“Threepenny Operası” ilkbaharda New York'a dönerse, Brooklyn Müzik Akademisi'ne aşırı kızartılmış bir ziyaretse, bazı nedenlerden dolayı dikkat çekici olacaktır.
Bir kere, bir dönüş olacak. “Threepenny”, Weimarer döneminin kültürünün bir eseri olan Berlin'de doğmuş olsa da, Kurt Weill'in müziği ve Bertolt Brecht ve Elisabeth Hauptmann'ın metinleri ile yüzyılın ortasında bir pop kültürü seviyesinde bir canlanma vardı. Fenomen Broadway 1954'te yeniden canlandı.
Ve Brecht tarafından kurulan ve hala 1928'de “Threepenny” prömiyeri yaptığı tiyatrodan çalışıyor. Grup New York Productions'a güven.
BAM ve St. Ann's Warehouse tarafından 3 Nisan'dan itibaren 6 Nisan Kosky'yi görmek için sunulan “Threepenny” tarafından yönetilen en önemli şey.
Her ne kadar 58 yaşındaki Kosky, 1927'de şirketle işbirliği olan “Sihirli Flüt” üretimi 2019'da çoğunlukla Mozart Festivali olduğunda, “Threepenny” Pure Be'nin ilk şovu olacak. Şok olmalı, çünkü Kosky bugün Avrupa'da çalışan eğlence yönetmenlerinden bahsetmiyorum bile, en yoğun ve en parlak olanlardan biri.
Tiyatroda yönetmen Ve Opera. Çalışmaları Broadway'e ve büyükşehir operasına kolayca sığabilir, zeka ve gösteri arasında iki yeni hayata nefes alacak bir denge ile. Bu “üç -kabin”, New York'ta seyirciyi kazanması için bir fırsat olacak. Impresarios izleyecek mi?
Avustralya'da doğan Kosky, kendisini “eşcinsel Yahudi kanguru” olarak tanımladı. Büyükanne ve büyükbabaları Budapeşte ve Belarus'un shtetls'inden gelen Avrupa nakli idi. Macaristan'dan büyükannesi ona Operetta'ya bir sevgi getirdi, “ve perde, merhaba!” Ve “ve Perde Up” adlı kitabında yazdı, merhaba! “Ve tür veya hiyerarşi düşünmeden müzikaller.
Onun için “Sihirli Flüt” “Müzikalin Ana Gemisi” idi. Mahler'in senfonileri sanat ve “Simpsons” idi. Büyüdüğünde ve tiyatroda görünmeye ve sonra liderlik etmeye başladığında, sanatına diğer iki kültürel eser tarafından memnuniyetle anlatıldı: Kafkas ve “Muppets” yazmak.
En azından kafasında o kadar farklı değildiler. Birkaç Kafka hikayesi hayvanları konuşma ile ilgilidir ve Kermit'in sonsuz dövüşünde gösterinizi korumak için bazı Kafkaesque var. Her ikisi de, Kosky'yi anılarında yazdı, Yidiş Tiyatrosu'nu anıyor; Fozzie Bear bile bir tür üzücü Yahudi palyaçosu. “Muppets” i, Bayan Piggy'nin Rudolf Nureyev ile buhar banyosunda flört eden hüküm süren drag kraliçesi ve eşcinsel bir “Max Reinhardt, Charlie Chaplin ile tanıştığı” hüküm süren drag kraliçesi olarak gördü.
Kosky'nin estetiğinin Kafka ve “Muppets” olduğunu söylemesi sansasyoneldir, ancak yapımlarını akılda tuttuklarında tam olarak. Şovlarında genellikle rüyalarda gelişen bir gerçekçilik izi yoktur. Bir odada bir duvarı olamaz; Komedi mantıksız kabus olabilir; Hayat sadece sonsuz bir çeşitlilik olabilir.
Kosky'nin kariyeri Avrupa'da çiçek açmadan önce Avustralya'da ve Viyana'daki Schauspielhaus'un ve Berlin'deki çizgi roman operasında çiçek açtı. (Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde de şampiyonları vardı. Met, 2020'de 2020'de Prokofiev'in “Feure Angel” üretimini ithal etmeyi planlamıştı. Bu yüzden zayıf prodüksiyonları hala tiyatro gibi iyi çalışıyor.
Eğer hiç ise, bu onun stagings yoluyla ipliktir. Bazıları maksimum ve diğer minimalisttir, ancak herkes tiyatrodur, bu da Avrupa'daki meslektaşlarında her zaman böyle değildir. Ve cesur renkler gibi bir Kosky şovu görsel plakalar verirken, çalışmaları hassasiyetleri, kapsamlı, ayrıntılı örneklerden gelen organik özgürlük ile tanınabilir.
En iyi yönetmenler gibi Kosky de farklı başlıkların farklı görünümler ve dramatik jestler gerektirdiğini biliyor. Kitabında “Tosca” nı “kalın yağlı boya ve geniş bir fırça” gerektiren bir opera olarak tanımlarken, Mozart veya Janacek'ten bir şey “ince bir fırça” gerektirir. Repertuardaki en geniş ekranlardan biri, Kosky'nin Bayreuth Festivali'nde 2017'yi sahnelediği Wagner'in “Nürnberg Meisersinger”.
“Meisersinger” dört buçuk saatten fazla müzik içeriyor, tuzaklar: komedi, romantizm, anti -semitik tropikler ve son birkaç dakikada karanlık bir milliyetçi dönüş. Wagner tarafından kurulan ve en azından Hitler tarafından popüler bir opera hedefi olarak değil, karmaşık tarihin bagajını içeren Bayreuth'da sahnelenmek daha da zor.
Kosky tüm bu kafaya hitap etti. İlk eylemi Wagner'in evi Wahnfried'in bir kopyasına koydu, burada bestecinin oynadığı ve opera sonuçlarını çaldığı bilindiği biliniyordu. Kosky bu toplantılardan birini takip etti, “Meisersinger” karakterleri Cosima Wagner ve babası Franz Liszt gibi gerçek, tarihi insanlar tarafından tasvir edildi. Wagner'in Newfoundland köpeklerini bile aldı.
İlk başta Kosky için set tasarımı alışılmadık derecede gerçekçiydi. Bununla birlikte, ilk eylemin sonunda, Nürnberg sınavlarında nispeten serin mahkeme salonunu ortaya çıkarmak için duvarlar yükseltildi. Wagner'in libretto'sunda, ikinci eylem, bir yanlış anlama ve bir tür Yahudi yabancı olarak kodlanan bilgiçlik bir kötü adam olan Beckmesser karakterine saldırı tarafından tetiklenen komedi ayaklanmasıyla kapanıyor. Kosky'nin sahnelemesinde mizah vardı, ama yerini aniden bir pogrom gibi görünen korku aldı.
Tiyatrodaki herkesin, bir Macy'nin Şükran Günü Geçit Töreni gibi sahnede şişirilen “Ebedi Yahudi” na dayanan muazzam bir anti -Semitik karikatür gibi hissettiğini hissetti. Boşaltıldığında ve perde kapatıldığında, izleyiciye bir saatlik mola için bir provokasyon verildi.
Milliyetçi son için Kosky, Hans Sachs'ın “kutsal Alman sanatı” hakkındaki monologunu sanki Nürnberg'de söylüyormuş gibi ve mahkeme salonu boşaltıldığında yumruklarını mahkumiyetle sallıyor ve Fellini benzeri bir orkestra bırakılırken yalnız bırakıldı. Siyah kravat tezahürat finalini oynamak için sahneye çıktı. Aldatma mı yoksa zafer miydi? Seyirciye karar verildi, jüri milletvekili.
Opera gibi, Kosky'nin sahnelemesi de kolay değildi. Ama açık, komik ama korkunç, keyifli ve sonra acilen oldu.
Güçlü görüntülerle benzer etkiler elde etti. 2022'de Salzburg Festivali'nde Janacek'in “Kat'a Kabanova” yapımında, operanın trajedisi hem sadece bir aşamada hem de yüzlerce mankenden önce gelişti, böylece sırt harekete geçti. Bununla birlikte, Komische Oper'den ortaya çıkan “Fids On the Çatı” nın eylemi, bir yığıntan dolaplara ve ahşap mobilyalara karşılık gelen Chicago'nun lirik operasına gitti.
“Fiddler”, Kosky'nin Opera, Operetta ve Müzik Tiyatrosu için Berlin'de tek elden bir dükkan olan Kosky'yi çizgi romanda sahnelediği tek müzikalden başka bir şey değil. Orada geçirdiği süre boyunca 2022'de “Barrie Koskys All Singing, All-Dancing Jiddish Revue” adlı çılgın, üç saatlik bir gösteri ile sona erdi. Kalman.
Kosky çizgi roman operasında yönlendirmeye devam ediyor ve orada 5 müzikal tırmanma planının ortasında. Broadway'e geldiğinde “La Cage Aux Folles” ile kaydırma tedavisinde başladı ve Fosse klişeleri olmayan ve ağır bir şekilde göz kamaştırmasında “Chicago” ile devam etti. Geçen sonbaharda, Londra da dahil olmak üzere kentsel çürüme resimlerine karşı gelişmeden önce başlangıçta bir Viktorya dönemi oyuncak tiyatrosunda bulunmuş gibi görünen “Sweeney Todd” a başkanlık etti. Bütün bunlar New York'taki en küçük meslektaşlarından daha iyiydi.
2021'de ünlü Berlin -Edensble'daki “Threepenny” yönü, Bayreuth'daki “Meisersinger” işine benzer bir baskıya sahipti. Serin, hantal üretimi Robert Wilson'ın yerini aldı ve sevgili ama kusurlu bir çalışma olan “Threepenny” zor. Çoğu zaman modern mizahlık yapımları sıkışır ve sanki “kabare” gibi Sleaze'yi etkiler.
Ancak “Threepenny”, Brecht ve Hauptmann'ın senaryosunun dikenleri ile onları çarpmadan önce Weill'in Earwig melodileri tarafından baştan çıkarılan kirli komik ve tehlikeli eğlenceli ve cesur bir izleyicidir. Kosky, çoğu yönetmenden daha fazla, sahnelemesinde polifonik yapısı için tepki verir, bu da etrafta hareket eder, malzemeyi tekrarlar ve şovu hızlı ve hafif bir el ile hareket ettirir ve alt metnin parlak olmasını sağlar.
Kosky'nin yaklaşımı, tiyatronun tedarikçisi olarak tiyatronun tedarikçisi olarak kasıtlı olarak yetiştirilen insanlar için kutsal görünebilir. Ama onun affedilebilirliğinde, şovmenliği, “üç -kabin”, olması gereken endişe verici büyüyü kullanıyor. Sadece ışıklar yükseldiğinde ve gülümsemelerini rahatlatmaya başladıklarında, sadece Mack the Messer adlı narsisistik bir katili tezahürat ettiklerini fark ederler.
Bir kere, bir dönüş olacak. “Threepenny”, Weimarer döneminin kültürünün bir eseri olan Berlin'de doğmuş olsa da, Kurt Weill'in müziği ve Bertolt Brecht ve Elisabeth Hauptmann'ın metinleri ile yüzyılın ortasında bir pop kültürü seviyesinde bir canlanma vardı. Fenomen Broadway 1954'te yeniden canlandı.
Ve Brecht tarafından kurulan ve hala 1928'de “Threepenny” prömiyeri yaptığı tiyatrodan çalışıyor. Grup New York Productions'a güven.
BAM ve St. Ann's Warehouse tarafından 3 Nisan'dan itibaren 6 Nisan Kosky'yi görmek için sunulan “Threepenny” tarafından yönetilen en önemli şey.
Her ne kadar 58 yaşındaki Kosky, 1927'de şirketle işbirliği olan “Sihirli Flüt” üretimi 2019'da çoğunlukla Mozart Festivali olduğunda, “Threepenny” Pure Be'nin ilk şovu olacak. Şok olmalı, çünkü Kosky bugün Avrupa'da çalışan eğlence yönetmenlerinden bahsetmiyorum bile, en yoğun ve en parlak olanlardan biri.
Tiyatroda yönetmen Ve Opera. Çalışmaları Broadway'e ve büyükşehir operasına kolayca sığabilir, zeka ve gösteri arasında iki yeni hayata nefes alacak bir denge ile. Bu “üç -kabin”, New York'ta seyirciyi kazanması için bir fırsat olacak. Impresarios izleyecek mi?
Avustralya'da doğan Kosky, kendisini “eşcinsel Yahudi kanguru” olarak tanımladı. Büyükanne ve büyükbabaları Budapeşte ve Belarus'un shtetls'inden gelen Avrupa nakli idi. Macaristan'dan büyükannesi ona Operetta'ya bir sevgi getirdi, “ve perde, merhaba!” Ve “ve Perde Up” adlı kitabında yazdı, merhaba! “Ve tür veya hiyerarşi düşünmeden müzikaller.
Onun için “Sihirli Flüt” “Müzikalin Ana Gemisi” idi. Mahler'in senfonileri sanat ve “Simpsons” idi. Büyüdüğünde ve tiyatroda görünmeye ve sonra liderlik etmeye başladığında, sanatına diğer iki kültürel eser tarafından memnuniyetle anlatıldı: Kafkas ve “Muppets” yazmak.
En azından kafasında o kadar farklı değildiler. Birkaç Kafka hikayesi hayvanları konuşma ile ilgilidir ve Kermit'in sonsuz dövüşünde gösterinizi korumak için bazı Kafkaesque var. Her ikisi de, Kosky'yi anılarında yazdı, Yidiş Tiyatrosu'nu anıyor; Fozzie Bear bile bir tür üzücü Yahudi palyaçosu. “Muppets” i, Bayan Piggy'nin Rudolf Nureyev ile buhar banyosunda flört eden hüküm süren drag kraliçesi ve eşcinsel bir “Max Reinhardt, Charlie Chaplin ile tanıştığı” hüküm süren drag kraliçesi olarak gördü.
Kosky'nin estetiğinin Kafka ve “Muppets” olduğunu söylemesi sansasyoneldir, ancak yapımlarını akılda tuttuklarında tam olarak. Şovlarında genellikle rüyalarda gelişen bir gerçekçilik izi yoktur. Bir odada bir duvarı olamaz; Komedi mantıksız kabus olabilir; Hayat sadece sonsuz bir çeşitlilik olabilir.
Kosky'nin kariyeri Avrupa'da çiçek açmadan önce Avustralya'da ve Viyana'daki Schauspielhaus'un ve Berlin'deki çizgi roman operasında çiçek açtı. (Ayrıca Amerika Birleşik Devletleri'nde de şampiyonları vardı. Met, 2020'de 2020'de Prokofiev'in “Feure Angel” üretimini ithal etmeyi planlamıştı. Bu yüzden zayıf prodüksiyonları hala tiyatro gibi iyi çalışıyor.
Eğer hiç ise, bu onun stagings yoluyla ipliktir. Bazıları maksimum ve diğer minimalisttir, ancak herkes tiyatrodur, bu da Avrupa'daki meslektaşlarında her zaman böyle değildir. Ve cesur renkler gibi bir Kosky şovu görsel plakalar verirken, çalışmaları hassasiyetleri, kapsamlı, ayrıntılı örneklerden gelen organik özgürlük ile tanınabilir.
En iyi yönetmenler gibi Kosky de farklı başlıkların farklı görünümler ve dramatik jestler gerektirdiğini biliyor. Kitabında “Tosca” nı “kalın yağlı boya ve geniş bir fırça” gerektiren bir opera olarak tanımlarken, Mozart veya Janacek'ten bir şey “ince bir fırça” gerektirir. Repertuardaki en geniş ekranlardan biri, Kosky'nin Bayreuth Festivali'nde 2017'yi sahnelediği Wagner'in “Nürnberg Meisersinger”.
“Meisersinger” dört buçuk saatten fazla müzik içeriyor, tuzaklar: komedi, romantizm, anti -semitik tropikler ve son birkaç dakikada karanlık bir milliyetçi dönüş. Wagner tarafından kurulan ve en azından Hitler tarafından popüler bir opera hedefi olarak değil, karmaşık tarihin bagajını içeren Bayreuth'da sahnelenmek daha da zor.
Kosky tüm bu kafaya hitap etti. İlk eylemi Wagner'in evi Wahnfried'in bir kopyasına koydu, burada bestecinin oynadığı ve opera sonuçlarını çaldığı bilindiği biliniyordu. Kosky bu toplantılardan birini takip etti, “Meisersinger” karakterleri Cosima Wagner ve babası Franz Liszt gibi gerçek, tarihi insanlar tarafından tasvir edildi. Wagner'in Newfoundland köpeklerini bile aldı.
İlk başta Kosky için set tasarımı alışılmadık derecede gerçekçiydi. Bununla birlikte, ilk eylemin sonunda, Nürnberg sınavlarında nispeten serin mahkeme salonunu ortaya çıkarmak için duvarlar yükseltildi. Wagner'in libretto'sunda, ikinci eylem, bir yanlış anlama ve bir tür Yahudi yabancı olarak kodlanan bilgiçlik bir kötü adam olan Beckmesser karakterine saldırı tarafından tetiklenen komedi ayaklanmasıyla kapanıyor. Kosky'nin sahnelemesinde mizah vardı, ama yerini aniden bir pogrom gibi görünen korku aldı.
Tiyatrodaki herkesin, bir Macy'nin Şükran Günü Geçit Töreni gibi sahnede şişirilen “Ebedi Yahudi” na dayanan muazzam bir anti -Semitik karikatür gibi hissettiğini hissetti. Boşaltıldığında ve perde kapatıldığında, izleyiciye bir saatlik mola için bir provokasyon verildi.
Milliyetçi son için Kosky, Hans Sachs'ın “kutsal Alman sanatı” hakkındaki monologunu sanki Nürnberg'de söylüyormuş gibi ve mahkeme salonu boşaltıldığında yumruklarını mahkumiyetle sallıyor ve Fellini benzeri bir orkestra bırakılırken yalnız bırakıldı. Siyah kravat tezahürat finalini oynamak için sahneye çıktı. Aldatma mı yoksa zafer miydi? Seyirciye karar verildi, jüri milletvekili.
Opera gibi, Kosky'nin sahnelemesi de kolay değildi. Ama açık, komik ama korkunç, keyifli ve sonra acilen oldu.
Güçlü görüntülerle benzer etkiler elde etti. 2022'de Salzburg Festivali'nde Janacek'in “Kat'a Kabanova” yapımında, operanın trajedisi hem sadece bir aşamada hem de yüzlerce mankenden önce gelişti, böylece sırt harekete geçti. Bununla birlikte, Komische Oper'den ortaya çıkan “Fids On the Çatı” nın eylemi, bir yığıntan dolaplara ve ahşap mobilyalara karşılık gelen Chicago'nun lirik operasına gitti.
“Fiddler”, Kosky'nin Opera, Operetta ve Müzik Tiyatrosu için Berlin'de tek elden bir dükkan olan Kosky'yi çizgi romanda sahnelediği tek müzikalden başka bir şey değil. Orada geçirdiği süre boyunca 2022'de “Barrie Koskys All Singing, All-Dancing Jiddish Revue” adlı çılgın, üç saatlik bir gösteri ile sona erdi. Kalman.
Kosky çizgi roman operasında yönlendirmeye devam ediyor ve orada 5 müzikal tırmanma planının ortasında. Broadway'e geldiğinde “La Cage Aux Folles” ile kaydırma tedavisinde başladı ve Fosse klişeleri olmayan ve ağır bir şekilde göz kamaştırmasında “Chicago” ile devam etti. Geçen sonbaharda, Londra da dahil olmak üzere kentsel çürüme resimlerine karşı gelişmeden önce başlangıçta bir Viktorya dönemi oyuncak tiyatrosunda bulunmuş gibi görünen “Sweeney Todd” a başkanlık etti. Bütün bunlar New York'taki en küçük meslektaşlarından daha iyiydi.
2021'de ünlü Berlin -Edensble'daki “Threepenny” yönü, Bayreuth'daki “Meisersinger” işine benzer bir baskıya sahipti. Serin, hantal üretimi Robert Wilson'ın yerini aldı ve sevgili ama kusurlu bir çalışma olan “Threepenny” zor. Çoğu zaman modern mizahlık yapımları sıkışır ve sanki “kabare” gibi Sleaze'yi etkiler.
Ancak “Threepenny”, Brecht ve Hauptmann'ın senaryosunun dikenleri ile onları çarpmadan önce Weill'in Earwig melodileri tarafından baştan çıkarılan kirli komik ve tehlikeli eğlenceli ve cesur bir izleyicidir. Kosky, çoğu yönetmenden daha fazla, sahnelemesinde polifonik yapısı için tepki verir, bu da etrafta hareket eder, malzemeyi tekrarlar ve şovu hızlı ve hafif bir el ile hareket ettirir ve alt metnin parlak olmasını sağlar.
Kosky'nin yaklaşımı, tiyatronun tedarikçisi olarak tiyatronun tedarikçisi olarak kasıtlı olarak yetiştirilen insanlar için kutsal görünebilir. Ama onun affedilebilirliğinde, şovmenliği, “üç -kabin”, olması gereken endişe verici büyüyü kullanıyor. Sadece ışıklar yükseldiğinde ve gülümsemelerini rahatlatmaya başladıklarında, sadece Mack the Messer adlı narsisistik bir katili tezahürat ettiklerini fark ederler.