Geographies of Solitude’un jeneriği, filmin konusu olan doğa bilimci Zoe Lucas ile birlikte yapıldığını belirtiyor. Ancak yönetmen Jacquelyn Mills, bu deneysel belgesele -yarı doğa filmi, yarı biyografik portre- ortamla bir işbirliği de diyebilirdi. Anakara Nova Scotia’nın 100 mil açığındaki dar, vahşi bir kara şeridi olan Sable Adası’nda çekilen film, manzaraya alışılmadık derecede doğrudan bir yaklaşım getiriyor.
“Yalnızlık Coğrafyaları”, doğal unsurların yanı sıra ortamın unsurlarını da ele alır. Aynı zamanda görüntü yönetmeni ve editör olarak da görev yapan Mills, avangart film yapımcısı Stan Brakhage’nin çalışmasına benzeyen kısa öyküler içeriyor. Yıldız ışığına maruz kalan ve alglerde gelişen filmler izliyoruz veya adanın Calosoma böceğinden gelen elektrotların ürettiği müziği dinliyoruz.
Sable Adası’na ilk kez 1971’de gelen Lucas, onlarca yılını atlarını, foklarını, kuşlarını ve böceklerini kapsamlı bir şekilde kataloglamakla geçirdi. Gözden kaçan türleri bulmaktan bahseden bir dış ses klibinde duyulabilir. Adanın konumu ayrıca Kuzeybatı Atlantik’teki kirliliğin izlenmesine yardımcı olur. Endişe verici bir şekilde, yıkanan balonların türüne göre hangi tatil olduğunu anlayabileceğinizi söylüyor.
Görünüşe göre adanın tek insan sakini olan Lucas, Mills’i bölgenin yaşam döngüleriyle tanıştırıyor, bir atın karkasının bir kısmını kaldırarak onunla beslenen böcekleri gösteriyor veya az miktarda çöpün bile bir kumul kutusunun büyümesini nasıl tetiklediğini açıklıyor. Yine de Yalnızlığın Coğrafyaları’nın en büyük değeri, asla tartışmacı hissetmemesidir: bir ekoloji dersini ve asil, kararlı, kararlı bir arayışın açıklamasını sanata dönüştürür.
Yalnızlığın Coğrafyaları
Oylanmamış. Süre: 1 saat 43 dakika. Tiyatrolarda.
“Yalnızlık Coğrafyaları”, doğal unsurların yanı sıra ortamın unsurlarını da ele alır. Aynı zamanda görüntü yönetmeni ve editör olarak da görev yapan Mills, avangart film yapımcısı Stan Brakhage’nin çalışmasına benzeyen kısa öyküler içeriyor. Yıldız ışığına maruz kalan ve alglerde gelişen filmler izliyoruz veya adanın Calosoma böceğinden gelen elektrotların ürettiği müziği dinliyoruz.
Sable Adası’na ilk kez 1971’de gelen Lucas, onlarca yılını atlarını, foklarını, kuşlarını ve böceklerini kapsamlı bir şekilde kataloglamakla geçirdi. Gözden kaçan türleri bulmaktan bahseden bir dış ses klibinde duyulabilir. Adanın konumu ayrıca Kuzeybatı Atlantik’teki kirliliğin izlenmesine yardımcı olur. Endişe verici bir şekilde, yıkanan balonların türüne göre hangi tatil olduğunu anlayabileceğinizi söylüyor.
Görünüşe göre adanın tek insan sakini olan Lucas, Mills’i bölgenin yaşam döngüleriyle tanıştırıyor, bir atın karkasının bir kısmını kaldırarak onunla beslenen böcekleri gösteriyor veya az miktarda çöpün bile bir kumul kutusunun büyümesini nasıl tetiklediğini açıklıyor. Yine de Yalnızlığın Coğrafyaları’nın en büyük değeri, asla tartışmacı hissetmemesidir: bir ekoloji dersini ve asil, kararlı, kararlı bir arayışın açıklamasını sanata dönüştürür.
Yalnızlığın Coğrafyaları
Oylanmamış. Süre: 1 saat 43 dakika. Tiyatrolarda.