.
2001 yılında St. Louis Post Dispatch'a verdiği demeçte, “Karşılaştırmalardan asla bıkmazdım.” Dedi.
“Ballads, Blues & Bey” in serbest bırakılmasından kısa bir süre önce Bay Bey, eşcinsel olduğunu açıkladı. Cinselliğini hiç saklamamıştı, ancak HIV pozitif olduğunu öğrendikten sonra onu yayınlamaya karar verdi.
Bir bakıma, cinselliği sadece siyah bir erkek şarkıcı ve yaşlı bir şarkıcı olarak benzersizliğini giydi. Yaşının başarılarını daha ikna edici hale getirdiğini söyledi.
2005 yılında Südflorida Sunlight'a verdiği demeçte, “Birine bir şeye inanmasını istiyorsanız, bir şekilde kendinizi orada maruz bırakmanız gerekiyor,” dedi.
Yeğeni Darius de Haas bir emeklilik evinde ölümü doğruladı.
Bay Bey'in cazdaki hayatı, Newark'ta ve Manhattan'daki Apollo Tiyatrosu'nda şarkı söyleyen bir çocuk dahisi olarak ilk günlerinden, eski on yılında aktif olarak tutulan albümlere ve uzun turlara kadar 60 yıldan fazla bir süredir kapsadı.
Sadece sesinin ve uzman kontrolünün erişimi şaşırdı. Sadece derin bir baritondan gevrek bir tenora tırmanmakla kalmaz, aynı zamanda ritmin önüne atlarken veya arkasındaki bir sürünmeye yavaşlarken ve hatta kişisel damgasını verir.
Tipik bir şovda, bas ve davullarla birlikte şarkı söylemeye ve piyano çalmaya başlayabilir, daha sonra aralarında, bazen piyano ve bazen sadece piyano olmadan geçiş yaparlar.
70'lerde uzun bir süre bile, Bay Bey, bebek yüzünü karakteristik domuz şapkası altında yansıtan komuta, ikna edici bir sese sahipti, bu da onu yıllarından daha genç görünmesini sağladı.
Nadirlik, Jazz'ı söyleyen siyah bir adamdı, kadınların Frank Sinatra ve Tony Bennett gibi beyaz şarkıcıların yanında uzun zamandır egemen olduğu bir alan.
2001 yılında Pittsburgh Post-Gazette'e verdiği demeçte, “Birçok erkek ballad söylemek istemiyor çünkü savunmasızlıklarını ortaya koyuyorlar” dedi. “Görünüşe göre erkek şarkıcılar bir sayfanın bir şarkıcı gösterebileceğini göstermemeli.
Bay Bey, cazın çok ötesine geçti ve standartlar veya kendi besteleri olsun, Blues, R&B ve Soul'a geçti. Kariyerinin ilerleyen saatlerinde İngiliz Volkrock müzisyeni Nick Drake tarafından “River Man” (1969) çoğaltılmasıyla tanındı.
Birbiri ardına dört kariyer olduğunu söylemeyi severdi. Önce solo çocuk oyuncusu olarak, o zaman Andy ve Bey Sisters'ın üçte biri olarak kız kardeşleri Geraldine ve Salome ile.
Sonra ruhu ve cazları “Deneyim ve Acts” (1973) ile birleştirmeden ve büyük bir yeni yeteneğin gelişini birleştirmeden önce bir dizi caz sanatçısıyla oynadı.
Sonra neredeyse kayboldu. Sonny Rollins ve Horace Silver gibi caz sanatçılarıyla çalıştı ve Avrupa'da uzun süre geçirdi.
1996 yılına kadar bir sonraki solo albümünü Amerika Birleşik Devletleri'nde “Ballads, Blues & Bey” de yayınladı. O zamana kadar, endüstri onu büyük ölçüde unutmuştu – 25 plak şirketi, küçük bir caz etiketi olan kanıtlardan önce onu reddetti. (1991'de bir Yugoslav etiketi olan Jazzette'de “Time Grow” başlıklı bir albüm kaydetti.)
“Balladlar” bir başarıydı ve kariyer -renisansanlığa yol açtı. Bay Bey, ses alanlarının hiçbirini kaybetmemişti; Eğer sesi hiç pürüzsüz bir patine almıştı. Önümüzdeki 18 yıl içinde yedi albüm daha yayınladı, iki Grammy adaylığı aldı ve Global Jazz Club yarış pistinin ayrılmaz bir parçası oldu.
1999'da Philadelphia Inquirer'a “Dikkat şaşırtıcı değil çünkü bunu hak ettiğimi düşünüyorum” dedi.
Andrew Wideman Bey Jr. 28 Ekim 1939'da Newark'ta doğdu. Andrew Wideman'da doğan bir pencere yıkama sistemi olan babası, Amerika'nın Mağribi Bilim Damgası'nın destekçisiydi, İslam'ın bir dalı ve soyad olarak benimseme uygulamasını takip etti. Oğlu soyadını korudu, ancak babasının inancını paylaşmadı.
Annesi Victoria (Johnson) Wideman, Andy ve sekiz büyük kardeşini gösterdi.
Kız kardeşi Geraldine (Bey) de Haas tarafından hayatta kaldı.
3 yaşında, Andy zaten boogie-wogie piyano çalmayı öğretti ve 8 yaşında saksofoncu Hank Mobley şovlarının yanında şarkı söyledi. Newark çevresindeki yerlerde şarkıları plak şirketlerinin dikkatini çekti ve 1952'de 13 yaşındayken ilk solo albümü “Mamas Little Boy's The Blues” i yayınladı.
Kuşkusuz mobil yetenekler tarafından yeteneklidi, ama aynı zamanda şarkıcı Sarah Vaughan ve saksafoncu Wayne Shorter gibi caz yıldızları üreten Newark'ta müzikal bir aile ve dar bir toplulukla çevriliydi.
Bay Bey, yüksek ses alanını Vaughan ve Nat King Cole'a doğru modellemesine rağmen, onlarca yıllık kız kardeşlerinin yanındaki koşusuna bağladı.
2001 yılında St. Louis Post Dispatch'a verdiği demeçte, “Karşılaştırmalardan asla bıkmazdım.” Dedi.
“Ballads, Blues & Bey” in serbest bırakılmasından kısa bir süre önce Bay Bey, eşcinsel olduğunu açıkladı. Cinselliğini hiç saklamamıştı, ancak HIV pozitif olduğunu öğrendikten sonra onu yayınlamaya karar verdi.
Bir bakıma, cinselliği sadece siyah bir erkek şarkıcı ve yaşlı bir şarkıcı olarak benzersizliğini giydi. Yaşının başarılarını daha ikna edici hale getirdiğini söyledi.
2005 yılında Südflorida Sunlight'a verdiği demeçte, “Birine bir şeye inanmasını istiyorsanız, bir şekilde kendinizi orada maruz bırakmanız gerekiyor,” dedi.