Konçertolar genellikle baş döndürücü bir ustalık sergileyen eserlerdir. Ancak besteci ve enstrümantalist Tyshawn Sorey birkaç yıl önce saksafon ve orkestra için bir tane yazmaya başladığında, hızla geleneklerden koptu.
Sorey, çalışmayı “konser karşıtı” olarak nitelendirdi ve “modern yaşamın kaosuna ve müdahaleciliğine bir soluklanma” sağlamayı amaçladı. Partisyonda solist ve orkestraya çok sessiz ve dakikada 36 çeyrek notalık yavaş bir tempoda çalmaları talimatını verdi.
43 yaşındaki Sorey bir röportajda “Tipik bir deneyimle ilgilenmiyorum” dedi. “Müziğin üzerimize etki etmesine izin veren ve onu dinlerken zamanımızı ayırmamızı sağlayan bir çalışma yaratmak istedim.”
Pazartesi günü İsviçre'deki Lucerne Festivali ve Atlanta Senfoni Orkestrası tarafından sipariş edilen “Adagio (Wadada Leo Smith İçin)” adlı eser, Pulitzer Müzik Ödülü'ne layık görüldü. Kariyerini etiketlere meydan okuyarak ve caz ile klasik müzik arasındaki çizgileri bulanıklaştırarak geçirmiş bir sanatçı için bu büyük bir onurdu.
Sorey, yaklaşık 20 dakikalık bu eseri, yirmi yıl önce tanıştığı ve akıl hocası olarak tanımladığı ünlü Amerikalı trompetçi ve besteci Smith'e saygı duruşu niteliğinde yazdı.
“Onunla geçirdiğim her an bir öğrenme deneyimidir” dedi ve “ve bu her zaman değer verdiğim ve değer verdiğim bir şey oldu.”
Pulitzer Komitesi parçayı “geniş bir doku yelpazesine sahip, yavaş bir tempoda sunulan, sessiz ve yoğun, gösteriden ziyade samimiyete değer veren güzel bir övgü” olarak içe dönük bir saksafon konçertosu olarak övdü.
Ödülün finalistleri arasında Mary Kouyoumdjian'ın “mültecilerin belirsizliği, özlemi ve iyimserliği” üzerine bir multimedya çalışması olan “Kağıt Piyanolar”; ve Felipe Lara'nın Helsinki Filarmoni Orkestrası ve Los Angeles Filarmoni Orkestrası tarafından sipariş edilen ve prömiyerinde basçı Esperanza Spalding ve flütçü Claire Chase olmak üzere iki solistin yer aldığı “Çifte Konçertosu” yer alıyor.
Sorey, üretken ve sofistike bir besteci olarak övüldü. 2017'de “Genius” dalında MacArthur Ödülü'nü aldı ve geçtiğimiz yıl Houston'daki Rothko Şapeli'nin 50. yıl dönümü için sipariş edilen “Monokromatik Işık (Afterlife)” ile Pulitzer Ödülü'nde finalist oldu.
Çalışmaları Amerika Birleşik Devletleri'ndeki değişim ve kargaşa duygusunu yakalamaya yardımcı olduğu için pandemi sırasında müzik endüstrisinde büyük ilgi gördü. O dönemde yaylı çalgılar dörtlüsü için yazdığı “Everything Changes, Nothing Changes” adlı eseri JACK Quartet tarafından internet üzerinden yayınlanıyordu. Opera Philadelphia, tenor Lawrence Brownlee'nin de yer aldığı, siyah erkekliği ve ırksal nefreti konu alan “Cycles of My Being” şarkı dizisinin sade siyah-beyaz versiyonunu yayınladı.
Sorey Newark'ta doğdu ve büyüdü. Çocukken çeşitli türler üzerinde çalıştı ve gençliğinde beste yapmaya başladı. Sanatını sınıflandırma konusunda hiçbir zaman rahat olmadığını söyledi.
“Aslında bu açıdan hiç düşünmedim” dedi. “Sadece kültürel olarak bağlı olduğum müzikle değil, tüm müziklerle ilgileniyordum. Her türlü kültürden her türlü müziği öğrenmek ve deneyimlemek istedim.”
Sorey, amacının müzik tarzlarına ilişkin algılara meydan okumak olduğunu söyledi.
“İnsanların müziğin ne yapması gerektiğine dair tüm beklentilerini bırakmalarını ve müziğin kendi başına yapmasına izin vermesini ve olduğu gibi kalmasına izin vermesini istiyorum” dedi.
Sorey'in pek çok eseri, besteciler George Lewis, Roscoe Mitchell ve Marcos Balter dahil olmak üzere hayran olduğu sanatçıların adını taşıyor.
Müziğinde siyah kimliğinin önemli olduğunu ancak aynı zamanda kendi yetiştirilme tarzının ve kültürel mirasının ötesine geçmeye çalıştığını söyledi.
“Hiçbir siyahi müzik prodüktörü, özellikle de benim tanıdığım hiç kimse tek parçadan ibaret değildir” dedi. “Siyahiliği müzikte ifade etmenin tek bir yolu yok.”
Lucerne Festivali genel müdürü ve sanat yönetmeni Michael Haefliger, Sorey'i “zamanımızın gerçekten harika ve benzersiz sanat yönetmenlerinden biri” olarak tanımladı.
“Sorey, müzikal doğaçlama dünyasını yeniden tanımladı” dedi ve “geleneksel cazın çok ötesine geçerek savaş sonrası Avrupa'nın müzikal avangardıyla güçlü füzyonlar yarattı.”
Atlanta Symphony'nin genel müdürü Jennifer Barlament, yaptığı açıklamada orkestranın eserlerini sahneye taşımaktan gurur duyduğunu söyledi.
Pulitzer için “Tyshawn Sorey'in benzersiz güvenilirliğini anlatıyor” dedi. “Geçmişi onurlandırırken ileride ne olacağına bakıyor.”
Sorey, Pulitzer Ödülü ile hâlâ uzlaşmaya çalıştığını söyledi. Ödülünü Pazartesi öğleden sonra Sorey, akıl hocası caz davulcusu Michael Carvin ile Zoom dersi alırken arayan bir arkadaşından kazandığını öğrendi.
Ödülün kendisine önceki kazananların standartlarına ulaşma konusunda ilham verdiğini söyledi.
“Bu mirası yansıtmaya nasıl devam edebilirim? “Bu varoluş seviyesine nasıl ulaşabilirim?” dedi. “Bu sonsuza kadar yanımda taşıyacağım bir şey.”
Sorey, çalışmayı “konser karşıtı” olarak nitelendirdi ve “modern yaşamın kaosuna ve müdahaleciliğine bir soluklanma” sağlamayı amaçladı. Partisyonda solist ve orkestraya çok sessiz ve dakikada 36 çeyrek notalık yavaş bir tempoda çalmaları talimatını verdi.
43 yaşındaki Sorey bir röportajda “Tipik bir deneyimle ilgilenmiyorum” dedi. “Müziğin üzerimize etki etmesine izin veren ve onu dinlerken zamanımızı ayırmamızı sağlayan bir çalışma yaratmak istedim.”
Pazartesi günü İsviçre'deki Lucerne Festivali ve Atlanta Senfoni Orkestrası tarafından sipariş edilen “Adagio (Wadada Leo Smith İçin)” adlı eser, Pulitzer Müzik Ödülü'ne layık görüldü. Kariyerini etiketlere meydan okuyarak ve caz ile klasik müzik arasındaki çizgileri bulanıklaştırarak geçirmiş bir sanatçı için bu büyük bir onurdu.
Sorey, yaklaşık 20 dakikalık bu eseri, yirmi yıl önce tanıştığı ve akıl hocası olarak tanımladığı ünlü Amerikalı trompetçi ve besteci Smith'e saygı duruşu niteliğinde yazdı.
“Onunla geçirdiğim her an bir öğrenme deneyimidir” dedi ve “ve bu her zaman değer verdiğim ve değer verdiğim bir şey oldu.”
Pulitzer Komitesi parçayı “geniş bir doku yelpazesine sahip, yavaş bir tempoda sunulan, sessiz ve yoğun, gösteriden ziyade samimiyete değer veren güzel bir övgü” olarak içe dönük bir saksafon konçertosu olarak övdü.
Ödülün finalistleri arasında Mary Kouyoumdjian'ın “mültecilerin belirsizliği, özlemi ve iyimserliği” üzerine bir multimedya çalışması olan “Kağıt Piyanolar”; ve Felipe Lara'nın Helsinki Filarmoni Orkestrası ve Los Angeles Filarmoni Orkestrası tarafından sipariş edilen ve prömiyerinde basçı Esperanza Spalding ve flütçü Claire Chase olmak üzere iki solistin yer aldığı “Çifte Konçertosu” yer alıyor.
Sorey, üretken ve sofistike bir besteci olarak övüldü. 2017'de “Genius” dalında MacArthur Ödülü'nü aldı ve geçtiğimiz yıl Houston'daki Rothko Şapeli'nin 50. yıl dönümü için sipariş edilen “Monokromatik Işık (Afterlife)” ile Pulitzer Ödülü'nde finalist oldu.
Çalışmaları Amerika Birleşik Devletleri'ndeki değişim ve kargaşa duygusunu yakalamaya yardımcı olduğu için pandemi sırasında müzik endüstrisinde büyük ilgi gördü. O dönemde yaylı çalgılar dörtlüsü için yazdığı “Everything Changes, Nothing Changes” adlı eseri JACK Quartet tarafından internet üzerinden yayınlanıyordu. Opera Philadelphia, tenor Lawrence Brownlee'nin de yer aldığı, siyah erkekliği ve ırksal nefreti konu alan “Cycles of My Being” şarkı dizisinin sade siyah-beyaz versiyonunu yayınladı.
Sorey Newark'ta doğdu ve büyüdü. Çocukken çeşitli türler üzerinde çalıştı ve gençliğinde beste yapmaya başladı. Sanatını sınıflandırma konusunda hiçbir zaman rahat olmadığını söyledi.
“Aslında bu açıdan hiç düşünmedim” dedi. “Sadece kültürel olarak bağlı olduğum müzikle değil, tüm müziklerle ilgileniyordum. Her türlü kültürden her türlü müziği öğrenmek ve deneyimlemek istedim.”
Sorey, amacının müzik tarzlarına ilişkin algılara meydan okumak olduğunu söyledi.
“İnsanların müziğin ne yapması gerektiğine dair tüm beklentilerini bırakmalarını ve müziğin kendi başına yapmasına izin vermesini ve olduğu gibi kalmasına izin vermesini istiyorum” dedi.
Sorey'in pek çok eseri, besteciler George Lewis, Roscoe Mitchell ve Marcos Balter dahil olmak üzere hayran olduğu sanatçıların adını taşıyor.
Müziğinde siyah kimliğinin önemli olduğunu ancak aynı zamanda kendi yetiştirilme tarzının ve kültürel mirasının ötesine geçmeye çalıştığını söyledi.
“Hiçbir siyahi müzik prodüktörü, özellikle de benim tanıdığım hiç kimse tek parçadan ibaret değildir” dedi. “Siyahiliği müzikte ifade etmenin tek bir yolu yok.”
Lucerne Festivali genel müdürü ve sanat yönetmeni Michael Haefliger, Sorey'i “zamanımızın gerçekten harika ve benzersiz sanat yönetmenlerinden biri” olarak tanımladı.
“Sorey, müzikal doğaçlama dünyasını yeniden tanımladı” dedi ve “geleneksel cazın çok ötesine geçerek savaş sonrası Avrupa'nın müzikal avangardıyla güçlü füzyonlar yarattı.”
Atlanta Symphony'nin genel müdürü Jennifer Barlament, yaptığı açıklamada orkestranın eserlerini sahneye taşımaktan gurur duyduğunu söyledi.
Pulitzer için “Tyshawn Sorey'in benzersiz güvenilirliğini anlatıyor” dedi. “Geçmişi onurlandırırken ileride ne olacağına bakıyor.”
Sorey, Pulitzer Ödülü ile hâlâ uzlaşmaya çalıştığını söyledi. Ödülünü Pazartesi öğleden sonra Sorey, akıl hocası caz davulcusu Michael Carvin ile Zoom dersi alırken arayan bir arkadaşından kazandığını öğrendi.
Ödülün kendisine önceki kazananların standartlarına ulaşma konusunda ilham verdiğini söyledi.
“Bu mirası yansıtmaya nasıl devam edebilirim? “Bu varoluş seviyesine nasıl ulaşabilirim?” dedi. “Bu sonsuza kadar yanımda taşıyacağım bir şey.”