1978’de boşanmaları resmiyet kazandıktan sonra yola çıktı ve daha fazla kayayı itti. 1982’de kaya, Alberta, Onoway’de ayakta kaldı. Arkadaşım James, Edmonton’lu ve Turner’ın Çarşamba günü ölümü, ailesinin onun Devil’s Lake Corral oyununu izlemek için Onoway’e gittiği zamana dair bir çocukluk anısını geri getirdi. Bir video gönderdi. Akrobasi, hassasiyet, adrenalin, güç ve kostümün akıllara durgunluk veren bir başarısı. Başka bir deyişle, olağan. Turner devre arasında sırılsıklam oluyor. Ancak bu şovu gündeme getirmemizin nedeni, nasıl başladığıdır.
Turner, kum rengi bir üst ve Bedrock kasabasında büyük bir sorun olacak tayt ve Shih Tzu’nun poposuna benzeyecek şekilde tasarlanmış ipek altın bir perukla sahneye fırlıyor. İlk şarkısı, “Proud Mary” yi yeniden tanımlaması veya sığınağı “Yardım” ı geri alması değil (burada kal). İlk şarkısı Rod Stewart’ın kadın düşkünü kabusu Aptalca Davranış’tır ve Tina onun kafasını uçurur. Şeytan muhtemelen o gece gölünde kalıyordu.
Diğer malzemeler: küstahlık, ironi.
Bu enerji bir kalabalığın “Evet‘ ve ‘oh’ ve ‘ooh’ sadece ona bağırması için. Tina ortalama boydaydı – 1.70 metre. Belki. Ancak terazinin başarısız olduğu yer burasıdır. Onu bir arenaya koyun, gökyüzünü eşeler.
Londra’da, Osaka’da, İsveç’te ve Los Angeles’ta, çoğu beyaz olan binlerce insan aynı anda onları kaydettiğinde neler olduğunun kayıtlarını gördüm, onları 1988’de Avrupa’da Tina Live’da dinledim. Ve ağlıyorum. Nutbush’ta Tennessee’nin diplerinde ve arka sokaklarında büyüyen bu zenci kadına aklını kaçırıyorsun. Bu bir şey – onun kalabalığı hayrete düşürdüğünü görmek, onları sallamak; bir “Oprah” izleyicisinin sanki bir dünya harikasıymış gibi hayranlıkla bakmasını görmek.
Bu nedir? Yoksulluktan, Ike’den, sahip olduğunu bilmediği tüberkülozdan hayatta kalmak. Zor kazanılmış özgürlüktür. Şarkılar ona nasıl hayatta kalacağını vaat ediyor: “İyi Çalışacak.” Ama dahası da var: kendini sevdi, kendisi olmayı sevdi. Bir kısmını almak istedik. Sayfa 133 / “Ben, Tina”: “Belki de siyah veya beyazın ötesine geçen, sadece kültürlerin ötesine geçen şeylerin bir karışımı olduğum sonucuna vardım – evrensel olduğum!”
Arena Tina, Universal Tina, sahip olduğum jimnastikçi: “Özel Dansçı”, “Aşkın Bununla Ne İlgisi Var” Tina. İlk kez gördüm o Muhtemelen 8 yaşımdayken Friday Night Videos’du. İşte karşınızda deri mini etekli, çoraplı, topuklu ayakkabılı, kot ceketli ve aslan başı kadar heybetli saçlı bu uzun görünüşlü kadın. Bu What’s Love videosunda, bir bacağını neredeyse tamamen diğerinin üzerinden atarak sokakta kasılarak yürüyen onun olmak istedim. Kontrol etti kötüKötülüğünden, güçlülüğünden emindi – ama aynı zamanda nazikti, bir dansçıya yaslanıp onun eşiyle ve sonra başka bir adamla dans etmesiyle. 1985’te tüm Grammy’leri kazandığında, onları kabul eden kadın gibi görünmek istedim. Kıta güneyi miydi? Karayip gösteri dünyası mı?
Turner, kum rengi bir üst ve Bedrock kasabasında büyük bir sorun olacak tayt ve Shih Tzu’nun poposuna benzeyecek şekilde tasarlanmış ipek altın bir perukla sahneye fırlıyor. İlk şarkısı, “Proud Mary” yi yeniden tanımlaması veya sığınağı “Yardım” ı geri alması değil (burada kal). İlk şarkısı Rod Stewart’ın kadın düşkünü kabusu Aptalca Davranış’tır ve Tina onun kafasını uçurur. Şeytan muhtemelen o gece gölünde kalıyordu.
Diğer malzemeler: küstahlık, ironi.
Bu enerji bir kalabalığın “Evet‘ ve ‘oh’ ve ‘ooh’ sadece ona bağırması için. Tina ortalama boydaydı – 1.70 metre. Belki. Ancak terazinin başarısız olduğu yer burasıdır. Onu bir arenaya koyun, gökyüzünü eşeler.
Londra’da, Osaka’da, İsveç’te ve Los Angeles’ta, çoğu beyaz olan binlerce insan aynı anda onları kaydettiğinde neler olduğunun kayıtlarını gördüm, onları 1988’de Avrupa’da Tina Live’da dinledim. Ve ağlıyorum. Nutbush’ta Tennessee’nin diplerinde ve arka sokaklarında büyüyen bu zenci kadına aklını kaçırıyorsun. Bu bir şey – onun kalabalığı hayrete düşürdüğünü görmek, onları sallamak; bir “Oprah” izleyicisinin sanki bir dünya harikasıymış gibi hayranlıkla bakmasını görmek.
Bu nedir? Yoksulluktan, Ike’den, sahip olduğunu bilmediği tüberkülozdan hayatta kalmak. Zor kazanılmış özgürlüktür. Şarkılar ona nasıl hayatta kalacağını vaat ediyor: “İyi Çalışacak.” Ama dahası da var: kendini sevdi, kendisi olmayı sevdi. Bir kısmını almak istedik. Sayfa 133 / “Ben, Tina”: “Belki de siyah veya beyazın ötesine geçen, sadece kültürlerin ötesine geçen şeylerin bir karışımı olduğum sonucuna vardım – evrensel olduğum!”
Arena Tina, Universal Tina, sahip olduğum jimnastikçi: “Özel Dansçı”, “Aşkın Bununla Ne İlgisi Var” Tina. İlk kez gördüm o Muhtemelen 8 yaşımdayken Friday Night Videos’du. İşte karşınızda deri mini etekli, çoraplı, topuklu ayakkabılı, kot ceketli ve aslan başı kadar heybetli saçlı bu uzun görünüşlü kadın. Bu What’s Love videosunda, bir bacağını neredeyse tamamen diğerinin üzerinden atarak sokakta kasılarak yürüyen onun olmak istedim. Kontrol etti kötüKötülüğünden, güçlülüğünden emindi – ama aynı zamanda nazikti, bir dansçıya yaslanıp onun eşiyle ve sonra başka bir adamla dans etmesiyle. 1985’te tüm Grammy’leri kazandığında, onları kabul eden kadın gibi görünmek istedim. Kıta güneyi miydi? Karayip gösteri dünyası mı?