Bolivyalı göçmen Liliana Melgar’ın hikayesi 15 yıl önce İspanya’ya gidendünyanın dört bir yanındaki evlerde temizlik yapan, çamaşır yıkayan, yemek pişiren ve çocuklara bakan, sizin gibi milyonlarca ev işçisinin yolculuğunu yansıtıyor.
Bayan Melgar’ın Kolombiyalı süperstar Shakira’nın evinde çalışması dışında.
Shakira’nın Meksikalı grup Fuerza Regida ile birlikte hazırladığı son müzik videosu “El Jefe” (“The Boss”), büyük hayalleri olan, asla bitmeyen büyük paralar kazanan kötü işverenler için çalışmak zorunda olan fakir göçmenlerin hayatlarını anlatıyor. Üç dakikalık klibin sonuna doğru Bayan Melgar, Shakira’nın “Lili Melgar, bu şarkı senin için çünkü hiç kıdem tazminatı paketi almadın” şarkısını söylerken küçük bir rol oynuyor.
Video, Shakira’nın eski ortağı, İspanyol futbolcu Gerard Pique tarafından kovulan ve ardından Shakira tarafından yeniden işe alınan Bayan Melgar’ı beklenmedik bir ilgi odağı haline getirdi ve dünya çapında yaklaşık 76 milyon ev işçisinin profilini yükseltti.
Haberler, şu anda Güney Florida’da yaşayan Shakira’ya ve Bayan Melgar’a ulaşmaya çalıştı ancak herhangi bir yanıt alamadı. Bay Pique’yi temsil eden bir ajan bunu yapmadı yorum talebine yanıt verin.
Ev işçileri, Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, çalışan her beş kadından birinin ev işçisi olduğu Latin Amerika ve Karayipler’deki hanelerde özellikle önemli bir rol oynuyor; bu oran Orta Doğu’dan sonra dünyada ikinci en yüksek oran.
YouTube’da 57 milyondan fazla kez izlenen videodaki Bayan Melgar’ın kısa rolü, ünlü ve zengin bir patronun devraldığı işini kaybettikten sonra bir tür rehabilitasyon işlevi görüyor. Ancak onun durumu, son yıllarda ev işçilerinin başına gelen eğilimin bir istisnası.
2020’de koronavirüs pandemisi başlamadan önce, Latin Amerika ve Karayip ülkelerinin çoğunda ev işçileri, haftalık çalışma saatlerine üst sınır getiren, asgari ücreti belirleyen, işverenlere iş sözleşmeleri imzalama konusunda teşvikler sağlayan ve yaş sınırları belirleyen yeni haklar almıştı.
Ancak bölge genelinde ekonomileri harap eden salgın, ev işçilerini de ağır bir şekilde vurarak birçoğunun işini kaybetmesine neden oldu. Sektör henüz tam olarak toparlanamadı.
Peru’nun Lima kentinde bir savunuculuk grubu olan Ulusal Ev İşçileri Birliği’nin kurulmasına yardım eden 53 yaşındaki ev işçisi Ernestina Ochoa, “Bizim için sanki hâlâ Kovid-19’u yaşıyormuşuz gibi geliyor” dedi. “Maaşınız kesildiyse bir daha asla artırılmadı.”
Ev işçilerinin pandemiden önce kazandığı hakların çoğu, Bolivya, Peru, Uruguay ve Kolombiya’da sendikalı işçiler tarafından yürütülen erken dönem mevzuat dalgasından kaynaklanıyordu.
Almanya’daki Hamburg Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü ve Latin Amerika’da ev işçileri konusunda uzman olan Merike Blofield, “Temel olarak ücretli ev işi, ekonomik eşitsizliğin yüksek olduğu toplumlarda var olan bir iştir” dedi.
Ev işlerine erişimin “eğer daha iyi durumda bir sınıfta doğduysanız” diye ekledi.
Bölgedeki hükümetlerin çoğu ev işçilerinin çalışma haklarını güvence altına alan uluslararası anlaşmaları onaylamış olsa da savunucular, salgının yasaları çiğneyen işverenlerin hesap verebilirliğini zayıflattığını söylüyor. Bazı durumlarda, temizlikçilerin Kovid’e yakalanıp bunu işverenlerinin ailelerine yayabilecekleri korkusuyla çalıştıkları evlerden çıkmaları engellendi.
İmzalı bir sözleşme kapsamında çalışan ve resmileştirme olarak bilinen bir süreç olan devlet yardımları ve korumalarından yararlanmaya hak kazanan işçilerin oranı bölge genelinde eşit değil.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 2020 yılında yaptığı bir araştırma, Uruguay’da ev işçileri arasında kayıtlılaşma oranının yüzde 70 olduğunu, ancak birçok Orta Amerika ve Karayip ülkesinde bu oranın yüzde 10’dan az olduğunu ortaya çıkardı.
Dadı, yetişkin bakıcı ve temizlikçi olarak çalışan Bayan Ochoa, 11 yaşından beri Peru’nun başkenti Lima’da ev işçisi olarak çalışıyor. Pek çok ev hizmetlisinin bildiği yolu izleyen Bayan Ochoa’nın annesi, zengin beyaz bir ailede sütanne olarak çalışmak ve diğer evleri temizlemek için kırsal bir bölgeden Lima’ya taşındı.
Bayan Ochoa, “O zamanlar genç kızlardık ama yetişkinlerin işini yapıyorduk” dedi.
2020’de Peru, ev işçilerinin en az 18 yaşında olmalarını gerektiren bir yasayı kabul etti, ancak Bayan Ochoa, hükümetin yasayı uygulamaya pek ilgi göstermediğini söyledi.
“Şu anda hâlâ çalışan kızlar ve gençler var” dedi. “Hükümet olup biteni görmüyor. Anne babaların ‘Tamam, kızlarımın çalışmasına gerek yok çünkü devlet onlara yardım edecek’ demelerinin alternatifi yok.”
Latin kökenli aileler ile onların bağımlı olduğu işçiler arasındaki karmaşık ilişki, son yıllarda giderek daha açık bir şekilde tartışılmaya başlandı; bunun nedeni, kısmen müzik ve filmler de dahil olmak üzere popüler kültürdeki tasvirlerin, dikkatleri büyük ölçüde görünmez bir işgücüne çekmeye yardımcı olmasıdır.
1970’lerde Meksika’da geçen Oscar ödüllü “Roma”, Mexico City’de beyaz bir aileye bakan ve onların günlük dramlarına karışan yerli bir dadıyı konu alıyor. 2018’in sonlarında gösterime giren film, Latin Amerikalıların ev hizmetlilerini, düşük ücret alsalar, sömürülseler veya kötü muameleye maruz kalsalar bile nasıl ailelerinin bir parçası olarak gördüklerine dair tartışmaları ateşledi.
Ve 2011’de Kolombiyalı bir dergide, zengin bir beyaz aileyi gösterişli bir terasta otururken, iki siyah hizmetçinin arka planda gümüş tepsiler tuttuğunu gösteren bir fotoğraf yayınlandı; bu fotoğraf kargaşaya yol açtı ve birçok ev işçisi ile ev işçisi arasında var olan ırksal eşitsizlikleri vurguladı. hizmetçilerin işverenleri ısrar ediyor.
Yine de geçen yıl Kolombiya’da, temizlikçi olarak çalışan ilk siyahi kadın başkan yardımcısı Francia Márquez’in seçilmesiyle tarih yazıldı.
Ev işçileri ile işverenleri arasındaki ilişkiler hakkında yazan Arjantinli sosyolog Santiago Canevaro, ev işçiliğinin Latin Amerika’da çok yaygın olduğunu, çünkü kreş veya bakım evleri gibi özel veya devlet tarafından finanse edilen hizmetlere erişimin daha gelişmiş bölgelere göre daha düşük olduğunu söyledi. .
Daha fazla kadın işgücüne katıldıkça, aileler dadılara ve ev hizmetlilerine giderek daha fazla bağımlı hale geliyor ve bunların çoğu yasal haklarının tam olarak farkında değil.
“Çalışana bir tür nesne muamelesi yapılıyor” dedi Dr. Canevaro. “Aslında evlilik başarısız olduğunda verdikleri kararlardan biri de ev hizmetlisini ne yapacaklarıdır.”
Savunucular, Latin Amerika’da ötekileştirilmiş gruplara karşı ayrımcılığın hâlâ yaygın olması nedeniyle, pek çok yerli ve siyah kadının kendilerini ve ailelerini geçindirmek için ev işlerine yöneldiğini ve çoğu zaman kötü muameleyle karşı karşıya kaldıklarını söylüyor.
Bayan Ochoa, “İşyerinizde kendinizi savunmak ve ‘Hayır, hanımefendi’ gibi şeyler söylemek sürekli bir mücadeledir” dedi. Etnik kökenim ve ten rengim siyah ama bir ismim var. Benim adım Ernestina.”
Bayan Melgar’ın Kolombiyalı süperstar Shakira’nın evinde çalışması dışında.
Shakira’nın Meksikalı grup Fuerza Regida ile birlikte hazırladığı son müzik videosu “El Jefe” (“The Boss”), büyük hayalleri olan, asla bitmeyen büyük paralar kazanan kötü işverenler için çalışmak zorunda olan fakir göçmenlerin hayatlarını anlatıyor. Üç dakikalık klibin sonuna doğru Bayan Melgar, Shakira’nın “Lili Melgar, bu şarkı senin için çünkü hiç kıdem tazminatı paketi almadın” şarkısını söylerken küçük bir rol oynuyor.
Video, Shakira’nın eski ortağı, İspanyol futbolcu Gerard Pique tarafından kovulan ve ardından Shakira tarafından yeniden işe alınan Bayan Melgar’ı beklenmedik bir ilgi odağı haline getirdi ve dünya çapında yaklaşık 76 milyon ev işçisinin profilini yükseltti.
Haberler, şu anda Güney Florida’da yaşayan Shakira’ya ve Bayan Melgar’a ulaşmaya çalıştı ancak herhangi bir yanıt alamadı. Bay Pique’yi temsil eden bir ajan bunu yapmadı yorum talebine yanıt verin.
Ev işçileri, Uluslararası Çalışma Örgütü’ne göre, çalışan her beş kadından birinin ev işçisi olduğu Latin Amerika ve Karayipler’deki hanelerde özellikle önemli bir rol oynuyor; bu oran Orta Doğu’dan sonra dünyada ikinci en yüksek oran.
YouTube’da 57 milyondan fazla kez izlenen videodaki Bayan Melgar’ın kısa rolü, ünlü ve zengin bir patronun devraldığı işini kaybettikten sonra bir tür rehabilitasyon işlevi görüyor. Ancak onun durumu, son yıllarda ev işçilerinin başına gelen eğilimin bir istisnası.
2020’de koronavirüs pandemisi başlamadan önce, Latin Amerika ve Karayip ülkelerinin çoğunda ev işçileri, haftalık çalışma saatlerine üst sınır getiren, asgari ücreti belirleyen, işverenlere iş sözleşmeleri imzalama konusunda teşvikler sağlayan ve yaş sınırları belirleyen yeni haklar almıştı.
Ancak bölge genelinde ekonomileri harap eden salgın, ev işçilerini de ağır bir şekilde vurarak birçoğunun işini kaybetmesine neden oldu. Sektör henüz tam olarak toparlanamadı.
Peru’nun Lima kentinde bir savunuculuk grubu olan Ulusal Ev İşçileri Birliği’nin kurulmasına yardım eden 53 yaşındaki ev işçisi Ernestina Ochoa, “Bizim için sanki hâlâ Kovid-19’u yaşıyormuşuz gibi geliyor” dedi. “Maaşınız kesildiyse bir daha asla artırılmadı.”
Ev işçilerinin pandemiden önce kazandığı hakların çoğu, Bolivya, Peru, Uruguay ve Kolombiya’da sendikalı işçiler tarafından yürütülen erken dönem mevzuat dalgasından kaynaklanıyordu.
Almanya’daki Hamburg Üniversitesi’nde siyaset bilimi profesörü ve Latin Amerika’da ev işçileri konusunda uzman olan Merike Blofield, “Temel olarak ücretli ev işi, ekonomik eşitsizliğin yüksek olduğu toplumlarda var olan bir iştir” dedi.
Ev işlerine erişimin “eğer daha iyi durumda bir sınıfta doğduysanız” diye ekledi.
Bölgedeki hükümetlerin çoğu ev işçilerinin çalışma haklarını güvence altına alan uluslararası anlaşmaları onaylamış olsa da savunucular, salgının yasaları çiğneyen işverenlerin hesap verebilirliğini zayıflattığını söylüyor. Bazı durumlarda, temizlikçilerin Kovid’e yakalanıp bunu işverenlerinin ailelerine yayabilecekleri korkusuyla çalıştıkları evlerden çıkmaları engellendi.
İmzalı bir sözleşme kapsamında çalışan ve resmileştirme olarak bilinen bir süreç olan devlet yardımları ve korumalarından yararlanmaya hak kazanan işçilerin oranı bölge genelinde eşit değil.
Uluslararası Çalışma Örgütü’nün 2020 yılında yaptığı bir araştırma, Uruguay’da ev işçileri arasında kayıtlılaşma oranının yüzde 70 olduğunu, ancak birçok Orta Amerika ve Karayip ülkesinde bu oranın yüzde 10’dan az olduğunu ortaya çıkardı.
Dadı, yetişkin bakıcı ve temizlikçi olarak çalışan Bayan Ochoa, 11 yaşından beri Peru’nun başkenti Lima’da ev işçisi olarak çalışıyor. Pek çok ev hizmetlisinin bildiği yolu izleyen Bayan Ochoa’nın annesi, zengin beyaz bir ailede sütanne olarak çalışmak ve diğer evleri temizlemek için kırsal bir bölgeden Lima’ya taşındı.
Bayan Ochoa, “O zamanlar genç kızlardık ama yetişkinlerin işini yapıyorduk” dedi.
2020’de Peru, ev işçilerinin en az 18 yaşında olmalarını gerektiren bir yasayı kabul etti, ancak Bayan Ochoa, hükümetin yasayı uygulamaya pek ilgi göstermediğini söyledi.
“Şu anda hâlâ çalışan kızlar ve gençler var” dedi. “Hükümet olup biteni görmüyor. Anne babaların ‘Tamam, kızlarımın çalışmasına gerek yok çünkü devlet onlara yardım edecek’ demelerinin alternatifi yok.”
Latin kökenli aileler ile onların bağımlı olduğu işçiler arasındaki karmaşık ilişki, son yıllarda giderek daha açık bir şekilde tartışılmaya başlandı; bunun nedeni, kısmen müzik ve filmler de dahil olmak üzere popüler kültürdeki tasvirlerin, dikkatleri büyük ölçüde görünmez bir işgücüne çekmeye yardımcı olmasıdır.
1970’lerde Meksika’da geçen Oscar ödüllü “Roma”, Mexico City’de beyaz bir aileye bakan ve onların günlük dramlarına karışan yerli bir dadıyı konu alıyor. 2018’in sonlarında gösterime giren film, Latin Amerikalıların ev hizmetlilerini, düşük ücret alsalar, sömürülseler veya kötü muameleye maruz kalsalar bile nasıl ailelerinin bir parçası olarak gördüklerine dair tartışmaları ateşledi.
Ve 2011’de Kolombiyalı bir dergide, zengin bir beyaz aileyi gösterişli bir terasta otururken, iki siyah hizmetçinin arka planda gümüş tepsiler tuttuğunu gösteren bir fotoğraf yayınlandı; bu fotoğraf kargaşaya yol açtı ve birçok ev işçisi ile ev işçisi arasında var olan ırksal eşitsizlikleri vurguladı. hizmetçilerin işverenleri ısrar ediyor.
Yine de geçen yıl Kolombiya’da, temizlikçi olarak çalışan ilk siyahi kadın başkan yardımcısı Francia Márquez’in seçilmesiyle tarih yazıldı.
Ev işçileri ile işverenleri arasındaki ilişkiler hakkında yazan Arjantinli sosyolog Santiago Canevaro, ev işçiliğinin Latin Amerika’da çok yaygın olduğunu, çünkü kreş veya bakım evleri gibi özel veya devlet tarafından finanse edilen hizmetlere erişimin daha gelişmiş bölgelere göre daha düşük olduğunu söyledi. .
Daha fazla kadın işgücüne katıldıkça, aileler dadılara ve ev hizmetlilerine giderek daha fazla bağımlı hale geliyor ve bunların çoğu yasal haklarının tam olarak farkında değil.
“Çalışana bir tür nesne muamelesi yapılıyor” dedi Dr. Canevaro. “Aslında evlilik başarısız olduğunda verdikleri kararlardan biri de ev hizmetlisini ne yapacaklarıdır.”
Savunucular, Latin Amerika’da ötekileştirilmiş gruplara karşı ayrımcılığın hâlâ yaygın olması nedeniyle, pek çok yerli ve siyah kadının kendilerini ve ailelerini geçindirmek için ev işlerine yöneldiğini ve çoğu zaman kötü muameleyle karşı karşıya kaldıklarını söylüyor.
Bayan Ochoa, “İşyerinizde kendinizi savunmak ve ‘Hayır, hanımefendi’ gibi şeyler söylemek sürekli bir mücadeledir” dedi. Etnik kökenim ve ten rengim siyah ama bir ismim var. Benim adım Ernestina.”