Fotoğraf, çekildiği andan itibaren geçmişin bir kaydıdır ve bu da ortama biraz özlem verir. O duygu da nüfuz ediyor “Sünnetsiz” (sinemada), DW Young'un önemli fotoğrafçı James Hamilton hakkındaki belgeseli. Her ne kadar Young film yapımcılığını azaltıp basit tutsa da, en azından alışılagelmiş anlamda biyografik bir film değil. “Kırpılmamış” çoğunlukla Hamilton ve çeşitli arkadaşları arasındaki, çoğunlukla onun ve diğerlerinin dairelerindeki masalar etrafında yapılan konuşmaları içeriyor. Gazeteciler, fotoğrafçılar ve tuhaf ünlüler (Sonic Youth'tan Thurston Moore, yönetmen Wes Anderson) Hamilton'un çalışmalarını tartışıyor ve eski günlerden bahsediyor. Konuşmaların arasına Hamilton'un fotoğraf kareleri serpiştirilmiş, çoğu zaman filmi durdurup sadece bakma isteği uyandıran çarpıcı görüntüler.
Tabii ki mesele bu. Hamilton'un fotoğrafları her yerde ortaya çıktı, ancak kendisi en çok 1974'ten 1993'e kadar The Village Voice'taki fotoğrafçı olarak yaptığı çalışmalarla tanınıyordu. Tarzı kendine özgü: keskin kontrastlar, parlak vurgular, genellikle birkaç saniye boyunca göremediğiniz, çekimde gizlenen açıklayıcı veya esprili bir ayrıntı. Ünlüleri ve mahkumları, rockçıları ve eleştirmenleri, son olarak da savaşları ve film yapımlarını fotoğrafladı. Negatiflerini her zaman kendisi düzenledi ve dergilere seçenek olarak sundu ve editörler fotoğrafları kırpmanın daha iyi olduğunu biliyor; Hamilton'un kompozisyon konusundaki bakış açısı benzersizdir. Her zaman bakılması ilginç olan muazzam bir çalışmadır.
Fotoğraflarına duyulan hayranlık elbette bir sergi ya da kitap şeklinde de olabilir (ve Moore'un editörlüğünü yaptığı ve 2010'da bir serginin eşlik ettiği “Gördüğümü Duymalıydın” başlıklı bir monografi de var). Ancak “Uncropped”ı bu kadar harika ve unutulmaz kılan şey, konuşmaların 1960'lardan bu yana New York'un sanat ve medya sahnesinin bir kroniği olarak ortaya çıkmasıdır. Yazarlar, fotoğrafçılar ve editörler arasındaki işbirliğine ilişkin tartışmalar farklı bir medya dünyasını ortaya çıkarıyor; herkes denemenin gülünç olduğunu düşünse bile bazen çılgın, cesur ve harika bir şeyler yapma şansına sahip oluyorsun.
Algoritmaların haberleri ve kültürü tüketme biçimimizi ele geçirmesinden önceki bir dönemdi; deneyler ve canlı haber merkezlerinin olduğu bir dönemdi. Mükemmel değildi; bütçeler her zaman mükemmel değildi; Kimse her şeyi doğru yapmadı. Ama artık bitmiş ve yası tutulmaya değer bir dönemdir. Altın çağlar genellikle efsanevidir ancak şu anda daha iyi durumda olduğumuzu söylemek zor ve Uncropped, kaybettiklerimizin en iyi örneği.
Tabii ki mesele bu. Hamilton'un fotoğrafları her yerde ortaya çıktı, ancak kendisi en çok 1974'ten 1993'e kadar The Village Voice'taki fotoğrafçı olarak yaptığı çalışmalarla tanınıyordu. Tarzı kendine özgü: keskin kontrastlar, parlak vurgular, genellikle birkaç saniye boyunca göremediğiniz, çekimde gizlenen açıklayıcı veya esprili bir ayrıntı. Ünlüleri ve mahkumları, rockçıları ve eleştirmenleri, son olarak da savaşları ve film yapımlarını fotoğrafladı. Negatiflerini her zaman kendisi düzenledi ve dergilere seçenek olarak sundu ve editörler fotoğrafları kırpmanın daha iyi olduğunu biliyor; Hamilton'un kompozisyon konusundaki bakış açısı benzersizdir. Her zaman bakılması ilginç olan muazzam bir çalışmadır.
Fotoğraflarına duyulan hayranlık elbette bir sergi ya da kitap şeklinde de olabilir (ve Moore'un editörlüğünü yaptığı ve 2010'da bir serginin eşlik ettiği “Gördüğümü Duymalıydın” başlıklı bir monografi de var). Ancak “Uncropped”ı bu kadar harika ve unutulmaz kılan şey, konuşmaların 1960'lardan bu yana New York'un sanat ve medya sahnesinin bir kroniği olarak ortaya çıkmasıdır. Yazarlar, fotoğrafçılar ve editörler arasındaki işbirliğine ilişkin tartışmalar farklı bir medya dünyasını ortaya çıkarıyor; herkes denemenin gülünç olduğunu düşünse bile bazen çılgın, cesur ve harika bir şeyler yapma şansına sahip oluyorsun.
Algoritmaların haberleri ve kültürü tüketme biçimimizi ele geçirmesinden önceki bir dönemdi; deneyler ve canlı haber merkezlerinin olduğu bir dönemdi. Mükemmel değildi; bütçeler her zaman mükemmel değildi; Kimse her şeyi doğru yapmadı. Ama artık bitmiş ve yası tutulmaya değer bir dönemdir. Altın çağlar genellikle efsanevidir ancak şu anda daha iyi durumda olduğumuzu söylemek zor ve Uncropped, kaybettiklerimizin en iyi örneği.