Woodstock müzik festivalinde bir sabah erkek arkadaşının göğsüne başını koyan ve o uykulu anda 1960’ların hippiizminin simgesi haline gelen Bobbi Ercoline, 18 Mart’ta Pine Bush, NY’daki evinde öldü. 73 yaşındaydı.
Woodstock arkadaşı ve daha sonra kocası Nick Ercoline, nedenin lösemi olduğunu söyledi.
15-18 Ağustos 1969’da Woodstock Müzik ve Sanat Fuarı’na yaklaşık yarım milyon kişi katıldı; bu, kısmen 1970 belgesel filmi “Woodstock” ve Jimi Hendrix, Joan ile birlikte yaptığı albüm müziği sayesinde popüler hayal gücünde hayatta kalan bir kültürel fenomendi. Baez, Jefferson Airplane, Richie Havens ve diğer birçok müzisyen.
Ercoline Hanım’ın sevecen anı, bir zamanlar ülke çapındaki yurt odaları ve kahvehane plak koleksiyonlarında tanıdık bir manzara olan üç LP’lik bir set olan film müziği albümünün kapağı için seçilen bir fotoğrafa konu oldu.
Büyük güneş gözlüklerinin ardında, rengarenk bir bornoz giymiş ve erkek arkadaşının etrafına sardığı rahat pembe astarlı bir battaniyeyle kısmen örtülmüş olarak, çiçek çocuğun ruhunu somutlaştırıyor gibiydi.
Aslında, o ve Nick başka bir şeyi temsil ediyorlardı: 1960’ların karşı kültürünün geniş çekiciliği.
Bay Ercoline bir barmen ve inşaat işçisiydi ve üniversiteden mezun oldu. Bayan Ercoline – o zamanlar Bobbi Kelly – bir banka memuruydu. New York’un dışındaki festival alanının yakınındaki küçük bir kasaba olan Middletown’da çalışan Katolikleri uyguluyorlardı ve Anma Günü hafta sonu boyunca çıkmaya başladılar.
Fotoğrafın Woodstock albümündekinden daha eksiksiz bir versiyonu, Ercolines’in sağında uyuyan genç arkadaşları Jim “Corky” Corocoran’ı gösteriyor. Ressam olmaktan çok uzaktı, yakın zamanda Vietnam’daki Deniz Piyadelerinde hizmet etmekten dönmüştü.
Woodstock’a 18 dolarlık biletler çifte pahalı göründü ve aslında oraya gitmeye hiç niyetleri yoktu.
Festivalin ilk gecesinde aralarında Bay Corcoran’ın da bulunduğu arkadaşlarıyla Ercoline Hanım’ın verandasında oturdular ve radyo dinlediler. Haber spikerleri devasa trafik sıkışıklığından ve genç insan sürülerinden bahsetti.
Ertesi sabah saat 8 civarında, grup Bay Corcoran’ın annesinin 1965 model Chevy Impala steyşın vagonuna bindi ve tüm bu yaygaranın ne hakkında olduğunu görmek için dışarı çıktı.
NY, Bethel’de bir çiftlikte düzenlenen festivalden kilometrelerce uzakta arabadan ayrıldılar ve bir yan sokakta yürüdüler. Ercoline Bayan yolda atılan battaniyeyi buldu. Ayrıca asitle kötü bir yolculuğa çıkan Herbie adında Kaliforniyalı bir adamı da yakaladılar. Fotoğraftaki tahta bir çubuğa tutturulmuş plastik kelebeği sağladı.
Grubun karşısına çıkan fotoğrafçı, Magnum ajansında serbest çalışan Burk Uzzle oldu. Konser sahnesine katılmıştı ama hikayenin başka bir yerde olduğuna karar verdi – yüz binlerce seyirci, bazıları tökezliyor, diğerleri çadır kuruyor, bir gölette yüzüyor ve kasalarca muz ve ekmek somunlarını paylaşıyor.
Bay Uzzle, Pazar sabahı saat 4:30 civarında uyandı ve kalabalığın arasında gezindi. Haberler’tan Bay Uzzle’ın 2019’da söylediği gibi, kendisine İtalyan Rönesans Quattrocento ressamlarının ayrıntılı kompozisyonlarını incelemesini söyleyen Magnum’un kurucusu Henri Cartier-Bresson’un tavsiyesini dinleyerek Bobbi ve Nick’i yaklaşık 15 metre öteden gördü.
“Tepenin eğrisinin kafaların eğrisiyle çalışması gerektiğini bilerek yukarı çıkıyorum” diye hatırladı. “Ve bayrak var, orada olmalı ve sadece yeterince insan var.”
“Woodstock” film müziğinin çıktığı gün, Bay Corcoran bir kopya satın aldı ve grup onu dinlemek için toplandı. Kapakta olduklarını hemen anlamadılar çünkü hangi şarkıların dahil edildiğini görmek için önce plak kutusunun arkasına baktılar.
Bayan Ercoline, 2019’da Woodstock’ın 50. yıldönümünde New York Post’a “İşte o zaman anneme Woodstock’a gittiğimi söylemem gerektiğini anladım” dedi.
Aynı yıl New York’tan Eyewitness News’e verdikleri bir röportajda, grubun asıl amacının Pazar günü kiliseye gitmek için eve zamanında varmak olduğunu söylediler. Resim suçlayıcı, dedi gülümseyerek: “Fuara gitmediğimin kanıtı.”
Barbara du-Wan Kelly, 14 Haziran 1949’da Middletown’da doğdu ve çok da uzakta olmayan Pine Bush mezrasında büyüdü. Babası John bir tamirciydi ve annesi Eleanor (Gihr) Kelly ev hanımıydı.
O ve Bay Ercoline 1971’de evlendi. Oğulları Mathew ve Luke’u büyütmeye odaklandıktan sonra, 1986’da Orange County Community College’dan hemşirelik alanında önlisans derecesi aldı. Hemşire olarak ağırlıklı olarak bir ilkokulda çalıştı. Bay Ercoline, sendika marangozu ve yapı müfettişi oldu.
Ercoline Hanım, kocasının yanı sıra oğullarını da geride bırakır; bir erkek kardeş, John; ve bir kız kardeş, Cindy Corcoran (Bay Corcoran’ın erkek kardeşlerinden biriyle evli); ve dört torun.
Ercolines, Woodstock tarihçileri için sık sık röportaj konusu haline geldi ve evliliklerinden sık sık kalıcı etkilerinin bir sembolü ve yaşanan barış ve sevginin bir örneği olarak söz ettiler. Her sabah uyandıklarında ve her gece yatmadan önce öpüştüler ve yaklaşık bir dakika sarıldılar – tıpkı 1969 yazında çimenli bir tepede yaptıkları gibi.
Woodstock arkadaşı ve daha sonra kocası Nick Ercoline, nedenin lösemi olduğunu söyledi.
15-18 Ağustos 1969’da Woodstock Müzik ve Sanat Fuarı’na yaklaşık yarım milyon kişi katıldı; bu, kısmen 1970 belgesel filmi “Woodstock” ve Jimi Hendrix, Joan ile birlikte yaptığı albüm müziği sayesinde popüler hayal gücünde hayatta kalan bir kültürel fenomendi. Baez, Jefferson Airplane, Richie Havens ve diğer birçok müzisyen.
Ercoline Hanım’ın sevecen anı, bir zamanlar ülke çapındaki yurt odaları ve kahvehane plak koleksiyonlarında tanıdık bir manzara olan üç LP’lik bir set olan film müziği albümünün kapağı için seçilen bir fotoğrafa konu oldu.
Büyük güneş gözlüklerinin ardında, rengarenk bir bornoz giymiş ve erkek arkadaşının etrafına sardığı rahat pembe astarlı bir battaniyeyle kısmen örtülmüş olarak, çiçek çocuğun ruhunu somutlaştırıyor gibiydi.
Aslında, o ve Nick başka bir şeyi temsil ediyorlardı: 1960’ların karşı kültürünün geniş çekiciliği.
Bay Ercoline bir barmen ve inşaat işçisiydi ve üniversiteden mezun oldu. Bayan Ercoline – o zamanlar Bobbi Kelly – bir banka memuruydu. New York’un dışındaki festival alanının yakınındaki küçük bir kasaba olan Middletown’da çalışan Katolikleri uyguluyorlardı ve Anma Günü hafta sonu boyunca çıkmaya başladılar.
Fotoğrafın Woodstock albümündekinden daha eksiksiz bir versiyonu, Ercolines’in sağında uyuyan genç arkadaşları Jim “Corky” Corocoran’ı gösteriyor. Ressam olmaktan çok uzaktı, yakın zamanda Vietnam’daki Deniz Piyadelerinde hizmet etmekten dönmüştü.
Woodstock’a 18 dolarlık biletler çifte pahalı göründü ve aslında oraya gitmeye hiç niyetleri yoktu.
Festivalin ilk gecesinde aralarında Bay Corcoran’ın da bulunduğu arkadaşlarıyla Ercoline Hanım’ın verandasında oturdular ve radyo dinlediler. Haber spikerleri devasa trafik sıkışıklığından ve genç insan sürülerinden bahsetti.
Ertesi sabah saat 8 civarında, grup Bay Corcoran’ın annesinin 1965 model Chevy Impala steyşın vagonuna bindi ve tüm bu yaygaranın ne hakkında olduğunu görmek için dışarı çıktı.
NY, Bethel’de bir çiftlikte düzenlenen festivalden kilometrelerce uzakta arabadan ayrıldılar ve bir yan sokakta yürüdüler. Ercoline Bayan yolda atılan battaniyeyi buldu. Ayrıca asitle kötü bir yolculuğa çıkan Herbie adında Kaliforniyalı bir adamı da yakaladılar. Fotoğraftaki tahta bir çubuğa tutturulmuş plastik kelebeği sağladı.
Grubun karşısına çıkan fotoğrafçı, Magnum ajansında serbest çalışan Burk Uzzle oldu. Konser sahnesine katılmıştı ama hikayenin başka bir yerde olduğuna karar verdi – yüz binlerce seyirci, bazıları tökezliyor, diğerleri çadır kuruyor, bir gölette yüzüyor ve kasalarca muz ve ekmek somunlarını paylaşıyor.
Bay Uzzle, Pazar sabahı saat 4:30 civarında uyandı ve kalabalığın arasında gezindi. Haberler’tan Bay Uzzle’ın 2019’da söylediği gibi, kendisine İtalyan Rönesans Quattrocento ressamlarının ayrıntılı kompozisyonlarını incelemesini söyleyen Magnum’un kurucusu Henri Cartier-Bresson’un tavsiyesini dinleyerek Bobbi ve Nick’i yaklaşık 15 metre öteden gördü.
“Tepenin eğrisinin kafaların eğrisiyle çalışması gerektiğini bilerek yukarı çıkıyorum” diye hatırladı. “Ve bayrak var, orada olmalı ve sadece yeterince insan var.”
“Woodstock” film müziğinin çıktığı gün, Bay Corcoran bir kopya satın aldı ve grup onu dinlemek için toplandı. Kapakta olduklarını hemen anlamadılar çünkü hangi şarkıların dahil edildiğini görmek için önce plak kutusunun arkasına baktılar.
Bayan Ercoline, 2019’da Woodstock’ın 50. yıldönümünde New York Post’a “İşte o zaman anneme Woodstock’a gittiğimi söylemem gerektiğini anladım” dedi.
Aynı yıl New York’tan Eyewitness News’e verdikleri bir röportajda, grubun asıl amacının Pazar günü kiliseye gitmek için eve zamanında varmak olduğunu söylediler. Resim suçlayıcı, dedi gülümseyerek: “Fuara gitmediğimin kanıtı.”
Barbara du-Wan Kelly, 14 Haziran 1949’da Middletown’da doğdu ve çok da uzakta olmayan Pine Bush mezrasında büyüdü. Babası John bir tamirciydi ve annesi Eleanor (Gihr) Kelly ev hanımıydı.
O ve Bay Ercoline 1971’de evlendi. Oğulları Mathew ve Luke’u büyütmeye odaklandıktan sonra, 1986’da Orange County Community College’dan hemşirelik alanında önlisans derecesi aldı. Hemşire olarak ağırlıklı olarak bir ilkokulda çalıştı. Bay Ercoline, sendika marangozu ve yapı müfettişi oldu.
Ercoline Hanım, kocasının yanı sıra oğullarını da geride bırakır; bir erkek kardeş, John; ve bir kız kardeş, Cindy Corcoran (Bay Corcoran’ın erkek kardeşlerinden biriyle evli); ve dört torun.
Ercolines, Woodstock tarihçileri için sık sık röportaj konusu haline geldi ve evliliklerinden sık sık kalıcı etkilerinin bir sembolü ve yaşanan barış ve sevginin bir örneği olarak söz ettiler. Her sabah uyandıklarında ve her gece yatmadan önce öpüştüler ve yaklaşık bir dakika sarıldılar – tıpkı 1969 yazında çimenli bir tepede yaptıkları gibi.