Martha Graham'ın asi ruhu, başka bir yaratıcı güç merkezinde asi bir ruh eşi buldu. Klasik eğitim almış bir dansçı, dünya çapında beğeni toplayan bir kayıt sanatçısı olarak tanınıyor. Su gibi hareket ediyor. Direk dansı da oldukça muhteşem. Bunlar FKA şubeleridir.
Perşembe günü Graham Company ile solo “Satyric Festival Song” (1932) ile dansçı olarak ilk kez sahneye çıkacak. “Dürüst olmak gerekirse benim için Grammy kazanmak gibi” dedi. “Grammy kazanıyormuşum gibi hissediyorum.”
Şirketin gala performansında FKA Twigs, Graham tarafından tasarlanan cesur ve grafik çizgili elbise kostümünü giyecek. Sanki yer yanıyormuş gibi havaya sıçrayacak. Vücudunu pürüzlü kenarlara bükecek ve bükecek. Ve başını eğerek, dans eden, anlamlı gözleriyle seyirciyi kızdıracak. Bu, Graham'ın Güneybatı Amerika'daki pueblolarda gözlemlediği ritüellerden, özellikle de dini törenler sırasında komik bir rahatlama görevi gören kachina figürlerinden ilham alan bir solo. Graham ayrıca ciddi ve dramatik kişiliğiyle de dalga geçti.
FKA Twigs, müziği türe meydan okuyan ve tüm çabalarında maceracı olan, büyük hayal gücüne sahip bir sanatçıdır. Yıllar boyunca videolarda ve performanslarda sergilediği göz kamaştırıcı, akıcı fiziği, aynı derecede korkusuz ve kıvraktır. FKA Twigs, Londra'dan yaptığı bir röportajda, “Benim başarı ve başarı değerlerim belki de diğer insanlarınkinden biraz farklı” dedi. Meslektaşlarının çoğu önümüzdeki iki hafta içinde Coachella'da olacak, “bu kesinlikle büyük bir onur” dedi. “Ama tüm hayatımı dans stüdyosunda geçirdim. Dans okulunda Martha Graham'ın tekniğini çalıştım. Genç bir dansçı olarak bu derse birçok kez katıldım.”
Ancak Graham şirketi bu tekniği araştırdığını bilmiyordu. Peki bu solo nasıl ortaya çıktı? Instagram adı verilen bu resmi olmayan dans ağı aracılığıyla.
Geçtiğimiz yıl şirket, Laurel Dalley Smith'in Londra'nın çeşitli yerlerinde “Satyric Festival Song” şarkısını seslendirdiği pandemi döneminden kalma bir video yayınladı. Bir Graham hayranı olarak FKA Twigs bunu yeniden yayınladı. Şirket kendisine doğrudan mesaj yoluyla teşekkür etti ve birlikte bir proje yapmasını önerdi. Grubun sanat yönetmeni Janet Eilber, “Bize hemen menajerinin iletişim bilgilerini gönderdi” dedi. Eilber, konuşma devam ederken topluluğun “Graham'ın solosuyla dans etmek ister mi?” diye sorduğunu söyledi.
Solo FKA şubeleriyle iyi gidiyor. Eilber, “'Satirik Festival Şarkısı'ndaki tutum biraz cilveli, tuhaf ve tuhaf” dedi. “Ve dördüncü duvarın kapalı olduğu birkaç Graham solosundan biri, yani bu küçük karakter temelde seyirciyle konuşuyor ve onlara istediğini yapıyor.”
Dalley Smith, FKA Twigs'e Londra'da solo ve bir dizi Graham egzersizi öğretti (ve FKA Twigs, New York'ta Graham Stüdyolarında bunun üzerinde çalışmaya devam edecek). Dalley Smith süreç hakkında “Bu sadece kesip yapıştırmak, eklemek, öğrenmek ve yapmak değildi” dedi. “Bu, birisinin yeni bir şey denediğinin farkına varmak, birisinin belirli bir yoldan gitmek istemediğini kabul etmek anlamına gelir.”
Sanatsal cesareti, Graham'ın bazı seçkin sözlerini akla getiriyor: 80 yıldan fazla bir süre önce çaresiz bir Agnes de Mille'ye şöyle demişti: “Açık olun ve sizi motive eden dürtülerin farkında olun.”
FKA şubeleri için kanal kalın. Kendini “cesur ve dinamik olmaya ve gerçekten sanat yapmaya” adadığını söyledi. “Ve demek istediğim Gerçekten Sanat yapmak. Kırmızı halıda gerçekten harika görünmekten, müzik videomda gerçekten çarpıcı olmaktan ya da bir radyo röportajında gerçekten kraliçe olmaktan bahsetmiyorum.
Bu fırsatlar için minnettar ama sanatsal mükemmellik onun için en önemli şey. “Öldüğümde ve son nefesimi verdiğimde şunu düşüneceğim: Hayatımla ne yaptım?” dedi. “Nazik olduğumu, çok çalıştığımı, mesleğime hizmet ettiğimi ve sanat yaptığımı söylemek istiyorum. Gelecek hafta antrenmanımı yapacağım.”
İşte sohbetimizden düzenlenmiş alıntılar.
Solo yapmanın nesini zorladınız?
Dayanıklılık. Gerçekten büyük sıçramalarla başlıyor. 22 yaşımdan beri atlamadım. [Laughs] Şu anda yaptığım danslarda bile, ister pole pozisyonunda olsun, ister çağdaş olsun, sahnede olsaydım art arda dokuz jeté yapmazdım.
Yani bir performansa gerçekten dokuz enerjik sıçramayla başlamak ve ardından güçlü kasılmalarla Martha Graham gibi çok kontrollü bir şekilde normal şekilde devam etmek mi? Bunun üzerinde çalışmam gerektiğini biliyorsun.
En doğal olarak ne geldi?
Solonun şakacılığı ve ifade. Gerçekten sevimli ve komik. Başını çeviriyorsun ve şöyle diyorsun: Beni mi izliyorsun? Bana bakma. Dikkatinizi talep edeceğim. Tamam, şimdi başka yere bak.
Dans eğitiminiz nedir?
Bale dansçısı olarak eğitim aldım. Çocukken tabiri caizse tam bir aptaldım. Pazartesiden cumartesiye, okuldan sonra dört saat boyunca dans pratiğine ve antrenmana giderken ödevimi arabada yapardım. Bunu 8 yaşımdan 16 yaşıma kadar yaptım. Daha sonra birkaç yıllığına vazgeçtim ve bir dans okuluna gitmek üzere Londra'ya taşındım. Bir müzik sanatçısı olarak yolculuğum aslında dans okuluna gitmek için Londra'ya taşınmayı içeriyordu.
Dürüst olmak gerekirse gerçekten tuhaf bir dans geçmişim var.
Nasıl olur?
Temel olarak profesyonel olarak dans etmeye 12-13 yaşlarımda başladım. ZooNation adında, sokak dansı ya da hip-hop temelli bir dans topluluğu olan, aynı zamanda çağdaş olmasına rağmen bir dans topluluğundaydım. Bunu yaptım ve ardından dans eğitimi aldım.
Daha sonra bir dans okuluna gitmek için Londra'ya taşındım ve okulu bırakmaya devam ettim. Ben 19-20 yaşlarındayken sorun neydi biliyor musun? Dans ederken doruğa biraz erken ulaştım.
Şarkı söylerken dans ediyorsun. Bu nasıl farklı?
Son birkaç yıldır gerçekten ne tür bir sanatçı olduğumu anlamaya çalışıyorum. Benim sektörümde, ister belirli miktarda yayın yapmak ister belirli ödülleri kazanmak olsun, belirli ödüller için çabalamak konusunda büyük bir baskı var. Martha Graham şirketinin bir rutini gerçekleştirmesiyle bunu manipüle edemezsiniz.
Bu saf işçiliktir. Bu saf bir uygulama ve ifadedir. Bu, günümüzde çok nadir görülen, sanatın en saf halidir. Dürüst olmak gerekirse, bu kariyerimde yaptığım en büyük şeylerden biri.
Neden?
Düz bir bacak taklidi yapamazsınız, bir dönüş taklidi yapamazsınız, bir performans taklidi yapamazsınız veya seyirciyi büyüleyemezsiniz. Ve bu benim için çok heyecan verici. Bu tamamen benim elimde. Ne olursa olsun gerçek olacak.
Normalde dans ettiğiniz danslarla karşılaştırıldığında Graham'ın repertuarını nasıl görüyorsunuz?
Klasik ve çağdaş dansa her zaman ilgim vardı. Bunun farklı olduğunu düşünüyorum çünkü çok bilinen ve saygı duyulan bir çalışma. Ve çok kutsaldır. Bunu hatırlamak ve aktarmak gerçekten çok önemli. Bir gizem ya da halk şarkısı gibi. Gloucestershire'dan Martha Graham'ın bir oyununu öğrenmek için New York'a giden yarı Jamaikalı bir kızım. Eğer bir şey varsa, bu benim için bir kanıt değil. Bu da bunun kanıtı o.
Peki bu sanatın en saf haliyle bir örneği mi?
Kesinlikle. Dans, müzik ve ifade söz konusu olduğunda toplumda aşırı uçlar var ve yapmamız gereken de bu. Ama orada Dır-dir kutsal bir kâse. Ve bu Martha Graham [Lester] Horton, bu Alvin Ailey. Bu dansın, ifadenin ve uygulamanın en saf biçimidir. Bu sadece Martha Graham değil, Martha Graham Teknoloji. Horton değil. Horton tekniği.
Bu, alet kutunuzda bulunan ve bu formu bir kez incelediğinizde yaptığınız her şeyde sizinle birlikte kalacak bir şeydir. Martha Graham'ı direk dansına uygulayabilirim. Horton'u direk dansına uygulayabilirim. Bu bir düşünme biçimidir.
Bu performansta bu kadar önemli olan ne?
Bu benim ruhum için gerçekten önemli. İçimde arkadaşlarıyla parkta oynamayan on iki yaşında bir çocuk var. Bunun yerine dans stüdyosuna gitti. Arkadaşlarım dışarı çıkıyor, parkta oynuyor, bisiklet kulübelerinin arkasında elma şarabı içiyordu. Ben bunların hepsini yapmak istiyordum ama stüdyodaydım. Bu genç kız! Martha Graham'la sahneye çıktığımda bir bakıma onu kucaklıyormuşum gibi hissediyorum. Buna değdiğini onlara bildirdim.
Perşembe günü Graham Company ile solo “Satyric Festival Song” (1932) ile dansçı olarak ilk kez sahneye çıkacak. “Dürüst olmak gerekirse benim için Grammy kazanmak gibi” dedi. “Grammy kazanıyormuşum gibi hissediyorum.”
Şirketin gala performansında FKA Twigs, Graham tarafından tasarlanan cesur ve grafik çizgili elbise kostümünü giyecek. Sanki yer yanıyormuş gibi havaya sıçrayacak. Vücudunu pürüzlü kenarlara bükecek ve bükecek. Ve başını eğerek, dans eden, anlamlı gözleriyle seyirciyi kızdıracak. Bu, Graham'ın Güneybatı Amerika'daki pueblolarda gözlemlediği ritüellerden, özellikle de dini törenler sırasında komik bir rahatlama görevi gören kachina figürlerinden ilham alan bir solo. Graham ayrıca ciddi ve dramatik kişiliğiyle de dalga geçti.
FKA Twigs, müziği türe meydan okuyan ve tüm çabalarında maceracı olan, büyük hayal gücüne sahip bir sanatçıdır. Yıllar boyunca videolarda ve performanslarda sergilediği göz kamaştırıcı, akıcı fiziği, aynı derecede korkusuz ve kıvraktır. FKA Twigs, Londra'dan yaptığı bir röportajda, “Benim başarı ve başarı değerlerim belki de diğer insanlarınkinden biraz farklı” dedi. Meslektaşlarının çoğu önümüzdeki iki hafta içinde Coachella'da olacak, “bu kesinlikle büyük bir onur” dedi. “Ama tüm hayatımı dans stüdyosunda geçirdim. Dans okulunda Martha Graham'ın tekniğini çalıştım. Genç bir dansçı olarak bu derse birçok kez katıldım.”
Ancak Graham şirketi bu tekniği araştırdığını bilmiyordu. Peki bu solo nasıl ortaya çıktı? Instagram adı verilen bu resmi olmayan dans ağı aracılığıyla.
Geçtiğimiz yıl şirket, Laurel Dalley Smith'in Londra'nın çeşitli yerlerinde “Satyric Festival Song” şarkısını seslendirdiği pandemi döneminden kalma bir video yayınladı. Bir Graham hayranı olarak FKA Twigs bunu yeniden yayınladı. Şirket kendisine doğrudan mesaj yoluyla teşekkür etti ve birlikte bir proje yapmasını önerdi. Grubun sanat yönetmeni Janet Eilber, “Bize hemen menajerinin iletişim bilgilerini gönderdi” dedi. Eilber, konuşma devam ederken topluluğun “Graham'ın solosuyla dans etmek ister mi?” diye sorduğunu söyledi.
Solo FKA şubeleriyle iyi gidiyor. Eilber, “'Satirik Festival Şarkısı'ndaki tutum biraz cilveli, tuhaf ve tuhaf” dedi. “Ve dördüncü duvarın kapalı olduğu birkaç Graham solosundan biri, yani bu küçük karakter temelde seyirciyle konuşuyor ve onlara istediğini yapıyor.”
Dalley Smith, FKA Twigs'e Londra'da solo ve bir dizi Graham egzersizi öğretti (ve FKA Twigs, New York'ta Graham Stüdyolarında bunun üzerinde çalışmaya devam edecek). Dalley Smith süreç hakkında “Bu sadece kesip yapıştırmak, eklemek, öğrenmek ve yapmak değildi” dedi. “Bu, birisinin yeni bir şey denediğinin farkına varmak, birisinin belirli bir yoldan gitmek istemediğini kabul etmek anlamına gelir.”
Sanatsal cesareti, Graham'ın bazı seçkin sözlerini akla getiriyor: 80 yıldan fazla bir süre önce çaresiz bir Agnes de Mille'ye şöyle demişti: “Açık olun ve sizi motive eden dürtülerin farkında olun.”
FKA şubeleri için kanal kalın. Kendini “cesur ve dinamik olmaya ve gerçekten sanat yapmaya” adadığını söyledi. “Ve demek istediğim Gerçekten Sanat yapmak. Kırmızı halıda gerçekten harika görünmekten, müzik videomda gerçekten çarpıcı olmaktan ya da bir radyo röportajında gerçekten kraliçe olmaktan bahsetmiyorum.
Bu fırsatlar için minnettar ama sanatsal mükemmellik onun için en önemli şey. “Öldüğümde ve son nefesimi verdiğimde şunu düşüneceğim: Hayatımla ne yaptım?” dedi. “Nazik olduğumu, çok çalıştığımı, mesleğime hizmet ettiğimi ve sanat yaptığımı söylemek istiyorum. Gelecek hafta antrenmanımı yapacağım.”
İşte sohbetimizden düzenlenmiş alıntılar.
Solo yapmanın nesini zorladınız?
Dayanıklılık. Gerçekten büyük sıçramalarla başlıyor. 22 yaşımdan beri atlamadım. [Laughs] Şu anda yaptığım danslarda bile, ister pole pozisyonunda olsun, ister çağdaş olsun, sahnede olsaydım art arda dokuz jeté yapmazdım.
Yani bir performansa gerçekten dokuz enerjik sıçramayla başlamak ve ardından güçlü kasılmalarla Martha Graham gibi çok kontrollü bir şekilde normal şekilde devam etmek mi? Bunun üzerinde çalışmam gerektiğini biliyorsun.
En doğal olarak ne geldi?
Solonun şakacılığı ve ifade. Gerçekten sevimli ve komik. Başını çeviriyorsun ve şöyle diyorsun: Beni mi izliyorsun? Bana bakma. Dikkatinizi talep edeceğim. Tamam, şimdi başka yere bak.
Dans eğitiminiz nedir?
Bale dansçısı olarak eğitim aldım. Çocukken tabiri caizse tam bir aptaldım. Pazartesiden cumartesiye, okuldan sonra dört saat boyunca dans pratiğine ve antrenmana giderken ödevimi arabada yapardım. Bunu 8 yaşımdan 16 yaşıma kadar yaptım. Daha sonra birkaç yıllığına vazgeçtim ve bir dans okuluna gitmek üzere Londra'ya taşındım. Bir müzik sanatçısı olarak yolculuğum aslında dans okuluna gitmek için Londra'ya taşınmayı içeriyordu.
Dürüst olmak gerekirse gerçekten tuhaf bir dans geçmişim var.
Nasıl olur?
Temel olarak profesyonel olarak dans etmeye 12-13 yaşlarımda başladım. ZooNation adında, sokak dansı ya da hip-hop temelli bir dans topluluğu olan, aynı zamanda çağdaş olmasına rağmen bir dans topluluğundaydım. Bunu yaptım ve ardından dans eğitimi aldım.
Daha sonra bir dans okuluna gitmek için Londra'ya taşındım ve okulu bırakmaya devam ettim. Ben 19-20 yaşlarındayken sorun neydi biliyor musun? Dans ederken doruğa biraz erken ulaştım.
Şarkı söylerken dans ediyorsun. Bu nasıl farklı?
Son birkaç yıldır gerçekten ne tür bir sanatçı olduğumu anlamaya çalışıyorum. Benim sektörümde, ister belirli miktarda yayın yapmak ister belirli ödülleri kazanmak olsun, belirli ödüller için çabalamak konusunda büyük bir baskı var. Martha Graham şirketinin bir rutini gerçekleştirmesiyle bunu manipüle edemezsiniz.
Bu saf işçiliktir. Bu saf bir uygulama ve ifadedir. Bu, günümüzde çok nadir görülen, sanatın en saf halidir. Dürüst olmak gerekirse, bu kariyerimde yaptığım en büyük şeylerden biri.
Neden?
Düz bir bacak taklidi yapamazsınız, bir dönüş taklidi yapamazsınız, bir performans taklidi yapamazsınız veya seyirciyi büyüleyemezsiniz. Ve bu benim için çok heyecan verici. Bu tamamen benim elimde. Ne olursa olsun gerçek olacak.
Normalde dans ettiğiniz danslarla karşılaştırıldığında Graham'ın repertuarını nasıl görüyorsunuz?
Klasik ve çağdaş dansa her zaman ilgim vardı. Bunun farklı olduğunu düşünüyorum çünkü çok bilinen ve saygı duyulan bir çalışma. Ve çok kutsaldır. Bunu hatırlamak ve aktarmak gerçekten çok önemli. Bir gizem ya da halk şarkısı gibi. Gloucestershire'dan Martha Graham'ın bir oyununu öğrenmek için New York'a giden yarı Jamaikalı bir kızım. Eğer bir şey varsa, bu benim için bir kanıt değil. Bu da bunun kanıtı o.
Peki bu sanatın en saf haliyle bir örneği mi?
Kesinlikle. Dans, müzik ve ifade söz konusu olduğunda toplumda aşırı uçlar var ve yapmamız gereken de bu. Ama orada Dır-dir kutsal bir kâse. Ve bu Martha Graham [Lester] Horton, bu Alvin Ailey. Bu dansın, ifadenin ve uygulamanın en saf biçimidir. Bu sadece Martha Graham değil, Martha Graham Teknoloji. Horton değil. Horton tekniği.
Bu, alet kutunuzda bulunan ve bu formu bir kez incelediğinizde yaptığınız her şeyde sizinle birlikte kalacak bir şeydir. Martha Graham'ı direk dansına uygulayabilirim. Horton'u direk dansına uygulayabilirim. Bu bir düşünme biçimidir.
Bu performansta bu kadar önemli olan ne?
Bu benim ruhum için gerçekten önemli. İçimde arkadaşlarıyla parkta oynamayan on iki yaşında bir çocuk var. Bunun yerine dans stüdyosuna gitti. Arkadaşlarım dışarı çıkıyor, parkta oynuyor, bisiklet kulübelerinin arkasında elma şarabı içiyordu. Ben bunların hepsini yapmak istiyordum ama stüdyodaydım. Bu genç kız! Martha Graham'la sahneye çıktığımda bir bakıma onu kucaklıyormuşum gibi hissediyorum. Buna değdiğini onlara bildirdim.