Yeni Amerikan müziğinin savunucusunu ve klasiklere olan bağlılığını şekillendirmeye katkıda bulunan Juilliard String Quartet'in hayran olan uzun süredir çellisti Joel Krosnick, 15 Nisan'da Hastings-on-Hudson, NY'daki evinde 84 yaşındaydı.
Pankreas kanserinin neden olduğu ölümü, Bay Krosnick'in çello bölümünün başı olduğu ve 50 yıl öğretildiği New York'taki Juilliard Okulu tarafından ilan edildi.
Bay Krosnick'in oyunu, Juilliard String Quartet'in ünlü stilinin iki ticari markasını birleştirdi: yoğunluk ve hassasiyet. İki çellist öncülünün ceketini dünyadaki en uzun ömürlü ip dörtlüsünden birinde miras almak için idealdi ve Juilliard olarak bilinen dörtlü ile birlikte, 2016'daki her iki emekliliğinden daha uzun.
Başından beri, Bay Krosnick'in ayrılmasından 70 yıl önce, Juilliard klasik repertuarına getirdiği özveri ile yeni müzik çalmayı ve klasikleri yenimiş gibi oynamayı üstlendi. Bay Krosnick, Elliott Carter'ın String Quartet No. 2'deki çello kadansının kavurucu soyut yoğunluğuyla, Beethoven'ın f (op 135) 'de 16 numaralı dörtlüsünün veya Bartoks dörtlüsünün evdeki rahatsız edici türbülansında olduğu gibi gitti.
Takım arkadaşlarıyla her üç bestecinin dörtte de kaydedildi ve 1977 ve 1984'te Schoenberg ve Beethoven'dan kayıtları için Grammy Ödülleri kazandılar.
Bay Krosnick'in katkısının incelemelerinin tipik olarak, 1980'de Schubert'in G -Dur'daki Dize Quartet No. 15'in Juilliard kaydının yavaş hareketi hakkında yazılan ve bulunan ilgili İngiliz dergisi Gramophon'du:
Uzun süredir devam eden müzik ortağı piyanist Gilbert Kishh ile Bay Krosnick, ABD'de ve Avrupa'da resitaller veren ve Prokofiev, Hindemits, Debussy, Janacek ve diğerlerinin rekorları kazandıran aktif bir solo kariyerine sahipti.
Çağdaş sanatçıları çoğaltması da kutlandı. 1973'te Gramophone girişten ve Carter Cello -sonata'dan Bay Kalish'i “her iki sanatçının performansı harika” olduğunu yazdı. Ve 1992'de, dergi Bay Krosnick'in Juilliard meslektaşlarıyla Carter's Quartet'i “Monümental” adlı kaydetmesi.
Zamanının müziğine olan bu bağlılık, Bay Krosnick'in resital repertuarını şekillendirdi. 1984 yılında New York'taki Juilliard Tiyatrosu'nda “Cello: 20. Yüzyılın Amerikan Retrospektifi” başlıklı altı konser dizisini tamamladı. Haberler'ın eleştirmeni Donal Henahan, Ralph Shapey, Henry Cowell ve Juilliard'ın ilk kemanının Robert Mann'ın çalıştığı Bay Kalish ile ilk konserden yazdı: “Hem Bay Krosnick ve Bay Kish, kendisini muazzam enerji ile çalışmasına attı.”
Bay Krosnick, zamanının bestecilerine derinden inanıyordu, kızı Gwen de çellist, “Müziği onun için önemliydi. Bu dilleri sevdi ve Beethoven'ı duyma şeklini değiştirdiler.”
Eleştirmenler bazen erdemosluğunu yendiği için ona gitti. Bay Henahan 1975'te yazdı, “Sayın Kosnick'in” enstrümanını sempatik olarak oynadığı “isteğini tanımak ve bulma talebini bulmak zorunda kaldı.
Bay Krosnick'in istifasından sonra dörtlüden çekilen kısa bir filmde, ona “karmaşık ve çok yoğun bir insan” olarak adlandırdı ve hem Bay Krosnick'in kayıtları hem de müzik hakkındaki açıklamalarının, üretmek istediği tam etkiyi dikkatlice düşündüğünü açıkça belirtti.
Krosnick, 2005 yılında İnternet Çello Society web sitesi ile yapılan bir röportajda, “Belirli bir yerde ne tür bir ses veya duygu istendiğini öğrenir bulmaz, enstrümanda nasıl üretebileceğimizi öğrenmeliyiz.” Dedi.
Bir röportajda, meslektaşı Samuel Rhodes, bir meslektaşının Bay Krosnick'in “repertuar hakkında bir anlayışa sahip olduğunu” ve duygusal olarak bizim için ne anlama geldiğini “söyledi:” Quartet'e yeni bir yön verdi. “
Joel Krosnick, 3 Nisan 1941'de Connecticut, New Haven'da, Yale Tıp Fakültesi'nde bir çocuk doktoru ve profesörü olan Morris Krosnick'in oğlu olarak doğdu ve amatör kemancı ve Estelle (Crossman) Krosnick, kariyerini aileye bakmak için bir konser piyanisti bıraktı. Müzik hane halkına nüfuz etti ve Bay Krosnick'ten Gwen, Yale'den öğretim üyeleriyle sık sık oda müziği partileri vardı.
Joel 8 yaşındayken çello çalmaya başladı ve bir yıl sonra ailesiyle birlikte Haydn üçlüsü oynadı. 9 yaşında İtalyan çellist Luigi Silva ile çalıştı.
New Haven ve Columbia Üniversitesi'ndeki James Hillhouse Lisesi'ni ziyaret etti, burada İngilizce ve müzik okudu ve lisans derecesi aldı.
1960'ların sonlarında Avrupa ve New York'ta oynadıktan sonra, Bay Krosnick'in solist olarak kariyer yapmaktan şüphe duyduğunu söyledi. Derslere doğru eğildi ve Güney Kaliforniya'daki Kaliforniya Sanat Enstitüsü'nde ikamet eden sanatçı olarak görev aldı.
Ama ondan önce Juilliard'ın çellisti Claus Adam ile çalıştı ve bir gün telefonunu çaldı: onu dörtlü için seçmelere davet eden Juilliard'ın kurucu kemancısı Robert Mann'dı.
1981'de Haberler'a verdiği demeçte, “Onlara sahip olduklarını bildiğim güçlü müzik hayatını istedim.” Dedi.
Dörtlü ile birkaç kez oynadıktan sonra hatırladı, dedi Mann: “Bak daha iyi konuşmalıyız.”
Bay Krosnick her şeyin bittiğini düşündü. Bunun yerine, dörtte katılması istendi.
Kızına ek olarak, Bay Krosnick bir oğlu Josh ve emekli bir ilkokul öğretmeni olan eşi Dinah Straight Krosnick tarafından hayatta kaldı. Judy August ile daha önceki bir evlilik boşanma ile sona erdi.
2016 yılında emekli olduğunda, Bay Krosnick, neredeyse 20 yıl önce giden Bay Mann ile oynayan Juilliardstartet'in son üyesiydi.
Meslektaşı Bay Rhodes, Bay Krosnick “oynamanın her alanında tamamen eğitildi” dedi. “Müzik tutkusu vardı ve bunu gösterecekti.”
Pankreas kanserinin neden olduğu ölümü, Bay Krosnick'in çello bölümünün başı olduğu ve 50 yıl öğretildiği New York'taki Juilliard Okulu tarafından ilan edildi.
Bay Krosnick'in oyunu, Juilliard String Quartet'in ünlü stilinin iki ticari markasını birleştirdi: yoğunluk ve hassasiyet. İki çellist öncülünün ceketini dünyadaki en uzun ömürlü ip dörtlüsünden birinde miras almak için idealdi ve Juilliard olarak bilinen dörtlü ile birlikte, 2016'daki her iki emekliliğinden daha uzun.
Başından beri, Bay Krosnick'in ayrılmasından 70 yıl önce, Juilliard klasik repertuarına getirdiği özveri ile yeni müzik çalmayı ve klasikleri yenimiş gibi oynamayı üstlendi. Bay Krosnick, Elliott Carter'ın String Quartet No. 2'deki çello kadansının kavurucu soyut yoğunluğuyla, Beethoven'ın f (op 135) 'de 16 numaralı dörtlüsünün veya Bartoks dörtlüsünün evdeki rahatsız edici türbülansında olduğu gibi gitti.
Takım arkadaşlarıyla her üç bestecinin dörtte de kaydedildi ve 1977 ve 1984'te Schoenberg ve Beethoven'dan kayıtları için Grammy Ödülleri kazandılar.
Bay Krosnick'in katkısının incelemelerinin tipik olarak, 1980'de Schubert'in G -Dur'daki Dize Quartet No. 15'in Juilliard kaydının yavaş hareketi hakkında yazılan ve bulunan ilgili İngiliz dergisi Gramophon'du:
Uzun süredir devam eden müzik ortağı piyanist Gilbert Kishh ile Bay Krosnick, ABD'de ve Avrupa'da resitaller veren ve Prokofiev, Hindemits, Debussy, Janacek ve diğerlerinin rekorları kazandıran aktif bir solo kariyerine sahipti.
Çağdaş sanatçıları çoğaltması da kutlandı. 1973'te Gramophone girişten ve Carter Cello -sonata'dan Bay Kalish'i “her iki sanatçının performansı harika” olduğunu yazdı. Ve 1992'de, dergi Bay Krosnick'in Juilliard meslektaşlarıyla Carter's Quartet'i “Monümental” adlı kaydetmesi.
Zamanının müziğine olan bu bağlılık, Bay Krosnick'in resital repertuarını şekillendirdi. 1984 yılında New York'taki Juilliard Tiyatrosu'nda “Cello: 20. Yüzyılın Amerikan Retrospektifi” başlıklı altı konser dizisini tamamladı. Haberler'ın eleştirmeni Donal Henahan, Ralph Shapey, Henry Cowell ve Juilliard'ın ilk kemanının Robert Mann'ın çalıştığı Bay Kalish ile ilk konserden yazdı: “Hem Bay Krosnick ve Bay Kish, kendisini muazzam enerji ile çalışmasına attı.”
Bay Krosnick, zamanının bestecilerine derinden inanıyordu, kızı Gwen de çellist, “Müziği onun için önemliydi. Bu dilleri sevdi ve Beethoven'ı duyma şeklini değiştirdiler.”
Eleştirmenler bazen erdemosluğunu yendiği için ona gitti. Bay Henahan 1975'te yazdı, “Sayın Kosnick'in” enstrümanını sempatik olarak oynadığı “isteğini tanımak ve bulma talebini bulmak zorunda kaldı.
Bay Krosnick'in istifasından sonra dörtlüden çekilen kısa bir filmde, ona “karmaşık ve çok yoğun bir insan” olarak adlandırdı ve hem Bay Krosnick'in kayıtları hem de müzik hakkındaki açıklamalarının, üretmek istediği tam etkiyi dikkatlice düşündüğünü açıkça belirtti.
Krosnick, 2005 yılında İnternet Çello Society web sitesi ile yapılan bir röportajda, “Belirli bir yerde ne tür bir ses veya duygu istendiğini öğrenir bulmaz, enstrümanda nasıl üretebileceğimizi öğrenmeliyiz.” Dedi.
Bir röportajda, meslektaşı Samuel Rhodes, bir meslektaşının Bay Krosnick'in “repertuar hakkında bir anlayışa sahip olduğunu” ve duygusal olarak bizim için ne anlama geldiğini “söyledi:” Quartet'e yeni bir yön verdi. “
Joel Krosnick, 3 Nisan 1941'de Connecticut, New Haven'da, Yale Tıp Fakültesi'nde bir çocuk doktoru ve profesörü olan Morris Krosnick'in oğlu olarak doğdu ve amatör kemancı ve Estelle (Crossman) Krosnick, kariyerini aileye bakmak için bir konser piyanisti bıraktı. Müzik hane halkına nüfuz etti ve Bay Krosnick'ten Gwen, Yale'den öğretim üyeleriyle sık sık oda müziği partileri vardı.
Joel 8 yaşındayken çello çalmaya başladı ve bir yıl sonra ailesiyle birlikte Haydn üçlüsü oynadı. 9 yaşında İtalyan çellist Luigi Silva ile çalıştı.
New Haven ve Columbia Üniversitesi'ndeki James Hillhouse Lisesi'ni ziyaret etti, burada İngilizce ve müzik okudu ve lisans derecesi aldı.
1960'ların sonlarında Avrupa ve New York'ta oynadıktan sonra, Bay Krosnick'in solist olarak kariyer yapmaktan şüphe duyduğunu söyledi. Derslere doğru eğildi ve Güney Kaliforniya'daki Kaliforniya Sanat Enstitüsü'nde ikamet eden sanatçı olarak görev aldı.
Ama ondan önce Juilliard'ın çellisti Claus Adam ile çalıştı ve bir gün telefonunu çaldı: onu dörtlü için seçmelere davet eden Juilliard'ın kurucu kemancısı Robert Mann'dı.
1981'de Haberler'a verdiği demeçte, “Onlara sahip olduklarını bildiğim güçlü müzik hayatını istedim.” Dedi.
Dörtlü ile birkaç kez oynadıktan sonra hatırladı, dedi Mann: “Bak daha iyi konuşmalıyız.”
Bay Krosnick her şeyin bittiğini düşündü. Bunun yerine, dörtte katılması istendi.
Kızına ek olarak, Bay Krosnick bir oğlu Josh ve emekli bir ilkokul öğretmeni olan eşi Dinah Straight Krosnick tarafından hayatta kaldı. Judy August ile daha önceki bir evlilik boşanma ile sona erdi.
2016 yılında emekli olduğunda, Bay Krosnick, neredeyse 20 yıl önce giden Bay Mann ile oynayan Juilliardstartet'in son üyesiydi.
Meslektaşı Bay Rhodes, Bay Krosnick “oynamanın her alanında tamamen eğitildi” dedi. “Müzik tutkusu vardı ve bunu gösterecekti.”