John Zorn, 1995 yılında Kazunori Sugiyama ile birlikte Tzadik etiketini kurdu. O zamandan beri bu plak şirketi klasik, caz, rock ve ötesinden kapsamlı bir deneysel müzik kataloğu derledi.
Aynı zamanda geçen haftaya kadar yayın ekonomisini de sarstı. Zorn 70. yaş gününü konserlerle kutlarken Tzadik’in eserlerinin çoğu Spotify ve diğer platformlarda yer aldı.
Sunulan tekliflerin çeşitliliği (800’den fazla yayın) şaşırtıcıdır. Bir fikir edinmek için bu 15 albümle başlayın.
Buradaki geniş oyuncu kadrosu, Zorn’un ilk Masada Dörtlüsü için yazdığı Yahudi halk temalarında olağanüstü, maksimalist bir güç sunuyor. (Daha sonra bunları oda müziği ve metale olan ilgisini yansıtan yeni düzenlemelerle sundu.)
Tzadik’in Besteci Serisi, çalışmaları konser müziği ile caz veya rock enerjilerinin bir sentezini sunan sanatçıları ön plana çıkarıyor. “Polonya Halk Şarkıları”nda Hyla, harika yaylı yazıları vurmalı patlamalar ve klarnet riffleriyle birleştiriyor.
Bu çok yönlü şarkıcının albümü radyo oyunlarından ve canlı şovlardan alıntılarla dolu. Hirsch, “So Tender” gibi bir minyatürde bile güçlü meşaleli şarkı vibratosunu, dudak öpücüklerini ve Brooklyn doğumlu Yahudi aksanını kullanarak drama yaratabiliyor.
Zorn’un en büyüleyici klasik koleksiyonlarından birinde, “Hexentarot” gibi hareketli parçalar, JACK Quartet’in seçilmiş üyelerinin ateşli oyunculuğunu ortaya çıkarıyor. “Missa Sine Voces” rüya gibi ve ardından soyut arp ve hava unsurlarını kullanıyor ve soprano ve yaylı çalgılardan oluşan “Pandora’s Box” 14 dakikada bol miktarda drama sunuyor.
1990’ların sonuna gelindiğinde Tzadik, Amerika’da en yaygın olarak dağıtılan Japon deneysel rock kaynağıydı. Yeni Japonya serisinin 2006 yapımı bu seti en dengesiz ve muhteşem setlerden biridir. Harabelerin davulcusu Yoshida’nın yorulmak bilmez enerjisini ve ayrıca Haino’nun dokulu feryatlarını ve gitar çalmasını övün.
Saksafoncu ve grup lideri aynı zamanda bir oda müziği bestecisiydi; klasik ana akımdan çok az ilgi gören, ancak Tzadik’in kırmızı halıyı serdiği biriydi. Başlık parçası, Hemphill’in ortağı Ursula Oppens’in piyanoda olduğu, kırılgan malzemeyi sarsıntılı motivasyon etkinliğiyle değiştiriyor.
Bu bestecinin 2012 seti onun büyük yeteneğini yansıtıyor: “Wild Pitch”te perküsyon, piyano ve çello öne çıkıyor; örnekleme klavyesi ve Roger Kleier’in elektro gitarı “Sanayi Devriminin Kızları”ndan bir alıntıyı ateşliyor; “Phantom Shakedown” Cagean meditasyonunu içeriyor; ve başlık çalışması heyecan verici bir çello konçertosu.
Zorn’un ünlü “bilgi kartı” parçaları kulaklara hızlı, sinematik bir deneyim yaşattı. 1980’lerin ortasından kalma bir katkı olan “Godard”, 1999’da Tzadik tarafından yeniden basıldı. Ve şu yapmak Jean-Luc Godard’ın Fransız Yeni Dalga eserlerini, özellikle de “Alphaville”i anımsatıyor. Ayrıca Zorn’un saygın işbirlikçisi turntablist Christian Marclay’e de bir bakış sunuyor.
Bu yayın Lewis’in geniş açılı bir portresini sunuyor. “Kuzey Yıldızı Boogaloo”, sample’lar ve solo perküsyoncu Steven Schick’in kinetik bir çalışmasıdır. “Smashing Clusters” Harlem’in uzun adımlı piyano efsanelerinin mirasını yeniden canlandırıyor. Ve “Voyager”da Lewis, aynı adı taşıyan doğaçlama yazılım programı aracılığıyla gerçekleştirdiği orkestra desteğine karşı trombon çalıyor.
Mori’nin solo elektronik setleri Tzadik için önemliydi ama işbirlikçi olarak becerileri de aynı derecede önemli. Burada dünya caz yıldızı Craig Taborn’la yorulmak bilmez bir ustalıkla boğuşan ve parçalanan bir dizi doğaçlama için bir araya geliyor.
Bu konser tarihi, topluluğun düzenli şarkıcısı Yamataka Eye’ın çılgın katkılarından yararlanmıyor. Yine de, Zorn’un bir dakika grindcore ve bir sonraki dakika “Batman” TV temasını yapabilen ilk rock grubu oldukça iyi bir gösteri sergiliyor.
Tzadik, ilk albümlerini yeniden yayınlayarak ve yeni setler yayınlayarak Smith’i destekledi. Trompette bestecinin, davulda Jack DeJohnette’in, basta Malachi Favors Magoustous’un ve piyanoda Anthony Davis’in yer aldığı harika bir grup var.
Derek Bailey: “Baladılar”
Serbest doğaçlama sahnesinin devlerinden biri olan Bailey, kariyerinin sonlarında tzadik ile iyi bir başarı elde etti; buna cazın merkezi şarkı kitabına ilk bakışta kafa karıştırıcı olan bu yaklaşım da dahil. Ancak genişletilmiş tekniklerin hassas kullanımı akorlara, Bailey “Stella by Starlight”ı çalarken hissedilmesi zor olan kendine özgü bir zarafet verir.
Amerikalı sanatçı yakın zamanda Almanya’daki Darmstadt Yaz Kurslarında kutlandı. Yine de evinde hak ettiği ilgiyi nadiren görüyor. Bunu Tzadik’te yapıyor: Burada çeşitlilik var; Wadada Leo Smith ve Anthony Davis’ten oluşan bir ikilinin yanı sıra oda orkestrasının öne çıkan parçası “Yeniden” de dahil.
John Zorn: “Spinoza”
Simulacrum, Zorn’un en iyi gruplarından biri: ince ayarlanmış bir metal grubu Ve sigara içen bir caz org üçlüsü. Normalde toplulukla çalmıyor ama 2022’deki bu sette ikinci süit için saksafonunu çıkarıyor. Albümün iki uzun parçası tarz olarak farklı ama şaşmaz bir biçimde etkileyici. Çok tzadikçe.
Aynı zamanda geçen haftaya kadar yayın ekonomisini de sarstı. Zorn 70. yaş gününü konserlerle kutlarken Tzadik’in eserlerinin çoğu Spotify ve diğer platformlarda yer aldı.
Sunulan tekliflerin çeşitliliği (800’den fazla yayın) şaşırtıcıdır. Bir fikir edinmek için bu 15 albümle başlayın.
Buradaki geniş oyuncu kadrosu, Zorn’un ilk Masada Dörtlüsü için yazdığı Yahudi halk temalarında olağanüstü, maksimalist bir güç sunuyor. (Daha sonra bunları oda müziği ve metale olan ilgisini yansıtan yeni düzenlemelerle sundu.)
Tzadik’in Besteci Serisi, çalışmaları konser müziği ile caz veya rock enerjilerinin bir sentezini sunan sanatçıları ön plana çıkarıyor. “Polonya Halk Şarkıları”nda Hyla, harika yaylı yazıları vurmalı patlamalar ve klarnet riffleriyle birleştiriyor.
Bu çok yönlü şarkıcının albümü radyo oyunlarından ve canlı şovlardan alıntılarla dolu. Hirsch, “So Tender” gibi bir minyatürde bile güçlü meşaleli şarkı vibratosunu, dudak öpücüklerini ve Brooklyn doğumlu Yahudi aksanını kullanarak drama yaratabiliyor.
Zorn’un en büyüleyici klasik koleksiyonlarından birinde, “Hexentarot” gibi hareketli parçalar, JACK Quartet’in seçilmiş üyelerinin ateşli oyunculuğunu ortaya çıkarıyor. “Missa Sine Voces” rüya gibi ve ardından soyut arp ve hava unsurlarını kullanıyor ve soprano ve yaylı çalgılardan oluşan “Pandora’s Box” 14 dakikada bol miktarda drama sunuyor.
1990’ların sonuna gelindiğinde Tzadik, Amerika’da en yaygın olarak dağıtılan Japon deneysel rock kaynağıydı. Yeni Japonya serisinin 2006 yapımı bu seti en dengesiz ve muhteşem setlerden biridir. Harabelerin davulcusu Yoshida’nın yorulmak bilmez enerjisini ve ayrıca Haino’nun dokulu feryatlarını ve gitar çalmasını övün.
Saksafoncu ve grup lideri aynı zamanda bir oda müziği bestecisiydi; klasik ana akımdan çok az ilgi gören, ancak Tzadik’in kırmızı halıyı serdiği biriydi. Başlık parçası, Hemphill’in ortağı Ursula Oppens’in piyanoda olduğu, kırılgan malzemeyi sarsıntılı motivasyon etkinliğiyle değiştiriyor.
Bu bestecinin 2012 seti onun büyük yeteneğini yansıtıyor: “Wild Pitch”te perküsyon, piyano ve çello öne çıkıyor; örnekleme klavyesi ve Roger Kleier’in elektro gitarı “Sanayi Devriminin Kızları”ndan bir alıntıyı ateşliyor; “Phantom Shakedown” Cagean meditasyonunu içeriyor; ve başlık çalışması heyecan verici bir çello konçertosu.
Zorn’un ünlü “bilgi kartı” parçaları kulaklara hızlı, sinematik bir deneyim yaşattı. 1980’lerin ortasından kalma bir katkı olan “Godard”, 1999’da Tzadik tarafından yeniden basıldı. Ve şu yapmak Jean-Luc Godard’ın Fransız Yeni Dalga eserlerini, özellikle de “Alphaville”i anımsatıyor. Ayrıca Zorn’un saygın işbirlikçisi turntablist Christian Marclay’e de bir bakış sunuyor.
Bu yayın Lewis’in geniş açılı bir portresini sunuyor. “Kuzey Yıldızı Boogaloo”, sample’lar ve solo perküsyoncu Steven Schick’in kinetik bir çalışmasıdır. “Smashing Clusters” Harlem’in uzun adımlı piyano efsanelerinin mirasını yeniden canlandırıyor. Ve “Voyager”da Lewis, aynı adı taşıyan doğaçlama yazılım programı aracılığıyla gerçekleştirdiği orkestra desteğine karşı trombon çalıyor.
Mori’nin solo elektronik setleri Tzadik için önemliydi ama işbirlikçi olarak becerileri de aynı derecede önemli. Burada dünya caz yıldızı Craig Taborn’la yorulmak bilmez bir ustalıkla boğuşan ve parçalanan bir dizi doğaçlama için bir araya geliyor.
Bu konser tarihi, topluluğun düzenli şarkıcısı Yamataka Eye’ın çılgın katkılarından yararlanmıyor. Yine de, Zorn’un bir dakika grindcore ve bir sonraki dakika “Batman” TV temasını yapabilen ilk rock grubu oldukça iyi bir gösteri sergiliyor.
Tzadik, ilk albümlerini yeniden yayınlayarak ve yeni setler yayınlayarak Smith’i destekledi. Trompette bestecinin, davulda Jack DeJohnette’in, basta Malachi Favors Magoustous’un ve piyanoda Anthony Davis’in yer aldığı harika bir grup var.
Derek Bailey: “Baladılar”
Serbest doğaçlama sahnesinin devlerinden biri olan Bailey, kariyerinin sonlarında tzadik ile iyi bir başarı elde etti; buna cazın merkezi şarkı kitabına ilk bakışta kafa karıştırıcı olan bu yaklaşım da dahil. Ancak genişletilmiş tekniklerin hassas kullanımı akorlara, Bailey “Stella by Starlight”ı çalarken hissedilmesi zor olan kendine özgü bir zarafet verir.
Amerikalı sanatçı yakın zamanda Almanya’daki Darmstadt Yaz Kurslarında kutlandı. Yine de evinde hak ettiği ilgiyi nadiren görüyor. Bunu Tzadik’te yapıyor: Burada çeşitlilik var; Wadada Leo Smith ve Anthony Davis’ten oluşan bir ikilinin yanı sıra oda orkestrasının öne çıkan parçası “Yeniden” de dahil.
John Zorn: “Spinoza”
Simulacrum, Zorn’un en iyi gruplarından biri: ince ayarlanmış bir metal grubu Ve sigara içen bir caz org üçlüsü. Normalde toplulukla çalmıyor ama 2022’deki bu sette ikinci süit için saksafonunu çıkarıyor. Albümün iki uzun parçası tarz olarak farklı ama şaşmaz bir biçimde etkileyici. Çok tzadikçe.