“Bush Mama” ve “Daughters of the Dust” gibi filmlerdeki büyüleyici çalışmaları, 1970'lerde Los Angeles'ta gerçekleşen entelektüel, deneysel ve son derece etkili siyahi sinema hareketinin tanımlanmasına yardımcı olan aktris Barbara O. Jones, 8 Nisan'da öldü. Dayton, Ohio'daki evi. 82 yaşındaydı.
Kardeşi Marlon Minor ölümü doğruladı ancak nedeninin henüz belirlenmediğini söyledi.
1970'lerin başlarından başlayarak, Hollywood'dan sadece birkaç mil uzakta, Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'ndeki bir nesil öğrenci, ticari film yapımcılığının birçok kinayesine karşı çıkan filmler yapmaya başladı.
Charles Burnett, Julie Dash ve Haile Gerima gibi gelişmekte olan film yapımcıları, özgün bir siyahi film dili arayışı içinde karmaşık senaryolardan ve doğrusal anlatılardan kaçındı. İşlerini hayata geçirmek için Bayan Jones gibi ana akımın oldukça dışında kalan aktörlere güvendiler.
Bayan Jones, bazı açılardan, sinema kariyeri arayışı içinde Orta Batı'dan taşınan tipik Los Angeles nakliydi. Oyunculuk dersleri aldı, ancak Hollywood'a dönmek yerine, UCLA film okulunu çevreleyen politik açıdan yüklü, estetik açıdan maceralı sahneye katıldı; film akademisyeni Clyde Taylor'ın “LA İsyanı” adını verdiği bir hareket.
Bay Gerima'nın Angela Davis'ten esinlenerek tutuklu bir aktivisti canlandırdığı “Direnişin Çocuğu” (1973) ve Bayan Gerima'nın “Bir Afrikalı Rahibenin Günlüğü” (1977) uyarlaması da dahil olmak üzere birçok kısa öğrenci filminde rol aldı. Alice Walker'ın kısa öyküsünden Dash.
Bir uzun metrajlı filmdeki ilk başrolünü Bay Gerima'nın “Bush Mama” (1979) filminde oynadı. Filmin hikayesi, siyah Amerikalıların düzenli olarak karşılaştığı ancak o zamanlar beyazperdede nadiren görülen hayal kırıklıklarıyla yüzleşen asılı siyah bir işçi olan Bayan Jones'un canlandırdığı Dorothy'nin günlük yaşamını konu alıyordu.
Bir sosyal hizmet görevlisi onu kürtaj olmaya çağırıyor. Arkadaşı TC asılsız suçlamalarla tutuklandı. Polis akıl hastası bir adamı gözlerinin önünde vuruyor. Yolda Dorothy, eve dönüp kızına saldıran beyaz bir polis memuru bulana kadar giderek daha radikalleşir. Öfkeye kapılıyor ve onu öldüresiye dövüyor.
Film kasıtlı olarak birbirinden kopuk ve kronolojik olarak atlıyor, ancak Bayan Jones'un cızırtılı performansıyla bir arada tutuluyor. Film Comment dergisi şunu yazdı: “Etkisi bazen şaşırtıcı, çoğunlukla sıradan ama her zaman güçlü.”
Filmin çoğunda Dorothy şık bir peruk ve muhafazakar kıyafetler giyiyor, ancak filmin sonunda, çocuklu ve makineli tüfekli siyah bir kadını tasvir eden bir posterin önünde dururken doğal bukleleri ortaya çıkıyor.
Kameraya “Peruk kafamdan çıktı, TC” dedi. “Peruk benim kafamdan.”
Bayan Jones televizyonda çalıştı ve 1970'lerin diğer filmlerinde küçük roller üstlendi; genellikle Barbarao, Barbara-O ve Barbara O sahne adlarıyla göründü. Yaptığı çalışmalar arasında Black Chariot (1971) ve Julie Christie'nin başrol oynadığı 1977 yapımı bilim kurgu korku filmi Demon Seed yer aldı.
Daha önce köleleştirilmiş bir adamın karısını canlandırdığı ve ABD senatörü olan Muhammed Ali'nin canlandırdığı 1979 mini dizisi “Özgürlük Yolu”nda daha büyük bir rol oynadı.
Bayan Jones'un son büyük başarısı belki de onun en başarılı ve en önemli başarısıydı. Bayan Dash'in “Tozun Kızları” (1991) filminde, güneydoğu kıyısındaki Gullah halkı arasında büyüyen ve modern dünyanın baskı ve çekişmeleriyle mücadele eden bir aileye geri dönen eski bir fahişe olan Sarı Mary'yi canlandırdı. Film daha sonra yönetmen Ava DuVernay'i ve Beyoncé'nin aynı adlı albümüne eşlik eden 2016 yapımı müzikal filmi “Limonata”nın yaratıcılarını etkiledi.
Bayan Dash bir telefon görüşmesinde “O bir bukalemundu” dedi. “Her rolü üstlenebilir”
Barbara Olivia Minor, 6 Aralık 1941'de Asheville, Kuzey Carolina'da doğdu. Babası Samuel bir otomobil tamircisiydi ve annesi Alberta (Robinson) Minor, lisede işletme dersleri veriyordu.
Dayton'daki Wright Devlet Üniversitesi'nden konuşma ve tiyatro alanında lisans derecesi ve Antakya Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesi aldı.
Dayton'ın ilk siyahi radyosu olan WDAO'da disk jokeyi olarak çalıştı.
Dayton'da radyo sunucusu olarak çalıştı ve Antioch College'a gitti ancak mezun olmadı. 1959'da William Jones ile evlendi. 1968'de, Los Angeles'a taşınmadan kısa bir süre önce boşandılar. 1971'de Robert Price'la evlendi.
Bayan Jones'un hayatta kalanları arasında erkek kardeşi Marlon'un yanı sıra çocukları Makini Jones, Mshinda Jones ve Dhati Price; beş torun; büyük bir torun; ve başka bir erkek kardeş, Raymond.
Onlarca yıllık bir sinema kariyerinin ardından Bayan Jones, çabalarını maneviyat ve sağlıklı yaşamı teşvik etmeye odakladı. Ülke genelindeki gruplar için kardeş şifa ritüelleri geliştirdi ve uyguladı. Ayrıca uzun süre sessizlik yemini etti.
Bunun “en sevdiğim manevi uygulama, hayatı duymanın güzel bir yolu” olduğunu söyledi.
Kardeşi Marlon Minor ölümü doğruladı ancak nedeninin henüz belirlenmediğini söyledi.
1970'lerin başlarından başlayarak, Hollywood'dan sadece birkaç mil uzakta, Los Angeles Kaliforniya Üniversitesi'ndeki bir nesil öğrenci, ticari film yapımcılığının birçok kinayesine karşı çıkan filmler yapmaya başladı.
Charles Burnett, Julie Dash ve Haile Gerima gibi gelişmekte olan film yapımcıları, özgün bir siyahi film dili arayışı içinde karmaşık senaryolardan ve doğrusal anlatılardan kaçındı. İşlerini hayata geçirmek için Bayan Jones gibi ana akımın oldukça dışında kalan aktörlere güvendiler.
Bayan Jones, bazı açılardan, sinema kariyeri arayışı içinde Orta Batı'dan taşınan tipik Los Angeles nakliydi. Oyunculuk dersleri aldı, ancak Hollywood'a dönmek yerine, UCLA film okulunu çevreleyen politik açıdan yüklü, estetik açıdan maceralı sahneye katıldı; film akademisyeni Clyde Taylor'ın “LA İsyanı” adını verdiği bir hareket.
Bay Gerima'nın Angela Davis'ten esinlenerek tutuklu bir aktivisti canlandırdığı “Direnişin Çocuğu” (1973) ve Bayan Gerima'nın “Bir Afrikalı Rahibenin Günlüğü” (1977) uyarlaması da dahil olmak üzere birçok kısa öğrenci filminde rol aldı. Alice Walker'ın kısa öyküsünden Dash.
Bir uzun metrajlı filmdeki ilk başrolünü Bay Gerima'nın “Bush Mama” (1979) filminde oynadı. Filmin hikayesi, siyah Amerikalıların düzenli olarak karşılaştığı ancak o zamanlar beyazperdede nadiren görülen hayal kırıklıklarıyla yüzleşen asılı siyah bir işçi olan Bayan Jones'un canlandırdığı Dorothy'nin günlük yaşamını konu alıyordu.
Bir sosyal hizmet görevlisi onu kürtaj olmaya çağırıyor. Arkadaşı TC asılsız suçlamalarla tutuklandı. Polis akıl hastası bir adamı gözlerinin önünde vuruyor. Yolda Dorothy, eve dönüp kızına saldıran beyaz bir polis memuru bulana kadar giderek daha radikalleşir. Öfkeye kapılıyor ve onu öldüresiye dövüyor.
Film kasıtlı olarak birbirinden kopuk ve kronolojik olarak atlıyor, ancak Bayan Jones'un cızırtılı performansıyla bir arada tutuluyor. Film Comment dergisi şunu yazdı: “Etkisi bazen şaşırtıcı, çoğunlukla sıradan ama her zaman güçlü.”
Filmin çoğunda Dorothy şık bir peruk ve muhafazakar kıyafetler giyiyor, ancak filmin sonunda, çocuklu ve makineli tüfekli siyah bir kadını tasvir eden bir posterin önünde dururken doğal bukleleri ortaya çıkıyor.
Kameraya “Peruk kafamdan çıktı, TC” dedi. “Peruk benim kafamdan.”
Bayan Jones televizyonda çalıştı ve 1970'lerin diğer filmlerinde küçük roller üstlendi; genellikle Barbarao, Barbara-O ve Barbara O sahne adlarıyla göründü. Yaptığı çalışmalar arasında Black Chariot (1971) ve Julie Christie'nin başrol oynadığı 1977 yapımı bilim kurgu korku filmi Demon Seed yer aldı.
Daha önce köleleştirilmiş bir adamın karısını canlandırdığı ve ABD senatörü olan Muhammed Ali'nin canlandırdığı 1979 mini dizisi “Özgürlük Yolu”nda daha büyük bir rol oynadı.
Bayan Jones'un son büyük başarısı belki de onun en başarılı ve en önemli başarısıydı. Bayan Dash'in “Tozun Kızları” (1991) filminde, güneydoğu kıyısındaki Gullah halkı arasında büyüyen ve modern dünyanın baskı ve çekişmeleriyle mücadele eden bir aileye geri dönen eski bir fahişe olan Sarı Mary'yi canlandırdı. Film daha sonra yönetmen Ava DuVernay'i ve Beyoncé'nin aynı adlı albümüne eşlik eden 2016 yapımı müzikal filmi “Limonata”nın yaratıcılarını etkiledi.
Bayan Dash bir telefon görüşmesinde “O bir bukalemundu” dedi. “Her rolü üstlenebilir”
Barbara Olivia Minor, 6 Aralık 1941'de Asheville, Kuzey Carolina'da doğdu. Babası Samuel bir otomobil tamircisiydi ve annesi Alberta (Robinson) Minor, lisede işletme dersleri veriyordu.
Dayton'daki Wright Devlet Üniversitesi'nden konuşma ve tiyatro alanında lisans derecesi ve Antakya Üniversitesi'nden yüksek lisans derecesi aldı.
Dayton'ın ilk siyahi radyosu olan WDAO'da disk jokeyi olarak çalıştı.
Dayton'da radyo sunucusu olarak çalıştı ve Antioch College'a gitti ancak mezun olmadı. 1959'da William Jones ile evlendi. 1968'de, Los Angeles'a taşınmadan kısa bir süre önce boşandılar. 1971'de Robert Price'la evlendi.
Bayan Jones'un hayatta kalanları arasında erkek kardeşi Marlon'un yanı sıra çocukları Makini Jones, Mshinda Jones ve Dhati Price; beş torun; büyük bir torun; ve başka bir erkek kardeş, Raymond.
Onlarca yıllık bir sinema kariyerinin ardından Bayan Jones, çabalarını maneviyat ve sağlıklı yaşamı teşvik etmeye odakladı. Ülke genelindeki gruplar için kardeş şifa ritüelleri geliştirdi ve uyguladı. Ayrıca uzun süre sessizlik yemini etti.
Bunun “en sevdiğim manevi uygulama, hayatı duymanın güzel bir yolu” olduğunu söyledi.